Αιρετικές, με σαφή φιλελεύθερο προσανατολισμό, οι απόψεις του κ. Στέφανου Μάνου συνήθως προκαλούν την κοινή γνώμη και ερεθίζουν το πολιτικό προσωπικό. Η καθαρότητά τους όμως και η σταθερότητα με την οποία προβάλλονται εδώ και δεκαετίες, ουδέναν αφήνουν αδιάφορο και αντιθέτως πολλές φορές έχουν αποτελέσει αντικείμενο αντιπαραθέσεων, αλλά και βάση αναζητήσεων. Αύριο, ο πρόεδρος των Φιλελευθέρων, κ. Στ. Μάνος, με αφορμή τα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης παρουσιάζει στους πολιτικούς αρχηγούς τις προτάσεις του για την οικονομία και επιχειρεί να παρέμβει στην παρούσα συγκυρία.
Προκρίνει τις μεταρρυθμίσεις και σημειώνει πως η ταχύτητα προώθησής τους πρέπει να συμβαδίζει με την ταχύτητα των τεράστιων αλλαγών που συντελούνται γύρω μας. Με γνώμονα την αντίληψή του ότι κοινωνίες ανοιχτές και εύκαμπτες που προσαρμόζονται γρήγορα θα ευημερήσουν και αντίθετα εκείνες που παραμένουν δέσμιες των συμφερόντων και αρνούνται τις αλλαγές θα μείνουν πίσω, προκρίνει λύσεις ευθείες και καθαρές, ώστε να μη σπαταλώνται δυνάμεις σε μακροχρόνιες συζητήσεις και επιδερμικές αλλαγές.
Προτείνει, έτσι, ριζικές αλλαγές στο Ασφαλιστικό και Φορολογικό σύστημα, στις ιδιωτικοποιήσεις και την παιδεία, που θα επιτρέψουν, όπως υποστηρίζει, στην οικονομία να λειτουργήσει αποδοτικά, με χαμηλότερο κόστος, προς όφελος της κοινωνίας.
Η «K», θεωρώντας ότι ο πολιτικός διάλογος έχει ανάγκη από ευθεία και καθαρή συζήτηση για τα προβλήματα της χώρας, παρουσιάζει αναλυτικά τις προτάσεις του κ. Στ. Μάνου και ελπίζει σε μια διευρυμένη συζήτηση η οποία θα ξεπερνά τις συνήθεις πολιτικές δεσμεύσεις.
Το κείμενο των θέσεων του κ. Μάνου και των Φιλελευθέρων για την οικονομία έχει ως εξής:
Οι θέσεις για την οικονομία
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι έχει θέσει ως στόχο τη σύγκλιση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων με τον μέσο όρο της Ε.Ε. (από 67% σήμερα), καθώς και τη μείωση της ανεργίας (που συνεχίζει να αυξάνεται, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη μειώνεται). Με την πολιτική που ακολουθεί δεν πρόκειται να επιτύχει αυτούς τους στόχους, αντίθετα χάνει πολύτιμο χρόνο χωρίς να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις προκλήσεις του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος και της παγκοσμιοποίησης. Προϋπόθεση για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και την αύξηση της απασχόλησης είναι η υιοθέτηση νέων τεχνολογιών και η δημιουργία νέων επιχειρήσεων με τη βοήθεια της χαμηλής φορολογίας και της συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα προς όφελος των δυνάμεων της αγοράς. Αντίθετα, η κυβέρνηση για να προστατεύσει συντεχνιακά και άλλα συμφέροντα:
-Δεν τολμά ουσιαστικές ιδιωτικοποιήσεις με παραχώρηση του management και της πλειοψηφίας των μετοχών των κρατικών επιχειρήσεων σε ιδιώτες.
-Η απελευθέρωση των αγορών ενέργειας και σταθερής τηλεφωνίας -κλειδιά για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας- παραμένει στα χαρτιά. Οι οδηγίες της Ε.Ε. εφαρμόζονται με μινιμαλιστικό τρόπο ώστε να μη λειτουργήσει ουσιαστικά ο ανταγωνισμός.
