«Πρωταθλήτρια» στην ανάληψη αποστολών κοινωνικού έργου αναδεικνύεται για μία ακόμη φορά η Πολεμική Αεροπορία, παρόλο που οι διαθεσιμότητες στα πολύτιμα μεταφορικά μέσα του στόλου βρίσκονται στο «κόκκινο». Αν και πρόκειται για αποστολές εκτός του επιχειρησιακού της ρόλου, όταν κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές η Πολεμική Αεροπορία επιστρατεύει πληρώματα, τεχνικούς και μέσα, χωρίς να υπολογίζει δυσκολίες και καταπόνηση. Αυτό άλλωστε, είναι το δόγμα που διαχρονικά υπηρετούν η ηγεσία και τα στελέχη της.
Το «τίμημα», ωστόσο, δεν είναι αμελητέο. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι πολλά από τα μεταφορικά αεροπλάνα και ελικόπτερα μέσα βρίσκονται στο όριο όσον αφορά στις διαθέσιμες ώρες πτήσης. Επιπλέον, παρά το γεγονός οι αποστολές γίνονται επ’ ωφελεία του υπουργείου Υγείας (ΕΚΑΒ) ή του υπουργείου Πολιτικής Προστασίας (Ερευνα και Διάσωση/Αεροπυρόσβεση), την υποστήριξη των μέσων αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου η Πολεμική Αεροπορία.
Τα στοιχεία
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το ΓΕΕΘΑ, τον Φεβρουάριο η Πολεμική Αεροπορία εκτέλεσε 98 αποστολές αεροδιακομιδών –γράφοντας συνολικά 264 ώρες– έναντι 12 αποστολών του Στρατού Ξηράς και μίας του Πολεμικού Ναυτικού. Τα πτητικά μέσα της Αεροπορίας μετέφεραν συνολικά 135 ασθενείς και δύο μοσχεύματα.
Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν τα στοιχεία του Ιανουαρίου που έχει στη διάθεσή της η «Κ» και δείχνουν την καταπόνηση ανά πτητικό μέσο. Τον πρώτο μήνα του έτους, τα C-130 «έγραψαν» 13,3 ώρες πτήσης, τα C-27 68,8, τα αεροπλάνα B-350C που αγοράστηκαν αποκλειστικά για τις αεροδιακομιδές 90,8 ώρες και τα ελικόπτερα AB-205, B-212 και AW-109 συμπλήρωσαν αθροιστικά 68 ώρες. Ομως, τη μερίδα του λέοντος στις ώρες πτήσεις είχαν και πάλι τα ελικόπτερα Super Puma, με 24 αποστολές και 91,1 ώρες στον αέρα.
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι παρά το γεγονός πως το ΕΚΑΒ απέκτησε μέσω δωρεάς δύο τύπους αεροσκαφών για τις διακομιδές, τα αεροπλάνα B-350C και τα ελικόπτερα AW-109, τη βαριά δουλειά εξακολουθούν να κάνουν τα Super Puma. Προφανώς, η ένταξη των δύο νέων τύπων αφαίρεσε ένα σημαντικό «βάρος» από τα Super Puma, τα C-130 και τα C-27, καθώς σε αντίθετη περίπτωση η επιβάρυνση θα ήταν πολλαπλάσια. Αξίζει, όμως, να σημειωθεί πως τη στελέχωση αλλά και την υποστήριξη (FOS) των Β-350C και AW-109 αναλαμβάνει με δικούς της πόρους η Πολεμική Αεροπορία.
Ο λόγος που τα Super Puma «έγραψαν» και πάλι τις περισσότερες ώρες στον αέρα είναι ότι πρόκειται για τα πλέον αξιόπιστα και ικανά μέσα Ερευνας και Διάσωσης των Ενόπλων Δυνάμεων που μπορούν να επιχειρούν μέρα και νύχτα, ακόμη και κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες. Είναι, όμως, και τα μέσα που θα αναλάβουν αποστολές Ερευνας και Διάσωσης σε περιοχές του FIR Αθηνών που αμφισβητεί η Τουρκία ή ακόμη και σε εχθρικό περιβάλλον (C/SAR) και έτσι, οι λιγοστές διαθέσιμες ώρες των Super Puma είναι πολύτιμες για την εξασφάλιση των εθνικών συμφερόντων.
Το παράδειγμα της Πυροσβεστικής
Το Πυροσβεστικό σώμα, αν και διαθέτει μικρό στόλο Super Puma με μόλις δύο αεροσκάφη, δείχνει τον δρόμο που ίσως θα έπρεπε να ακολουθήσει και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας για την υποστήριξη των πολύτιμων ελικοπτέρων.
Μέσω του προγράμματος ΑΙΓΙΣ, δηλαδή με ευρωπαϊκά κονδύλια, το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας εξασφάλισε την αναβάθμιση των δύο Super Puma με την προσθήκη δύο συστημάτων υδραυλικής ανύψωσης (hoist) και δύο δεξαμενών πυρόσβεσης, συνολικής αξίας 3 εκατομμυρίων ευρώ. Αν και το κόστος είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με τα 220 εκατομμύρια που ζήτησαν οι Γάλλοι για τον εκσυγχρονισμό των 12 ελικοπτέρων της Πολεμικής Αεροπορίας, η αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων και συγκεκριμένα των χρημάτων του προγράμματος ΑΙΓΙΣ για τα Super Puma των Ενόπλων Δυνάμεων ίσως αποτελεί τη μοναδική βιώσιμη λύση. Αλλωστε, η συντριπτική πλειονότητα των αποστολών που αναλαμβάνουν τα ελικόπτερα της Πολεμικής Αεροπορίας είναι στο πλαίσιο του κοινωνικού έργου και εκτός του αμιγώς επιχειρησιακού τους ρόλου.