Τη θέση της Μαριέττας Γιαννάκου ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας του ΝΑΤΟ θα καταλάβει, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της στήλης, ο πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σπήλιος Λιβανός, ο οποίος ένα μήνα μετά την αποχώρησή του από το υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης «επανέρχεται», τόσο συμβολικά όσο και τυπικά, καθώς η θέση που αναλαμβάνει είναι σημαντική και γίνεται ακόμη σημαντικότερη λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και της παγκόσμιας αναταραχής.
Αποστολή
Χθες είχαμε και άλλο «come back» πρώην υπουργού, του Αλκιβιάδη Στεφανή, όπου είχε αντικατασταθεί στον ανασχηματισμό του περασμένου Αυγούστου. Ο πρώην Α/ΓΕΣ αναλαμβάνει σύμβουλος της κυβέρνησης επί θεμάτων ακριτικών περιοχών και Αγίου Ορους. Ο ίδιος έχει συνεργαστεί στη θητεία του στο υπουργείο με τον πολιτικό διοικητή του Αγίου Ορους, Θανάση Μαρτίνο, ενώ πάντα στην ατζέντα του είχε ψηλά τις ακριτικές περιοχές.
Πιέσεις για εκλογικό νόμο
Μπορεί ο πρωθυπουργός να έχει διαψεύσει το ενδεχόμενο αλλαγής του εκλογικού νόμου, αυτό όμως δεν σημαίνει πως όσο αλλάζουν τα δεδομένα σε όλα τα επίπεδα, δεν υπάρχουν εισηγήσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης να το… ξανασκεφτεί. Κυβερνητικό στέλεχος που υποστηρίζει την άποψη αυτή, έλεγε στη στήλη πως «μιλάμε πλέον για ένα νέο παγκόσμιο περιβάλλον», προσθέτοντας πως η αλλαγή του εκλογικού νόμου θα βοηθήσει στη σταθερότητα της χώρας «όχι μόνο τώρα, αλλά και μελλοντικά», κάτι που είναι «απαραίτητο στο ρευστό περιβάλλον που ζούμε». Οι εισηγήσεις, μάλιστα, προς αυτή την κατεύθυνση είναι όλο και περισσότερες.
Αποστροφές
Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν η χθεσινή αποστροφή του πρωθυπουργού στο υπουργικό, πως «ο πολιτικός χρόνος πυκνώνει, αναδεικνύοντας νέες προτεραιότητες». Αλλά δεν ήταν η μόνη. Σημείωσα κάτι εξίσου, αν όχι περισσότερο ενδιαφέρον: ο πρωθυπουργός ξεκίνησε πόλεμο κατά των κερδοσκόπων με τρεις(!) αναφορές. Πρώτον, είπε πως «η πολιτική να παρέμβει, θωρακίζοντας το εισόδημα των πολιτών, τις επιχειρήσεις, από υπερβολικές διεθνείς ανατιμήσεις». Σε άλλο σημείο τόνισε πως «χωρίς ουσιαστικά να υπάρχει αληθινό πρόβλημα παραγωγής, ποσότητας και τροφοδοσίας του καυσίμου, οι τιμές έχουν εκτοξευθεί κερδοσκοπικά, με πρόσχημα την κρίση στην Ουκρανία», και κατέληξε πως από την κρίση οι τιμές του φυσικού αερίου ήταν 30 ευρώ ανά θερμική μεγαβατώρα και τώρα έφτασαν τα 300, συνεπώς «ο εχθρός μας δεν είναι μόνον ο πόλεμος, αλλά μία βασική δυσλειτουργία με κερδοσκοπικά αίτια στην αγορά του φυσικού αερίου».