-Δεν θέλει να μειώσει δραστικά τη φορολογία για τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους (Σημίτης: δεν θα γίνουμε Ιρλανδία), διότι θεωρεί ότι έχει κομματικό συμφέρον να συντηρεί τις δαπάνες του σπάταλου και υπερτροφικού κράτους.
Υπάρχουν τεράστια περιθώρια βελτίωσης των οικονομικών επιδόσεων της Ελλάδας, αλλά και της κοινωνικής δικαιοσύνης, αν υπάρξει αλλαγή πολιτικής. Αν η κυβέρνηση πάψει να στηρίζει προνομιακά τις κομματικά οργανωμένες συντεχνίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα και κοιτάξει με πνεύμα ισοπολιτείας και δικαιοσύνης όλους τους Ελληνες, ασφαλώς μπορούν να λυθούν άπειρα μικρά και μεγάλα κοινωνικά προβλήματα.
Η ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων πρέπει να συμβαδίζει με την ταχύτητα των τεράστιων αλλαγών που συντελούνται γύρω μας. Κοινωνίες που είναι ανοικτές, εύκαμπτες, που προσαρμόζονται γρήγορα στα νέα δεδομένα θα ευημερήσουν. Αντίθετα αυτές που παραμένουν δέσμιες των συμφερόντων που αρνούνται την αλλαγή θα μείνουν πίσω. Οι Φιλελεύθεροι καλούν την κυβέρνηση, αν θέλει να βελτιώσει τα εισοδήματα των Ελλήνων και να αυξήσει την απασχόληση, να υιοθετήσει τις προτάσεις τους αντί να σπαταλάει τις δυνάμεις της σε μακρόχρονες συζητήσεις και επιδερμικές αλλαγές.
Οι προτάσεις
Οι Φιλελεύθεροι πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρξει ριζική ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και τόνωση της ιδιωτικής οικονομίας προκειμένου να δοθεί λύση μακράς πνοής στο πρόβλημα της ανεργίας. Προτείνουν συγκεκριμένες και ριζικές λύσεις στο ασφαλιστικό, στο φορολογικό, στις ιδιωτικοποιήσεις και στην παιδεία. Οι προτάσεις συνιστούν τις ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές που θα επιτρέψουν στην οικονομία να λειτουργήσει αποδοτικά, με χαμηλότερο κόστος, προς όφελος της κοινωνίας.
Φορολογικό σύστημα
Οι Φιλελεύθεροι προτείνουν τη ριζική αλλαγή του φορολογικού συστήματος με σκοπό την επιβράβευση της επιχειρηματικής προσπάθειας μέσω συλλογικών μορφών δράσης (εταιρείες). Θέλουν το φορολογικό σύστημα στην Ελλάδα να δημιουργεί κίνητρα που θα ενθαρρύνουν την επιχειρηματική δράση κάνοντας την Ελλάδα ελκυστική χώρα υποδοχής ξένων επενδυτικών κεφαλαίων. Ετσι, θα δημιουργηθούν νέες επιχειρήσεις, νέες θέσεις απασχόλησης και έτσι θα ανακάμψει το Χρηματιστήριο. Συγκεκριμενα προτείνουν:
1. Μείωση του φορολογικού συντελεστή όλων των κάθε είδους εταιρειών στο 20%, δηλαδή στο επίπεδο που ισχύει φέτος στην Ιρλανδία. Για να είναι η Ελλάδα ανταγωνιστική σε μια εποχή που σε όλη την Ευρώπη μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές.
2. Διπλασιασμό του ποσοστού των επιτρεπόμενων αποσβέσεων όλων των κατηγοριών για να ενισχυθούν περαιτέρω οι επενδύσεις.
3. Κατάργηση της προείσπραξης φόρου για τις νέες εταιρείες μέχρι την παρέλευση τριετίας από την ίδρυσή τους.
4. Κατάργηση του φόρου 5% μεταβίβασης μετοχών μη εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών και εξομείωση του σχετικού φόρου με τις εισηγμένες (0,3%).
5. Καθιέρωση πλαφόν εξόδων κινήσεων / ταξιδιών / προβολής / φιλοξενίας / δημοσίων σχέσεων στο 35% των πάσης φύσεως αμοιβών προσωπικού, κάτω από το οποίο όλες οι σχετικές δαπάνες θα είναι αποδεκτές, έτσι ώστε να περιοριστεί η συναλλαγή στους εφοριακούς ελέγχους που αποτελεί ντροπή για τη χώρα και επιβαρύνει το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων.
6. Παραγραφή φορολογικών υποχρεώσεων μετά 4ετία, ώστε να πάψουν οι επιχειρήσεις να είναι όμηροι των φορολογικών αρχών.
7. Αρση του τραπεζικού απορρήτου ώστε οι εφοριακοί έλεγχοι να βασίζονται στη σύγκριση των δηλωμένων εισοδημάτων των φορολογουμένων με τη μεταβολή στα περιουσιακά τους στοιχεία, όπως συμβαίνει σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες.
Η άμεση απώλεια εσόδων που θα προκύψει από τα μέτρα αυτά θα αντισταθμιστεί, τουλάχιστον εν μέρει, από την αύξηση του ΑΕΠ και τη μείωση των κινήτρων φοροδιαφυγής που θα αυξήσουν τα δηλούμενα κέρδη και τα φορολογικά έσοδα. Επιπλέον η κυβέρνηση οφείλει να μειώσει τις κρατικές δαπάνες. Για παράδειγμα, μπορεί να μειώσει τις αμυντικές δαπάνες και πιο συγκεκριμένα να ματαιώσει την απολύτως παράλογη παραγγελία υπερτιμολογημένων υποβρυχίων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Μόνο από τη ματαίωση αυτής της παραγγελίας θα εξοικονομηθούν 400 δισ. δρχ. Η προσέλκυση ξένων επενδύσεων στη χώρα είναι ασφαλώς πιο αποτελεσματική για την εθνική μας ασφάλεια και την προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων στην περιοχή από μια αμφίβολης σκοπιμότητας προμήθεια στρατιωτικού υλικού.
Ασφαλιστικό
Οι δημογραφικές εξελίξεις που διαρκώς μειώνουν τον λόγο εργαζομένων – συνταξιούχων, σε συνδυασμό με την απίστευτη κακοδιαχείριση των εισφορών από το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αυξάνουν τα ελλείμματα των ταμείων με εκρηκτικό ρυθμό, που θα τινάξουν στον αέρα κάθε προσπάθεια μείωσης του δημοσίου χρέους.
Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., συρόμενοι από τη ΓΣΕΕ, υποστηρίζουν τη διατήρηση του δημόσιου και αναδιανεμητικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος. Θέλουν δηλαδή να διατηρήσουν τα δύο χαρακτηριστικά που οδήγησαν το σύστημα στη χρεοκοπία! Ο δημόσιος και αναδιανεμητικός χαρακτήρας του συστήματος επέτρεψε στους πολιτικούς να βάλουν χέρι στις εισφορές των εργαζομένων, προσφέροντας δικαίωμα σύνταξης σε κοινωνικές ομάδες που ουδέποτε συνεισέφεραν, καθώς και υπερβολικά συνταξιοδοτικά δικαιώματα στις συντεχνίες των υπερχρεωμένων δημοσίων επιχειρήσεων. Χρειάζεται απελευθέρωση του συστήματος από τα δεσμά του κράτους και την καταναγκαστική διαχείριση σημαντικών πόρων από αδρανείς δημόσιους μηχανισμούς και λειτουργούς.
