Ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας επιμένει για την διατήρηση των τουρκικών εγγυήσεων στην νέα συμφωνία για την επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος. Ο ίδιος, μιλώντας στην τουρκική αντιπολιτευόμενη εφημερίδα Τζουμχουρριγιέτ στέλνει νέα μηνύματα για το μέλλον του Κυπριακού.
«Δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτή η αρχή μηδέν στρατιώτες μηδέν εγγυήσεις»
Μιλώντας στον τουρκικό τύπο, ο κ. Ακιντζί επαναλαμβάνει την γνωστή θέση του « δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτή η αρχή μηδέν στρατιώτες μηδέν εγγυήσεις».
Ο ίδιος τονίζει τα εξής: «Το ζήτημα ασφάλειας και εγγυήσεων δεν αφορά αποκλειστικά τις δυο κοινότητες. Υπάρχουν πέντε πλευρές, δυο κοινότητες και τρεις εγγυήτριες δυνάμεις. Για αυτό τον λόγο έλαβε χώρα η Πενταμερή Διάσκεψη της Γενεύης. Σε περίπτωση που δεν είναι εφικτή η συμφωνία οι διεθνείς συνθήκες θα διατηρηθούν. Κανείς δεν μπορεί να τροποποιήσει αυτές τις διεθνείς συνθήκες μονομερώς. Αυτές οι συμφωνίες δεν καταργούνται με το να δηλώνει η ε/κ πλευρά ότι δεν τις εγκρίνει. Στην Γενεύη υπογραμμίσαμε ένα σημείο. Δηλώθηκε ότι σημασία έχει να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον που όλες οι πλευρές θα αισθάνονται ασφάλεια. Η ασφάλεια της μια πλευράς δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως απειλή για την άλλη. Αναζητείται ένας τέτοιος δρόμος».
Στην συνέχεια, ο κ. Ακιντζί προσθέτει τα εξής: «Σε περίπτωση που βγαίναμε εμείς και δηλώναμε το εξής δεν θα είχαμε σημείο εκκίνησης (για τελική συμφωνία): «Μετά από 57 χρόνια που διαμεσολάβησαν, οι συμφωνίες εγγυήσεων και συμμαχίας του 1960 είναι συμφωνίες, οι οποίες δεν είναι δυνατόν να τροποποιηθούν (έστω και μια κόμμα ή τελεία τους)». Το ίδιο ισχύει και για τους ε/κ όταν δηλώνουν «ξεχάστε τις εγγυήσεις και τον στρατό». Ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών προτείνει «Σύμφωνο Φιλίας» αλλά ένα σύμφωνο δίχως περιεχόμενο δεν έχει νόημα. Ελλάδα, Τουρκία κα Ενωμένης Ομόσπονδη Κύπρος μπορούν να δημιουργήσουν μια συμμαχία. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, στην Κύπρο θα υπάρχουν ένας λογικός αριθμός στρατευμάτων».
Στο ζήτημα των εγγυήσεων, ο κ. Ακιντζί προσθέτει τα εξής: «Πρώτα από όλα υπάρχει συμφωνία συμμαχίας. Το όνομα της θα μπορούσε να είναι σύμφωνο φιλίας ή κάτι άλλο. Εμείς θεωρούμε σημαντική την παρουσία του τουρκικού στρατού εδώ. Η Τουρκία το ζητεί. Σημασία δεν φέρει η ονομασία αλλά το περιεχόμενο. Για εμάς και για την Τουρκία η παρουσία του στρατού εδώ είναι ένας ψυχολογικός παράγοντας. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό. Πέρα από αυτό, οι εγγυήσεις είναι δυνατόν να προσαρμοστούν στις σημερινές συνθήκες. Στις τεχνικού επιπέδου εργασίες υπήρχε θετικό κλίμα».
Ο Ακιντζί μιλά για πολιτική ισότητα
Στα πλαίσια των δηλώσεων του, ο κ. Ακιντζί μιλά και για την πολιτική ισότητα των δυο κοινοτήτων στην νέα Ενωμένη Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία.
Ο ίδιος δηλώνει τα εξής: «Οι ε/κ θα αποδεχθούν την προεδρία ενός τ/κ στα πλαίσια της εκ περιτροπής προεδρίας. Θα μοιραστούν την κυβέρνηση, την βουλή, τους πόρους. Διατηρούν κάποιες αμφιβολίες. Θα μοιραστούν την ομόσπονδη διακυβέρνηση μαζί μας στην βάση της αρχής της πολιτικής ισότητας. Θα αποδεχθούν αυτό και εμείς θα δώσουμε συγκατάθεση για μια συμφωνία στο εδαφικό σε ποσοστό περίπου της τάξης του 29%». Ο κ. Ακιντζί αναφέρει ότι αυτό το ποσοστό βρίσκεται στο προσκήνιο εδώ και καιρό.
Στην συνέχεια, ο κ. Ακιντζί αναφέρει ότι στην νέα γερουσία θα υπάρχουν 20 ε/κ και 20 τ/κ γερουσιαστές. Ο ίδιος προσθέτει τα εξής: «Ο ε/κ Πρόεδρος θα έχει θητεία δυο ετών και ο τ/κ ενός έτους. Επιπλέον, στην ομόσπονδη δικαιοσύνη θα υπάρχει απόλυτη ισότητα. Θα υπάρχουν 8 ομόσπονδοι δικαστές, 4 τ/κ και 4 ε/κ και αυτοί θα έχουν εκ περιτροπής προεδρία κάθε χρόνο».
Επίσης, ο κ. Ακιντζί προσθέτει το εξής: «Οι εξουσίες του ομόσπονδου κράτους περιορίζονται σε παράγοντες όπως εξωτερική πολιτική, ομόσπονδος προϋπολογισμός και άμυνα. Οι άλλες εξουσίες όπως η υγεία, παιδεία, πολιτισμός και εμπόριο θα ανήκουν στα ιδρυτικά κράτη. Τα ιδρυτικά κράτη θα έχουν ενισχυμένες εξουσίες. Θα μπορούν να συνάπτουν (διεθνείς) συμφωνίες σε κάποια πεδία».
ΑΟΖ: Συνεργασία ή σύγκρουση
Τέλος, στο πεδίο της ΑΟΖ και του φυσικού αερίου ο κ. Ακιντζί θεωρεί ότι η Κύπρος έχει δυο επιλογές: Συνεργασία των δυο πλευρών ή σύγκρουση.
Ο ίδιος τονίζει: «Ο πλούτος του φυσικού αερίου θα μετατρέψει την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου σε πεδίο συνεργασίας ή θα γίνει εστία έντασης».