Σε μια οξύτατη απάντηση στον Γ. Παπανδρέου για την κριτική που ασκεί στο ΠΑΣΟΚ τον τελευταίο χρόνο, με αποκορύφωμα την επιλογή του να μην παραστεί στη χθεσινή επετειακή εκδήλωση για τα 40 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ αλλά να διοργανώσει τη δική του, έμελλε να εξελιχθεί η η χθεσινή ομιλία του κ. Ευ. Βενιζέλου. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης «αφιέρωσε» ουκ ολίγες απαξιωτικές αναφορές στον πρώην πρωθυπουργό με κορυφαία τον υπαινιγμό του ότι ο κ. Παπανδρέου ενδεχομένως να μην ψήφισε καν το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές!
«Δεν δέχομαι να αναπαραχθούν οι αθλιότητες του 2007 και του 2009. Υπάρχουν όρια και υπάρχει και το όριο της λογικής. Προχωράμε όλοι μαζί, αλλά βάζω έναν όρο. Προχωράμε μαζί όσοι πράγματι ψηφίζουμε ΠΑΣΟΚ στο παραβάν του εκλογικού κέντρου», είπε ο κ. Βενιζέλος, ενώ νωρίτερα είχε καλέσει το ακροατήριό του να θυμηθεί «τα παιχνίδια που παίχθηκαν με τη ΔΗΜΑΡ πριν από τις ευρωεκλογές» και αφήνοντας να εννοηθεί ότι το κόμμα του κ. Κουβέλη ευνοήθηκε εξόφθαλμα από τον κ. Παπανδρέου.
«Εγώ δεν είμαι αρχηγός ενός μικρού ιδιόκτητου κόμματος», ήταν άλλη μία αιχμηρή αναφορά του στον πρώην πρωθυπουργό και αφού υποστήριξε ότι επιτελεί «ένα καθήκον με θεσμικούς όρους και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα», έσπευσε να απαντήσει και σε όσους του καταλογίζουν ευθύνες για τη φθίνουσα πορεία του κόμματος. Και κυρίως σε όσους τον επικρίνουν ότι έχει ταυτίσει το ΠΑΣΟΚ με τη Δεξιά. «Η ευτέλεια των κλακαδόρων δεν ανήκει στη Δημοκρατική Παράταξη. Τα σχόλια που ακούστηκαν δεν με αφορούν προσωπικά. Εγώ μετείχα στην εκδήλωση (του Γ. Παπανδρέου) ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για να δώσω ένα δείγμα ενότητας και συστράτευσης. Ενεργώ εξαντλώντας τα περιθώρια της προσωπικής μου ανοχής και αντοχής», ανέφερε ο κ. Βενιζέλος, υπονοώντας πως για εκείνον είναι διαγεγραμμένοι από το ΠΑΣΟΚ όσοι τον αποδοκίμασαν και στους οποίους θέλησε να απαντήσει και επί της ουσίας: «Εγώ όχι μόνον προσπάθησα να αποτρέψω την είσοδο του ΔΝΤ στη χώρα, αλλά ήμουν εκείνος που ανέδειξε την ανάγκη το πρώτο Μνημόνιο να ψηφισθεί από 180 βουλευτές για να τεθούν όλοι προ των ευθυνών τους», τόνισε και υπενθύμισε ότι η συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. δεν άρχισε τον Ιούνιο του 2013, όταν αποχώρησε η ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση, αλλά ήδη από τον Νοέμβριο του 2011.
Ακριβώς την ίδια στόχευση είχε και μία ακόμη αναφορά του, με την οποία κάλεσε τους παπανδρεϊκούς επικριτές του να συνειδητοποιήσουν ότι η μετάβαση από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. δεν ήταν προϊόν συνωμοσίας, αλλά ότι είχε προαναγγελθεί ως πρόθεση του Γ. Παπανδρέου ήδη από τον Ιούνιο του 2011, όταν δηλαδή ο πρώην πρωθυπουργός κάλεσε τον Αντ. Σαμαρά να συγκυβερνήσουν. Και ένα επιπλέον επιχείρημα που επικαλέστηκε για να καταδείξει τον ενωτικό ρόλο που –κατά την άποψή του– διαδραμάτισε στην πορεία του ΠΑΣΟΚ ήταν η νομική στήριξη που παρείχε στον Ανδρ. Παπαδρέου την εποχή που διωκόταν στο ειδικό δικαστήριο, αλλά και ο τρόπος που αντιμετώπισε την ενδοκομματική ήττα του από τον Γ. Παπανδρέου. «Διασφάλισα την ενότητα του χώρου το 2007 σε συνθήκες τριτοκοσμικου σοσιαλφασισμού», είπε. Κατά τα λοιπά, ο κ. Βενιζέλος εξέφρασε τη λύπη του για τη «σωματική», όπως τη χαρακτήρισε, απουσία του Γ. Παπανδρέου από την εκδήλωση, δηλώνοντας τη βεβαιότητά του ότι «ψυχικά είναι μαζί μας». Τέλος, απέφυγε να απαντήσει στην οξεία κριτική που του είχε ασκήσει νωρίτερα ο κ. Κ. Σημίτης, ευχαριστώντας τον για τον ουσιαστικό χαιρετισμό του που, όπως τόνισε, αποτελεί συμβολή στον διάλογο για την ανασυγκρότηση της παράταξης.