Οι Φιλελεύθεροι προτείνουν τη σταδιακή μετάβαση από το σημερινό αναδιανεμητικό σύστημα σε κεφαλαιοποιητικό σύστημα, το οποίο εξασφαλίζει πολύ υψηλότερες συντάξεις για κάθε δραχμή εισφοράς. Η πρότασή τους, την οποία έδωσαν στη δημοσιότητα τον Μάιο, βασίζεται στις ακόλουθες γενικές αρχές:
1. Κάθε εργαζόμενος είναι ιδιοκτήτης της ασφαλιστικής αποταμίευσής του, συμπεριλαμβανομένης της εργοδοτικής εισφοράς, στην οποία οι πολιτικοί δεν μπορούν να βάζουν χέρι για ψηφοθηρικούς λόγους.
2. Το σύστημα να διαθέτει ένα δίχτυ προστασίας για όσους δεν επιτυγχάνουν να συγκεντρώσουν το αναγκαίο κεφάλαιο που θα τους επιτρέψει να πάρουν την κατώτατη σύνταξη. Οι συνταξιούχοι αυτοί θα επιδοτούνται από το κράτος, δηλαδή από τα φορολογικά έσοδα.
3. Το σύστημα να διασφαλίζει τη μέγιστη δυνατή ανταποδοτικότητα των καταβαλλομένων εισφορών, έτσι ώστε να είναι δίκαιο απέναντι στους ασφαλισμένους που δικαίως αναμένουν μία σύνταξη ανάλογη των εισφορών που καταβάλλουν.
4. Το σύστημα να διασφαλίζει τη μακροχρόνια σταθερότητα των εισφορών, έτσι ώστε να αποφεύγεται η υπέρμετρη επιβάρυνση των νεότερων γενεών. Η αρχή αυτή στοχεύει στη δημιουργία ενός συνταξιοδοτικού συστήματος με απόλυτα ελεγχόμενο κόστος.
5. Το σύστημα να στηρίζεται κυρίως σε ιδιωτικές εταιρείες διαχείρισης των ασφαλιστικών αποταμιεύσεων, υπό την εποπτεία του κράτους, αλλά και επαγγελματικά ταμεία ή ατομικά συνταξιοδοτικά προγράμματα, με αντίστοιχη σταθερή μείωση του κρατικού διανεμητικού συστήματος μέχρι την πλήρη κατάργησή του σε βάθος χρόνου.
6. Το σύστημα να παρέχει στους πολίτες δυνατότητες επιλογών αντί του αλόγιστου εξαναγκαμσού στο σημερινό σύστημα. Αυτές μπορεί να αφορούν τη δυνατότητα του ατόμου να επιλέγει την ηλικία συνταξιοδότησης σε συνάρτηση με το τελικό ύψος της σύνταξης και τον φορέα διαχείρισης των εισφορών του.
7. Το σύστημα να μη θέτει εμπόδια στην κινητικότητα των εργαζομένων, από έναν εργοδότη σε έναν άλλο, από έναν επαγγελματικό τομέα σε έναν άλλο, από μία χώρα – μέλος της Ε.Ε. σε μία άλλη.
8. Η μεταρρύθμιση του συστήματος να μην αγγίξει τους υπάρχοντες συνταξιούχους.
