Από το 1999 ως το 2008 οι συνολικές άδειες για πωλήσεις γερμανικών
όπλων και οπλικών συστημάτων ανήλθαν, σύμφωνα με το Ινστιτούτου της
Στοκχόλμης, στα 2,5 δις ευρώ ενώ γερμανικές πηγές υπολογίζουν το
ποσό να ξεπερνάει, με διάφορες επεκτάσεις των συμβάσεων, τα 3,2
δις. Τα άρματα αποτέλεσαν με διαφορά την μεγαλύτερη σύμβαση,
μεγαλύτερη και από εκείνη των υποβρυχίων – 1,7 δις τα άρματα Λεο-2,
έναντι 1,3 δις τα υποβρύχια.
Η εισαγγελεία του Μονάχου είχε επιχειρήσει να ερευνήσει τη σύμβαση
προμήθειας των αρμάτων στις αρχές του 2001 με αφορμή την πρόθεση
για προσφυγή στη διαιτησία της εδρευουσας στις βρετανικές παρθένες
νήσους εταιρείας Εβανστον που υποστήριζε ότι είχε αναλάβει την
προώθηση του ΛΕΟ-2 στην Ελλάδα έναντι της εταιρείας ΙBOS.Σε
απάντησή της που κοινοποίησε σε μετόχους της η κατασκευάστρια
εταιρεία Krauss Maffei επικεντρώνει τις απαντήσεις σε μια σειρά
ερωτήσεων που υποβλήθηκαν από μέσα ενημέρωσης, και από την
«Καθημερινη», στις σχέσεις της με την εταιρεία ΑΧΟΝ του
αντιπροσώπου της κ Θ.Λιακουνάκου .
Ο Λιακουνάκος που αμοίφθηκε «εύλογα» με βάση δεκαπενταετή υπηρεσία
για τις συμβάσεις των Λέοπαρντ ήταν υπεύθυνος για την τοπική
προστιθέμενη αξία των αρμάτων (40% στα 1,7 δις ευρώ )και τα
αντισταθμιστικά που σζε λογιστική αξία προσέγγισαν τα 4,2 δις
ευρώ.Η σχέση του με την εταιρεία χρονολογείται πρίν από το 1999,
όταν δηλαδή η Wegmann ενώθηκε με το στρατιωτικό κομμάτι της
Mannesmann εξαγοράζοντας την θυγατρική της Krauss Maffei.
Σύμφωνα με την απάντηση της εταιρείας στα Α-Ω περιλαμβάνονταν
μεταφορά τεχνολογίας και Παρασκευή ελληνικών επιχειρήσεων να την
χρησιμοποιήσουν, αναμόρφωση στρατοπεδικών εγκαταστάσεων, η παροχή
82 τανκς Λεο-1 και 16 αρμάτων για ορεινές περιοχές Λεο-1,
εγκαταστάσεις δοκιμών και συντήρησης των αρμάτων. Συνολικά στα 32
αντισταθμιστικά προγράμματα πήρε μέρος μια μεγάλη ομάδα
επιχειρήσεων.
Τέλος η ΚΜW παραδέχεται ότι έχει κάνει μια πληρωμή σε λιβεριανή
εταιρεία στο Μονακό, τον Ιανουάριο του 2003 (145.000 ευρώ), αλλά
αφορά τη σύμβαση Λεοπαρντ-1 .