Την πλήρη διάσταση απόψεων μεταξύ ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής πλευράς αποκαλύπτει έγγραφο του κ. Ν. Αναστασιάδη. Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας περιλαμβάνει στο συγκεκριμένο έγγραφο, που έχει παραδοθεί προς όλα τα πολιτικά κόμματα ενόψει της συνεδρίασης του Εθνικού Συμβουλίου στις 14 Ιουλίου, στοιχεία τα οποία οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά επιμένει στη δημιουργία ενός συνιστώντος κρατιδίου, πέρα από την υφιστάμενη Κυπριακή Δημοκρατία, το οποίο θα έχει τη δυνατότητα να συνάπτει διεθνείς σχέσεις και συμφωνίες.
Στο έγγραφο που αποκάλυψε χθες η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» επισημαίνεται, ακόμη, ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά επιχειρεί να παρακάμψει οποιαδήποτε συζήτηση επί του εδαφικού, της ασφάλειας και των εγγυήσεων. Θεωρούν ότι οι συζητήσεις αυτές θα πρέπει να γίνουν μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων σε όλα τα υπόλοιπα κεφάλαια. Η τουρκοκυπριακή πλευρά αποφεύγει, επίσης, να κάνει λόγο για εποίκους, καθώς αντιμετωπίζει όσους Τούρκους έχουν μεταναστεύσει στη βόρεια Κύπρο ως ενσωματωμένους στην τουρκοκυπριακή κοινότητα και, εκ των πραγμάτων, «αυτοδικαίως υπηκόους της Ενωμένης Κύπρου».
Στο ίδιο έγγραφο περιλαμβάνονται και οι προτάσεις των δύο πλευρών για τη διακυβέρνηση και την εκτελεστική εξουσία. Η ελληνοκυπριακή πλευρά προτείνει ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος να προέρχονται από τις δύο διαφορετικές συνιστώσες πολιτείες. Ο πρόεδρος θα εκλέγεται με καθολική ψηφοφορία, ενώ εκ των υπουργείων Εξωτερικών, Αμυνας και Οικονομικών ένα θα δοθεί σε εκπρόσωπο της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας. Οι αποφάσεις θα λαμβάνονται κατά προτίμηση με ομοφωνία, διαφορετικά θα ισχύει η απλή πλειοψηφία επί των παρόντων. Η τουρκοκυπριακή πλευρά προτείνει να εκλέγονται δύο πρόεδροι, ένας από κάθε κοινότητα, οι οποίοι θα εναλλάσσονται εκ περιτροπής στην προεδρία. Αποκλίνουσες απόψεις μεταξύ των δύο πλευρών υφίστανται και ως προς τον τρόπο διανομής της νομοθετικής εξουσίας, τις αρμοδιότητες της κεντρικής κυβέρνησης και την εξωτερική πολιτική. Από την τουρκοκυπριακή πλευρά επιμένουν ότι ο αντιπρόεδρος θα πρέπει να συνοδεύει τον πρόεδρο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κάτι που δεν προβλέπει το ευρωπαϊκό πρωτόκολλο.