Ιδιωτικοποιήσεις – απελευθέρωση αγορών
Με την ένταξη στην Ευρωζώνη, η πορεία των διαρθρωτικών αλλαγών είναι πλέον το κλειδί για τις επιδόσεις της οικονομίας και επομένως το σημείο στο οποίο επικεντρώνονται οι αγορές. Ταχύτεροι ρυθμοί ιδιωτικοποιήσεων και απελευθέρωσης των αγορών είναι αναγκαίοι για να καταστεί η Ελλάδα πιο ελκυστικός προορισμός για άμεσες ξένες επενδύσεις και να καρπωθεί τα οφέλη της γρήγορης εξέλιξης της τεχνολογίας. Η κυβέρνηση προχωρεί με βήμα σημειωτόν σε αυτόν τον τομέα για να μη θίξει συνδικαλιστικά και άλλα συμφέροντα και να υποστεί το σχετικό «πολιτικό κόστος». Οι μέχρι σήμερα μετοχοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων δεν συνιστούν διαρθρωτική αλλαγή εφόσον δεν δημιουργούνται διεθνείς συμμαχίες, δεν εισάγεται νέα τεχνογνωσία και εφόσον το κράτος (δηλαδή στην πραγματικότητα το κόμμα που κυβερνά) διατηρεί το management. Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας είναι εικονική, δεδομένου ότι όλα τελούν υπό την αίρεση της έγκρισης των συνδικαλιστών της ΔΕΗ. Η απελευθέρωση της ακτοπλοΐας, την οποία η ίδια η κυβέρνηση καθυστέρησε, επισπεύδεται κατά τι μόνο λόγω του ναυαγίου του «Σαμίνα».
Οι Φιλελεύθεροι θεωρούν ότι:
– Οι υπέρογκες επιδοτήσεις που πληρώνουν οι φορολογούμενοι για την προστασία θέσεων εργασίας σε ζημιογόνες εταιρείες του Δημοσίου εμποδίζουν την ανάπτυξη της οικονομίας και τη δημιουργία παραγωγικών θέσεων εργασίας. Μόνο για την Ο.Α. οι φορολογούμενοι έχουν πληρώσει μέχρι σήμερα 1 τρισ. σε επιδοτήσεις για να προστατεύσουν 8.000 θέσεις εργασίας. Αν αυτά τα χρήματα είχαν επενδυθεί σε παραγωγικούς τομείς θα είχαν δημιουργηθεί δεκαπλάσιες θέσεις εργασίας από αυτές που «προστατεύθηκαν». Το ίδιο ισχύει για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τον ΟΣΕ, την ΕΑΒ, την ΕΒΟ, την ΠΥΡΚΑΛ και άλλες. Η κυβέρνηση επιδεικνύει ευαισθησία προς τον επώνυμο συνδικαλιστή και απόλυτη αναλγησία για το ανώνυμο άνεργο.
-Οι ιδιωτικοποιήσεις και απελευθερώσεις αγορών που δρομολογούνται είναι μόνο κατ’ επίφασιν.
– Η επικείμενη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας θα παραμείνει στα χαρτιά, καθώς το όφελος από την πτώση των τιμών λόγω ανταγωνισμού αναιρείται από τη διατήρηση κεκτημένων συμφερόντων από τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ.
Οι Φιλελεύθεροι προτείνουν την πλήρη απεμπλοκή του κράτους από την παραγωγική διαδικασία με την άμεση ιδιωτικοποίηση όλων των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του κράτους και την απελευθέρωση των αγορών από τον κρατικό-κομματικό παρεμβατισμό. Συγκεκριμένα προτείνουν:
1. Την άμεση απελευθέρωση της ακτοπλοΐας με ελεύθερη δρομολόγηση πλοίων και άρση κάθε διοικητικού περιορισμού στις τιμές των εισιτηρίων. Στις «άγονες» γραμμές στις οποίες δεν δικαιολογείται από την αγορά η δρομολόγηση πλοίου, το κράτος θα διενεργεί μειοδοτικό διαγωνισμό, καλώντας τους ενδιαφερόμενους να υποβάλουν προσφορές για την επιδότηση που ζητούν προκειμένου να εξυπηρετήσουν την άγονη γραμμή. Το κόστος της επιδότησης θα χρηματοδοτείται από τη γενική φορολογία. Επίσης τη δημιουργία ανεξάρτητου οργάνου που ερευνά ατυχήματα, όπως συμβαίνει στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
2. Συμμετοχή ιδιωτών στην ανάπτυξη και εκμετάλλευση των λιμανιών και αερολιμένων της χώρας κατά το πρότυπο που ισχύει στο αεροδρόμιο των Σπάτων.
