Αποψη: Γιατί η ρύθμιση του χρέους συνιστά ελπίδα

Αποψη: Γιατί η ρύθμιση του χρέους συνιστά ελπίδα

2' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Με μεγάλη καθυστέρηση, έπειτα από σκληρές διαπραγματεύσεις και παρά τις διαδηλώσεις στους δρόμους, η ελληνική Βουλή υιοθέτησε επισήμως τα μέτρα που απαιτούνται για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης. Η ελληνική κυβέρνηση τώρα περιμένει από το Eurogroup τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.

Εχουμε ξαναβρεθεί στο σημείο αυτό. Οι προσδοκίες της Ελλάδας για ελάφρυνση χρέους από τους επίσημους πιστωτές ακόμα να εκπληρωθούν.

Εν τω μεταξύ, το ΔΝΤ εξακολουθεί να διστάζει όσον αφορά τη συμμετοχή του στο τρίτο πρόγραμμα. Πέραν των μεταρρυθμίσεων, το Ταμείο απαιτεί μείωση των δημοσιονομικών στόχων και ελάφρυνση χρέους στα δάνεια των Ευρωπαίων (όχι τα δικά του).

Με την υπογραφή του τρίτου προγράμματος, οι Ευρωπαίοι υποσχέθηκαν ότι θα χορηγήσουν νέες διευκολύνσεις για το χρέος, που θα διασαφηνίζονταν προς το τέλος του προγράμματος, υπό τον όρο ότι η Ελλάδα θα τηρούσε τα συμφωνηθέντα. Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται σε περίπου ένα χρόνο, συνεπώς έχει φτάσει η ώρα των αποφάσεων για το τι θα ακολουθήσει.

Υπάρχουν αναμφίβολα κάποιες καλές ειδήσεις: οι επιδόσεις της οικονομίας ήταν πολύ καλύτερες των προβλέψεων τα τελευταία δύο χρόνια και η ανάπτυξη αναμένεται να επιταχυνθεί τα επόμενα χρόνια. Η ανεργία μειώνεται – αν και με επώδυνα αργό τρόπο. Το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας υπερέβη σημαντικά τον στόχο που είχε τεθεί για το 2016. Καθώς μάλιστα η οικονομία βρίσκεται μακριά από τις πλήρεις της δυνατότητες, το πρωτογενές πλεόνασμα προσαρμοσμένο ως προς την επίδραση του οικονομικού κύκλου έφτασε πέρυσι το εκπληκτικό 8,7% του ΑΕΠ. Πρόκειται για έναν αξιοσημείωτο αριθμό, που αποδεικνύει ότι η Ελλάδα έχει πετύχει πραγματική δημοσιονομική προσαρμογή.

Τι έπεται λοιπόν; Το ελληνικό δημόσιο χρέος παραμένει πάρα πολύ υψηλό. Σύμφωνα με τα νεότερα προγνωστικά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θα μειωθεί από 179% του ΑΕΠ το 2016 σε 174,6% το 2018. Ακόμα και με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, οι ωριμάνσεις των επόμενων ετών συνεπάγονται την ανάγκη νέου δανεισμού. Με δεδομένο το επίπεδο του χρέους, που βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στα χέρια των επίσημων πιστωτών και την αβεβαιότητα που χαρακτηρίζει την ελληνική πολιτική και την οικονομία, δεν είναι λογικό να θεωρούμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να επιστρέψει σε βιώσιμο δανεισμό από τις αγορές στο προσεχές μέλλον.

Αυτό θέτει το Eurogroup προ ενός πικρού διλήμματος: Να εφαρμόσει ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης του χρέους αρκετά δραστικό που να επιτρέψει την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές ή να συμφωνήσει σε ένα τέταρτο πρόγραμμα διάσωσης και να συνεχίσει να χρηματοδοτεί τη χώρα με προνομιακούς όρους. Καμία από τις δύο αυτές επιλογές δεν είναι ελκυστική για τους Ευρωπαίους. Ωστόσο, δεδομένης της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής που έχει υποστεί η Ελλάδα από το 2008 και τη συμμόρφωση διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων με τις επιταγές του Eurogroup, έχει έλθει η ώρα οι Ευρωπαίοι να τηρήσουν την υπόσχεσή τους για το χρέος, δίνοντας στη χώρα ελπίδα για το μέλλον.

* Ο κ. Ζολτ Νταρβάς είναι senior fellow στο ινστιτούτο Bruegel στις Βρυξέλλες.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή