BΕΡΟΛΙΝΟ. Εκτός νόμου είναι στο εξής η πορνεία χωρίς προφυλακτικό στη Γερμανία, με κοινή απόφαση Σοσιαλδημοκρατών και Χριστιανοδημοκρατών, που δεν κατέληξαν όμως σε μία ελάχιστη επιτρεπτή ηλικία, ούτε σε υποχρεωτικές εξετάσεις στις οποίες θα πρέπει να υποβάλλονται οι ιερόδουλες. Το ζήτημα είχε αποτελέσει αντικείμενο πολύμηνων τριβών μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων στο Βερολίνο. Αν και η χρήση προφυλακτικών επιβάλλεται πλέον σε ομοσπονδιακό επίπεδο, κάθε χωριστό κρατίδιο της Γερμανίας είναι αρμόδιο να αποφασίσει ποιοι έλεγχοι θα εφαρμοστούν και ποια πρόστιμα ή κυρώσεις θα θεσπιστούν. Γυναικείες οργανώσεις και συνδικαλιστικές ενώσεις ιερόδουλων, καθώς και ορισμένοι βουλευτές των Σοσιαλδημοκρατών είχαν επικρίνει την απαγόρευση, με το επιχείρημα ότι τιμωρούνται μόνο οι πόρνες. Οι σχετικές διαβουλεύσεις είχαν ξεκινήσει τον Αύγουστο και τελικά τα δύο κόμματα κατέληξαν στην υποχρέωση καταγραφής των ιερόδουλων και την έκδοση άδειας λειτουργίας οίκων ανοχής, καθώς και την απαγόρευση ομαδικών οργίων και τις διαφημίσεις για σεξ χωρίς προφυλάξεις.
Μέχρι την τελευταία στιγμή υπήρξαν τρία σημεία για τα οποία δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν οι εταίροι. Οι Χριστιανοδημοκράτες πίεζαν για την εισαγωγή ορίου ηλικίας τα 21 χρόνια, ώστε να μπορεί μία πόρνη να εργάζεται. Αυτό το μέτρο δεν θα ισχύσει, αν και θα υπάρξουν κάποιες προϋποθέσεις ώστε να προστατευτούν τα νέα κορίτσια ηλικίας 18-21 ετών. Ετσι η εγγραφή τους στις αρμόδιες υπηρεσίες θα διαρκεί μόλις ένα χρόνο και θα πρέπει να αναζητούν ιατρικές συμβουλές κάθε έξι μήνες και όχι κάθε ένα χρόνο, όπως ισχύει για τις ενήλικες συναδέλφους τους. Οι εξετάσεις αυτές θα είναι προαιρετικές και θα αφορούν «ιατρικές συμβουλές» και όχι υποχρεωτικές εξετάσεις. Μόνο όταν ο γιατρός επιβεβαιώνει αυτού του είδους τις συναντήσεις, θα μπορεί μία ιερόδουλος να εγγράφεται στα σχετικά μητρώα και να εργάζεται νόμιμα. Εχει ενδιαφέρον πάντως ότι οι συντηρητικοί Βαυαροί Χριστιανοκοινωνιστές επέμεναν να γίνονται οι εξετάσεις από γυναικολόγους, αλλά η πρότασή τους δεν πέρασε τελικά. Ετσι την προαναφερθείσα παρακολούθηση μπορούν να διενεργούν ακόμη και συνταξιούχοι γιατροί ή δημόσιες υγειονομικές υπηρεσίες, εξηγεί το περιοδικό Der Spiegel στο δημοσίευμά του.