3. Την πώληση του 100% της Ολυμπιακής Αεροπορίας (για να έχει ο αγοραστής όλες τις υποχρεώσεις και όλα τα δικαιώματα από την απόκτηση και λειτουργία της επιχείρησης) σε ιδιώτες το αργότερο μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2001. Αν έως τότε δεν βρεθεί αγοραστής, η εταιρεία θα πρέπει να οδηγηθεί σε εκκαθάριση.
4. Ο ΟΣΕ σήμερα έχει περισσότερο προσωπικό απ’ ό,τι επιβάτες και χάνει 130 δισ. ετησίως μετά τις κρατικές επιδοτήσεις. Το καθεστώς αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι Φιλελεύθεροι προτείνουν τη δημιουργία ενός νέου κρατικού ΟΣΕ που θα εκμεταλλεύεται την υποδομή μισθώνοντάς την σε ιδιωτικές επιχειρήσεις που θα λειτουργούν τα τρένα. Η συντήρηση και επέκταση του δικτύου θα χρηματοδοτείται από την αυτονόμηση, αξιοποίηση και πώληση της ακίνητης περιουσίας του ΟΣΕ.
5. Την πώληση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά μετά την ακύρωση της σκανδαλώδους παραγγελίας υποβρυχίων από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Σε περίπτωση που δεν βρεθεί αγοραστής, τα ναυπηγεία να κλείσουν (θα χαθούν 2.000 θέσεις εργασίας στον Σκαραμαγκά, αλλά θα δημιουργηθούν 20.000 στο Πέραμα και την Ελευσίνα).
6. Ως προς την αγορά ενέργειας:
(α) Την ιδιωτικοποίηση όλων των μονάδων παραγωγής ηλεκτρισμού της ΔΕΗ.
(β) Την άρση της νομοθετημένης σχέσης της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) και του διαχειριστή του συστήματος με τη ΔΕΗ, η οποία υπονομεύει την επίσης θεσμοθετημένη ανεξαρτησία της ΡΑΕ και του διαχειριστή.
(γ) Την πλήρη απελευθέρωση των εισαγωγών και της εμπορίας ηλεκτρικού ρεύματος, με κατάργηση κάθε μέτρου προστασίας της ΔΕΗ.
(δ) Να έχουν και οι μικροί καταναλωτές τη δυνατότητα να επιλέγουν τον προμηθευτή τους (δικαίωμα που έχουν σήμερα μόνον οι μεγάλοι βιομηχανικοί καταναλωτές).
(ε) Να μην ενταχθούν οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ στο υπάρχον χρεοκοπημένο ασφαλιστικό ταμείο, αλλά στο ενοποιημένο κεφαλαιοποιητικό σύστημα το οποίο προτείνουν για όλους τους εργαζομένους.
7. Την ενθάρρυνση της κοινοπρακτικής και εταιρικής μορφής δράσης και τα ελεύθερα επαγγέλματα (συμπεριλαμβανομένων των φαρμακείων, ταξί, πρατηρίων καυσίμων, γιατρών, δικηγόρων, συμβολαιογράφων κ.λπ.) με αμοιβές που καθορίζονται από την αγορά και όχι από το κράτος. Ταυτόχρονα προτείνουν την κατάργηση όλων των φόρων υπέρ τρίτων που εισπράττονται από επαγγελματικές οργανώσεις και από τα ταμεία τους. Εξυπακούεται ότι όλα τα κλειστά επαγγέλματα ανοίγουν.
8. Τη θέσπιση συστήματος συγκριτικής αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων και προσδιορισμό των ετήσιων αυξήσεων και επιπλέον αποδοχών σύμφωνα με τη συγκριτική βαθμολογία του κάθε υπαλλήλου. Οι καλύτεροι θα παίρνουν τις μεγαλύτερες αυξήσεις, οι χειρότεροι τις μικρότερες (ή και καθόλου). Μείωση του συνολικού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων με κατάργηση των οργανικών τους θέσεων.