Βολές Σημίτη κατά του λαϊκισμού
«Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, να γίνουμε πειστικοί και να αποστασιοποιηθούμε από μαγικές λύσεις. Οι λαϊκίστικες υποσχέσεις δεν χαρίζουν την ελευθερία δράσης από δεσμά του παρελθόντος, αντίθετα οδηγούν στην αποτυχία και επιτείνουν την υστέρηση. Ας θυμηθούμε τι κόστισε στη χώρα η διαβεβαίωση ότι “λεφτά υπάρχουν”».
Με τις φράσεις αυτές, που είχαν βέβαια ως αποδέκτη τον Γ. Παπανδρέου, ο Κ. Σημίτης παρενέβη χθες στα συμβαίνοντα στο ΠΑΣΟΚ καταλογίζοντάς στον διάδοχό του σαφείς ευθύνες για την εκλογική κατάρρευση του κόμματος. Είναι ενδεικτικό, μάλιστα, ότι επέλεξε να σχολιάσει ακόμη και τις αποδοκιμασίες που δέχθηκε ο κ. Βενιζέλος από οπαδούς του κ. Παπανδρέου με τη φράση «κάποιοι παραμένουν σταθερά προσηλωμένοι στο παρελθόν και επιδεικνύουν με υπερηφάνεια τη μικρόνοιά τους»… Στην ομιλία ωστόσο που εκφώνησε δεν χαρίστηκε ούτε στον κ. Ευ. Βενιζέλο. «Πριν από έναν χρόνο διαπιστώναμε ότι χρειάζεται ανανέωση σε πρόσωπα και ιδέες και, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, βρισκόμαστε περίπου στο ίδιο σημείο για το πώς θα υπερβούμε την όλο και φθίνουσα απήχησή μας», επισήμανε.
Και αφήνοντας να εννοηθεί ότι ευθύνες για τη συνεχιζόμενη συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ φέρει και η σημερινή του ηγεσία, τόνισε: «Πιστεύουν μερικοί ότι αντιδράσαμε πετυχημένα στις ευρωεκλογές και ότι είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε κάθε εξέλιξη. Παραβλέπουν όμως ότι στις εθνικές εκλογές η μεγάλη πλειοψηφία ψηφίζει με κριτήριο μια εφικτή κυβερνητική λύση και όχι απαραίτητα όποιο κόμμα της είναι πιο συμπαθητικό. Κόμματα εξουσίας χωρίς προοπτική εξουσίας συρρικνώνονται. Ιδίως όταν προβάλλουν ως προγράμματα προχειρότητες της τελευταίας στιγμής επενδυμένες με μεγαλόπνοο αλλά φθαρμένο από τη συνεχή χρήση λόγο». Τον τρόπο που πολιτεύεται το ΠΑΣΟΚ «φωτογράφισε» και μια ακόμη καυστική αναφορά του. «Χρειάζονται», είπε, «νέα πρόσωπα, ελεύθερη συζήτηση, χωρίς ιμάμηδες και διαγραφές, με κρίση, σχέδια, ιδέες, ανοιχτές διαδικασίες και όχι κλειστά δωμάτια όπου όσοι έχουν εγκατασταθεί αποκλείουν τους άλλους», τόνισε, ενώ μηνύματα έστειλε και στους μεγαλοδελφίνους του ΠΑΣΟΚ καλώντας τους «να πάψουν να στέκονται στις φθαρμένες δόξες τους, να μη διαγκωνίζονται για πρωταγωνιστικούς ρόλους, να ανοίξουν τον δρόμο της συσπείρωσης χωρίς να ανασύρουν επετηρίδες από χρονοντούλαπα».
Το κοινό του ΠΑΣΟΚ μάλλον αιφνιδιάστηκε από την τόσο αυτοκριτική –για το κόμμα τους– ομιλία του κ. Σημίτη. Ισως γι’ αυτό τον χειροκρότησε μεν, όχι όμως με ενθουσιασμό, αλλά με περίσκεψη. Το μόνο ίσως που έλειπε από την αφοπλιστικά ειλικρινή τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού ήταν μία –έστω– φράση προσωπικής αυτοκριτικής…