Η εικόνα που είχε διαμορφωθεί στην πολιτική σκηνή και αποτυπωνόταν σχεδόν καθημερινά κυρίως εντός Βουλής επί αρκετούς μήνες πριν από τον επίσημο και τυπικό προσδιορισμό της ημέρας που θα στήνονταν οι κάλπες, έδινε την αίσθηση πως η χώρα πορευόταν προς μια προεκλογική περίοδο ακραίας πόλωσης. Η πραγματικότητα διέψευσε εκείνη την αίσθηση.
Ομως ο δρόμος προς τις αυριανές εθνικές εκλογές «χρωματίστηκε» από μια σειρά γεγονότων, εξελίξεων ή και επιλογών, η δυναμική των οποίων ως προς τη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος θα αποδειχθεί, πλέον, εντός μόλις του επόμενου 24ώρου.
Οταν στις 22 Απριλίου θυροκολλήθηκε στο Κοινοβούλιο το προεδρικό διάταγμα για τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη των εκλογών για την 21η Μαΐου, το κλίμα σε όλη τη χώρα ήταν βαρύ εξαιτίας του πολύνεκρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη. Η αρχική αίσθηση όσον αφορά το πολιτικό σκηνικό ήταν πως το τραγικό συμβάν θα είχε μεγάλο κόστος για το κυβερνών κόμμα.
Καθώς οι μέρες περνούσαν, η διαχείρισή του από τη Νέα Δημοκρατία σε συνδυασμό με τον τρόπο που επιχείρησαν να το εκμεταλλευθούν κυρίως στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και κάποιες εξελίξεις που σημειώθηκαν με προβληματικό τρόπο εκ δεξιών και εξ αριστερών της Ν.Δ., φάνηκε να αλλάζουν σχετικά γρήγορα τα δεδομένα.
Με την τυπική έναρξη της προεκλογικής περιόδου ξέσπασε μείζονος σημασίας κρίση στην Ελληνική Λύση, η οποία, εν μέσω σοβαρών αλληλοκατηγοριών περί «μαύρου» χρήματος και αποστασίας, κορυφώθηκε με την αποχώρηση δύο πρώην βουλευτών, των Αντ. Μυλωνάκη και Αικατερίνης Αλεξοπούλου.
Η Κουμουνδούρου
Είχε προηγηθεί κρίση με επίκεντρο τον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την υπόθεση των καταγγελιών εις βάρος του ευρωβουλευτή του Αλέξη Γεωργούλη για βιασμό και πρόκληση σωματικής βλάβης εις βάρος γυναίκας – στελέχους του ΠΑΣΟΚ.
Λίγο αργότερα στην Κουμουνδούρου, και σε αμιγώς πολιτικό επίπεδο αυτή τη φορά, ξεσπούσε νέα κρίση: Ελάχιστες ημέρες μετά τη δήλωση του Αλ. Τσίπρα ότι ο ίδιος προσβλέπει σε ένα προοδευτικό σχήμα κυβερνητικής συνεργασίας μόνο αν αναδειχθεί πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ, δύο κορυφαία στελέχη, οι Γ. Δραγασάκης και Ευκλ. Τσακαλώτος, έδωσαν άλλη εκδοχή, δείχνοντας πως και ως δεύτερο κόμμα θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να διερευνήσει δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης.
Η σχετική συζήτηση κράτησε για πολύ, περνώντας από διάφορα στάδια, που συμπεριέλαβαν εκδοχές όπως «κυβέρνηση ανοχής» ή και «ειδικού σκοπού». Οι αποδέκτες της πρόσκλησης, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΜέΡΑ25, σε όλες τις περιπτώσεις απέρριψαν κάθε σενάριο.
Ετσι, μεταξύ άλλων, ο Δημ. Κουτσούμπας είπε το περί «προοδευτικής κυβέρνησης-μούφα», ενώ ο Γ. Βαρουφάκης δήλωσε πως προτιμά να του κοπεί το χέρι από τον ώμο, με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορεί τον πρώην υπουργό του –ο οποίος στο μεταξύ θυμήθηκε το σύστημα παράλληλων προς το ευρώ συναλλαγών «Δήμητρα»– ότι είχε ίδιες απόψεις με τον κ. Σόιμπλε. Η ζημιά προφανώς είχε γίνει, δεδομένου ότι και αυτό το δημόσιο μπρα ντε φερ ξύπνησε μνήμες από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Αυτό το τελευταίο, όπως αναμενόταν, τροφοδότησε τον προεκλογικό λόγο του κ. Μητσοτάκη και ενίσχυσε το γνωστό σύνθημα «Θα συνεχίσουμε να πηγαίνουμε μπροστά ή θα γυρίσουμε πίσω;». Γι’ αυτό το «πίσω» δεν χρειαζόταν πλέον να μιλήσει πολύ, αφού το έκαναν οι πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου.
Το κόμμα Κασιδιάρη
Το κόμμα ΚασιδιάρηΣε εκείνες τις πρώτες ημέρες της επίσημης προεκλογικής περιόδου, αντικείμενο συζήτησης ήταν και το ζήτημα του κόμματος Κασιδιάρη, η απαγόρευση συμμετοχής του στις εκλογές από τον Αρειο Πάγο και η ευρύτερη κινητικότητα που παρουσιάστηκε στο ακραία δεξιό φάσμα της πολιτικής σκηνής.
Κατόπιν τούτων, ο πρόεδρος της Ν.Δ. επέλεξε να προχωρήσει με θετική ατζέντα και γι’ αυτό, πέραν των επίσημων προγραμματικών θέσεων, εμπλούτισε τις περιοδείες του με εξαγγελίες νέων μέτρων.
Επί παραδείγματι, στις 8 Μαΐου από την Ελευσίνα εξήγγειλε τρία νέα μέτρα για την επόμενη τετραετία: youth pass με ενίσχυση 150 ευρώ κατ’ έτος για πολιτιστικές, τουριστικές δραστηριότητες και μεταφορές, μείωση ΕΝΦΙΑ κατά 10% για κατοικίες που ασφαλίζονται για το σύνολο του έτους για φυσικές καταστροφές, αναμόρφωση του μισθολογίου δημοσίων υπαλλήλων, αύξηση της οικογενειακής παροχής στους γονείς που έχουν παιδιά.
Το «χθες», πάντως, σε διάφορες εκδοχές του, έκανε και με άλλες αφορμές αισθητή την παρουσία του σε αυτή την προεκλογική περίοδο: χαρακτηριστικά αναφέρονται το περί «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος» που βάρυνε τις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ, η σφοδρή κόντρα Τσίπρα – Ανδρουλάκη για το ποιος είναι πολιτικός κληρονόμος του Ανδρέα Παπανδρέου.
Τελευταία πινελιά σε αυτό τον πλούσιο πίνακα των εξελίξεων της προεκλογικής περιόδου αποτέλεσε προχθές, ως γνωστόν, το αρνητικά για τον ΣΥΡΙΖΑ ηχηρό ζήτημα Κατρούγκαλου.