9. Την αλλαγή στον τρόπο ανάθεσης και αμοιβής μελετών δημοσίων έργων. Οι μελέτες να ανατίθενται με διαγωνισμό.
Παιδεία
Στην κοινωνία της γνώσης και της πληροφόρησης, το εκπαιδευτικό σύστημα είναι κλειδί για την ευημερία. Οι Φιλελεύθεροι ζητούν να ξεπεραστεί ο ζουρλομανδύας που επιβάλλει στο σύστημα παιδείας το άρθρο 16 του Συντάγματος. Χωρίς την παράκαμψη του άρθρου 16, η ελληνική οικονομία δεν θα μπορέσει ποτέ να αξιοποιήσει ολόκληρο το δυναμικό της. Αντίθετα με τον πλούτο, η γνώση δεν ανακατανέμεται. Η χρήση των εφαρμογών πληροφορικής αποτελεί σήμερα καθοριστικό παράγοντα του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος μιας χώρας. Η Ελλάδα είναι τελευταία μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. σε όλους τους δείκτες αυτής της χρήσης, χάσμα που δυστυχώς μεγεθύνεται.
Οι Φιλελεύθεροι προτείνουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα αποκεντρωμένο, προσιτό σε όλους, που παρέχει κίνητρα για ποιοτική βελτίωση μέσω του (σήμερα ανύπαρκτου) ανταγωνισμού. Συγκεκριμένα προτείνουν:
1. Τη νομοθετική ή ερμηνευτική παράκαμψη του άρθρου 16 του Συντάγματος, ώστε να αναγνωριστούν τα πτυχία των ιδιωτικών πανεπιστημίων που λειτουργούν στην Ελλάδα.
2. Την απελευθέρωση των εκπαιδευτικών μονάδων από τον εναγκαλισμό του κράτους, με τη θεσμοθέτηση διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας. Διδακτική αυτονομία (βιβλία, ύλη, πρόγραμμα) και εξέταση μόνο της εμπέδωσης της γνώσης από το κράτος. Επιλογή εισακτέων από κάθε ΑΕΙ/ΤΕΙ, όχι από το υπουργείο Παιδείας.
3. Την καθιέρωση διδάκτρων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, με παράλληλη εισαγωγή του συστήματος κουπονιών (vouchers) σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ώστε να αποφασίζει ο δικαιούχος σε ποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα θα φοιτήσει. Η αξία του κουπονιού θα είναι αντιστρόφως ανάλογη με το εισόδημα των δικαιούχων.
4. Την ισότιμη πρόσβαση στην κρατική χρηματοδότηση κρατικών και ιδιωτικών πανεπιστημίων.
5. Τη σύνδεση της κρατικής χρηματοδότησης με το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα της σχολικής/πανεπιστημιακής μονάδας.
6. Την κατάργηση της μονιμότητας των εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες. Τη σύνδεση του μισθού των εκπαιδευτικών με την απόδοσή τους. Μετεκπαίδευση εκπαιδευτικών κάθε τρία χρόνια.
7. Τη σύνδεση όλων των σχολείων της χώρας με το Internet, διοχετεύονας κατά προτεραιότητα εκεί τους πόρους της Ε.Ε. από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης αντί σε ανέγερση σχολικών κτιρίων και προγράμματα αμφιβόλου αποτελέσματος.
8. Την εντατική εκμάθηση αγγλικών πολύ νωρίς στην εκπαίδευση. Τα αγγλικά πρέπει να θεωρούνται δεύτερη γλώσσα και όχι ξένη γλώσσα.
9. Την κατάργηση του ΔΙΚΑΤΣΑ και των απαράδεκτων διαδικασιών του για αναγνώριση πτυχίων. Η άδεια εξάσκησης των επαγγελμάτων που συνδέονται με συγκεκριμένα πτυχία (ιατρική, δικηγορία) να λαμβάνεται μέσω των αρμοδίων επαγγελματικών οργανώσεων, όχι μέσω της απερίγραπτης κρατικής γραφειοκρατίας.