Κανείς δεν έχει την απαίτηση μια μεσογειακή χώρα, της οποίας η πρωτεύουσα έχει περισσότερες από 2.500 ώρες ηλιοφάνεια τον χρόνο, να έχει εξοπλισμό Σκανδιναβίας. Κανείς δεν περιμένει από το ελληνικό κράτος να μπορεί να διατηρήσει όλες τις δομές του σε λειτουργία υπό την πίεση τόσων σφοδρών φαινομένων, όπως αυτό που μαστίζει την Αττική τις τελευταίες ώρες.
Ομως, αυτό που θα μπορούσε τουλάχιστον να έχει αποφευχθεί είναι η καθήλωση εκατοντάδων οδηγών στις μεγαλύτερες οδικές αρτηρίες της Αττικής. Ο πιο σύγχρονος αυτοκινητόδρομος στην καρδιά της χώρας, τον οποίο οι Ελληνες φορολογούμενοι έχουν πληρώσει δυο και τρεις φορές, όχι μόνο με διαρκώς «αναθεωρημένους» προϋπολογισμούς κατά την κατασκευή του, αλλά και με υψηλά διόδια κατά τη λειτουργία του, μετατράπηκε σε λευκή παγίδα. Τουλάχιστον έξι ώρες οι εγκλωβισμένοι περίμεναν χωρίς να εμφανιστεί καμία αρωγή, είτε από κρατικό φορέα, είτε από την εταιρεία που «διαχειρίζεται» το έργο. Η τροχαία εμφανίστηκε μετά από πολλές ώρες, μόνο για να φανεί στις ζωντανές συνδέσεις των δελτίων ειδήσεων.
Το άλλο που θα μπορούσε επίσης να είχε αποφευχθεί είναι το αλγεινό θέαμα των τοπικών αρχόντων που για μία ακόμη φορά φάνηκε ότι επείγονταν να σκηνοθετήσουν τη διανομή ευθυνών για την κρίση και όχι να αντιμετωπίσουν την ίδια την κρίση. Οι θεατρινισμοί του περιφερειάρχη Αττικής για την προληπτική διαχείριση του πολιτικού κόστους συνιστούν ζωντανό τεκμήριο των παραλυτικών συνεπειών του λαϊκισμού: Η πολλή επικοινωνία καταλήγει σε υστερική ευθυνοφοβία την ώρα του καθήκοντος. Την ώρα της «στραβής στη βάρδια».
Φταίει, βέβαια, και η κλιματική κρίση. Ομως, σε αυτή τη διαρκή, υπαρξιακή κρίση θα είμαστε αενάως ανοχύρωτοι, όσο αντιτάσσουμε στα συμπτώματά της την ίδια πολιτική κουλτούρα. Την ίδια αδυναμία σχεδιασμού. Την ίδια απουσία διαδικασιών που θα επέτρεπαν στις υπηρεσίες να μαθαίνουν από τα λάθη τους και να βελτιώνονται επιχειρησιακά.
Ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας είπε ότι εισηγήθηκε στον Πρωθυπουργό τον καταλογισμό ευθυνών. Το ζήτημα είναι να εισακουστούν οι εισηγήσεις του για να αλλάξει ο μηχανισμός του οποίου προΐσταται -για να ανασυγκροτηθεί σαν σύστημα εθνικής άμυνας με γρήγορα αντανακλαστικά απέναντι στην κλιματική απειλή.
Τουλάχιστον, ο Στυλιανίδης εμφανίστηκε. Αλλοι, κατά τα άλλα λαλίστατοι, υπουργοί εμφάνισαν μόνο τους υφυπουργούς τους.
Το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο από τον μικροπολιτικό ορίζοντα του προσωπικού που διαχειρίζεται κάθε φορά την πολιτική προστασία. Οσο βλέπουμε μόνο αυτόν τον στενό ορίζοντα, θα αγανακτούμε λίγο για την καταστροφή. Και μετά θα υπνοβατούμε προς την επόμενη.
