Πώς θα σας φαινόταν ένα κόμμα που δεν έχει έναν αλλά τρεις αρχηγούς;
Το ερώτημα όχι μόνον δεν είναι φανταστικό, αλλά μάλλον είναι το επικρατέστερο σενάριο μετά την αναβάθμιση της πρωτοβουλίας της Αννας Διαμαντοπουλου, του Γιάννη Ραγκούση και του Γιώργου Φλωρίδη σε πολιτική κίνηση. Και κυρίως λόγω του γεγονότος ότι οι τρεις πολιτικοί, αν και προεξοφλείτο ότι θα συνεργαστούν με τον Σταύρο Θεοδωράκη, δεν κατόρθωσαν μέχρι στιγμής να βρουν έναν τρόπο κοινώς αποδεκτό. Για να το εξηγήσουμε όσο πιο απλά γίνεται, ο μεν Στ. Θεοδωράκης ανομολόγητα θα ήθελε οι τρεις να αποδεχθούν προσωρινά τον ίδιο ως πρόεδρο σε ένα «νέο» πολιτικό σχήμα τύπου «Ποτάμι Plus» και να διευθετηθεί το θέμα της αρχηγίας μετά τις εκλογές, ενώ οι τρεις όλο το τελευταίο διάστημα αντέτειναν ως αδιαπραγμάτευτο αίτημά τους να δημιουργηθεί ένα εντελώς νέο κόμμα. Δηλαδή το Ποτάμι σταδιακά να αυτοακυρωθεί και ο αρχηγός του νέου κόμματος να εκλεγεί από τη βάση.
Η διαφορά αυτή όχι μόνον δεν αμβλύνθηκε, αλλά διευρύνθηκε τις τελευταίες ημέρες. Διότι οι τρεις δεν κρύβουν πια την πρόθεσή τους να αναβαθμίσουν περαιτέρω την Ωρα Αποφάσεων σε αυτόνομο κόμμα και χωρίς τον κ. Θεοδωράκη. Εχουν μάλιστα ορίσει και τον χρόνο. Στα τέλη Απριλίου θα πρωτοσυνεδριάσει η πανελλαδική τους επιτροπή για να ανακοινώσει το ιδρυτικό συνέδριο του νέου κόμματος. Με το δεδομένο αυτό, οι τρεις μοιάζουν πια να στέλνουν ένα τελεσίγραφο στον κ. Θεοδωράκη. Με την έννοια του ότι μέχρι τότε και εκείνος καλείται να αποφασίσει οριστικά αν θα πορευθεί μόνος του ή θα συμπράξει στον νέο αυτόν φορέα.
Τι θα συμβεί αν δεν βρεθεί τρόπος συνεργασίας με τον κ. Θεοδωράκη δεν είναι εύκολο να το προεξοφλήσει κανείς. Καθώς όμως θα είναι πολιτικά σουρεαλιστικό οι τρεις να διεκδικήσουν ως αντίπαλοι την αρχηγία ενός κόμματος που μόνοι τους θα συστήσουν, το πιθανότερο είναι να καταλήξουν στη λύση της συλλογικής ηγεσίας. Επισημαίνεται, άλλωστε, ότι ο νόμος δεν απαγορεύει κάτι τέτοιο και οι τρεις απλώς δεν θα κάνουν χρήση της δυνατότητας του επικεφαλής ενός κόμματος να διεκδικεί την ψήφο σε δύο περιφέρειες.
Ολα τούτα δεν γράφονται βέβαια τυχαία. Συνεργάτης των τριών είπε χαρακτηριστικά στην «Κ» ότι «αν κάτι είναι το βασικό πλεονέκτημα των τριών και έχουν ήδη εκτιμήσει οι πολίτες στην κίνησή τους είναι ότι έχουν υποστείλει τις προσωπικές τους βλέψεις χάριν ενός κοινού στόχου, γεγονός που είναι πρωτόγνωρο στην Ελλάδα». Η ίδια πηγή άφηνε έτσι να εννοηθεί ότι, αν τελικά ο κ. Θεοδωράκης επιμείνει στην αυτόνομη πορεία του Ποταμιού, δεν είναι απίθανο να δούμε ως συναρχηγούς την Αννα Διαμαντοπούλου, τον Γ. Ραγκούση και τον Γ. Φλωρίδη να διεκδικούν την ψήφο στις παλιές τους περιφέρειες (Α΄ Αθήνας, Β΄ Αθήνας και Α΄ Θεσσαλονίκης) έχοντας ασφαλώς συναποφασίσει τους υποψηφίους βουλευτές που θα τους πλαισιώσουν στους νομούς της χώρας και στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.