Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η χθεσινή συζήτηση στο Ινστιτούτο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με θέμα το πρώτο διάστημα προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ. Ο Κυρ. Μητσοτάκης εξέφρασε μεν τον προβληματισμό του λέγοντας πως «παρατηρώντας, σήμερα, την Αμερική έχουμε δίκιο να ανησυχούμε για δηλώσεις που προωθούν ένα νέο Αμερικάνικο νεο-απομονωτισμό. Όπως έχουμε επίσης δίκιο να μας απασχολούν θέματα όπως ο οικονομικός εθνικισμός» προσθέτοντας πως «από τις πρώτες έξι εβδομάδες της Προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ, είναι σαφές ότι κάτι αλλάζει στην Ουάσινγκτον, στις Η.Π.Α. αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο».
Ο κ. Μητσοτάκης ήταν πολύ προσεκτικός στις διατυπώσεις του, ερμηνεύοντας και την πρώτη ομιλία του προέδρου των ΗΠΑ στο Κογκρέσο το βράδυ της Τρίτης.
«Την Τρίτη το βράδυ, ο Πρόεδρος Τραμπ, στην πρώτη του ομιλία σε κοινή συνεδρίαση του Κογκρέσου, σκιαγράφησε έναν πολύ συγκεκριμένο συστηματικό οδικό χάρτη των πολιτικών πρωτοβουλιών που προτίθεται να αναλάβει στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Δήλωσε εμφατικά ότι οι Η.Π.Α. στηρίζουν ισχυρά το ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η πιο ενδιαφέρουσα αναφορά στη σημασία της διατλαντικής συνεργασίας ήρθε όταν ανέφερε ότι “θα σεβαστούμε ιστορικούς θεσμούς, αλλά θα σεβαστούμε επίσης τα κυρίαρχα δικαιώματα των κρατών”, προτρέποντας απευθείας όλους τους συμμάχους των Η.Π.Α. να αναλάβουν έναν πιο άμεσο και ουσιαστικό ρόλο τόσο στη χάραξη στρατηγικής όσο και στις στρατιωτικές επιχειρήσεις».
Ο πρόεδρος της ΝΔ επανέλαβε το ερώτημα που θέτουν όλοι:
«Τίθενται υπό αμφισβήτηση οι πυλώνες της μεταπολεμικής συμφωνίας ασφάλειας και οικονομικής ανάπτυξης από την νέα αναθεωρητική πολιτική που βάζει την Αμερική μπροστά; Ή θα προχωρήσει ο νέος Πρόεδρος στην απαραίτητη προσαρμογή στο πολιτικό ρεαλισμό, υπό την επήρεια του παραδοσιακού ρεπουμπλικανικού κατεστημένου της εξωτερικής πολιτικής;».
O Kυρ. Μητσοτάκης πρόσθεσε ακόμα πως «είναι σίγουρα πρώιμο να λέμε ότι η μεταπολεμική συμφωνία για οικονομία και ασφάλεια αμφισβητείται στον πυρήνα της» και αναφέρθηκε στο γεγονός των θεσμικών αντιβάρων στις ΗΠΑ, λέγοντας πως «όσοι έχουν ξεκινήσει να αμφισβητούν την ισχύ του συστήματος των «θεσμικών αντιβάρων» του Αμερικανικού Δημοκρατικού συστήματος έτσι ώστε να μην φτάνουν σε πρώιμα συμπεράσματα».