Δέκα χρόνια συμπληρώθηκαν από την ημέρα που πάτησε το πόδι του στην Αλβανία, του Αλία τότε, ο μητροπολίτης Ανδρούσης της Ελλαδικής Εκκλησίας και καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Αναστάσιος Γιαννουλάτος. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο διέγνωσε ότι στο πρόσωπο του συγκεκριμένου ιεράρχη είχε βρει τον κατάλληλο ποιμενάρχη που θα ανασυγκροτούσε εκ της τέφρας την Ορθόδοξη Εκκλησία της γειτονικής μας χώρας, της μόνης στον κόσμο που της είχε επιβληθεί από το κομμουνιστικό καθεστώς του Εμβέρ Χότζα επισήμως η «αθεΐα».
Εργάτης γης και ψυχών
Στην αρχή ως τοποτηρητής και στη συνέχεια ως αρχιεπίσκοπος, ο Αναστάσιος όργωσε ο ίδιος στην κυριολεξία τα κακοτράχαλα εδάφη της Αλβανίας, αλλά και τις ψυχές των ανθρώπων. Δέκα χρόνια εργάτης γης και ψυχών πέτυχε αυτά που απλώς ονειρεύονται άλλοι εκκλησιαστικοί ηγέτες σε πλούσιες από κάθε άποψη αυτοκέφαλες Εκκλησίες. Ούτε εκκλησίες ούτε παπάδες βρήκε το 1991. Στάχτη είχαν αφήσει πίσω τους οι άθεοι. Εκτισε ναούς, μοναστήρια, σχολεία, νοσοκομεία, πολυϊατρεία, κέντρα επαγγελματικής εκπαιδεύσεως, οργάνωσε τις ορθόδοξες κοινότητες, έτεινε το χέρι στις άλλες θρησκείες για ειρήνη και συνεργασία, αναθάρρησε το φοβισμένο κουράγιο των Χριστιανών, δημιούργησε κλήρο. Εφθασε στο σημείο να αποτελεί η Εκκλησία της Αλβανίας τον πρώτο επενδυτικό φορέα της χώρας. Παράλληλα με τα έργα ευποιίας υπέρ του ανθρώπου -γιατί στα νοσοκομεία του Αναστασίου ο γιατρός σκύβει πάνω από το προσκέφαλο όχι μόνο των ορθοδόξων αλλά κάθε πονεμένου χωρίς να του ζητήσει ταυτότητα πίστεως- δεν λησμόνησε αυτός ο ξεχωριστός Ιεράρχης τα πνευματικά και εκκλησιαστικά καθήκοντα. Σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας έχει πλήρως αποκαταστημένη τη συνοδικότητα, ενώ η πνευματική ζωή αποτελεί την κορωνίδα κάθε ενορίας και κοινότητος. Γι’ αυτό και το ποίμνιο έχει φθάσει περίπου τα 3 εκατομμύρια. Ακόμη κι αυτοί που χωρίς έλεος τον κυνήγησαν και προσπάθησαν να τον απογοητεύσουν ώστε να εγκαταλείψει και να φύγει, τώρα προσέρχονται στις εκδηλώσεις που οργανώνει και στις επίσημες τελετές. Ανάμεσά τους και ο πρώην πρόεδρος Σαλί Μπερίσα. Εκανε ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς για να αποτρέψει την οργάνωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Οταν επισκέφθηκε πρόσφατα ο Οικουμενικός Πατριάρχης την Αλβανία, τον είδαμε να προσέρχεται και με την παρουσία του να αναγνωρίζει ένα μοναδικό έργο που συντελείται, που βοηθάει τον τόπο του και το οποίο αυτός αδίκως και αναιτίως «πολέμησε».
Υποψήφιος για Νόμπελ
Η διεθνής κοινότητα βλέποντας την προσπάθεια του Αναστασίου Γιαννουλάτου -φορείς, αλλά και ιδιώτες- έρχονται αρωγοί με κάθε μέσο και τρόπο. Γνωστός ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας από τη διεθνή επιστημονική του καριέρα και το ιεραποστολικό του έργο, απολαμβάνει της εκτιμήσεως πολύ σημαντικών προσωπικοτήτων που τον θαυμάζουν. Γι’ αυτό και τα τελευταία χρόνια το όνομά του βρίσκεται επί μονίμου βάσεως στη λίστα των υποψηφίων για το Νόμπελ Ειρήνης.
Γιατί ο Αναστάσιος έχει επιτύχει να αμβλύνει τις αντιθέσεις μεταξύ των θρησκειών στην περιοχή και να απομακρύνει -κατά το δυνατόν- τον εθνοφυλετισμό από τη θρησκεία, η οποία πρέπει να είναι αποκλειστικά πηγή αγάπης και ενότητας μεταξύ των λαών. Λόγω αυτών των πολυποίκιλων δραστηριοτήτων του ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας βραβεύθηκε χθες το βράδυ σε ειδική τελετή του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Πολιτισμού «Pro Europa» που έγινε στο Σεράγεβο, στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου «Χριστιανές και Μουσουλμάνες στην Ευρώπη». Το Ιδρυμα τελεί υπό την εποπτεία του προέδρου του Συμβουλίου της Ευρώπης λόρδου Russel Johnston, της προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Nicole Pontaine και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Romano Prondi, ενώ πρόεδρος της Διοικούσης Επιτροπής είναι ο πρίγκιπας Ερρίκος, σύζυγος της βασιλίσσης της Δανίας. Με το βραβείο αυτό έχουν βραβευθεί στο παρελθόν, μεταξύ άλλων, οι καρδινάλιος Franz Konig, Simon Wiesenthal, Mstislov Rostropovitch κ.ά. Ο κ. Αναστάσιος μετά τη βράβευση μίλησε με θέμα: «Η θρησκευτική συμβολή για την ανάπτυξη κοινώς αποδεκτών αξιών στην Ευρώπη».
Αυτά επιτυγχάνει λοιπόν η Εκκλησία όταν οι ποιμένες της ξέρουν τι ζητούν και πώς να το επιτύχουν, χωρίς θορύβους και πολλά λόγια. Μόνον τα έργα δικαιώνουν τον ρόλο και την παρουσία των ορθοδόξων χριστιανών, διαχρονικά μέσα στις κοινωνίες… Γρ. Καλοκαιρινός
– Η διδασκαλία οφείλει να κρίνει τα ιστορικά γεγονότα με βάση τις ανωτέρω αρχές, βάζοντας βαθιά στις ψυχές των νέων γενεών την πεποίθηση ότι το κακό είναι κακό και όταν πράττεται από ομοεθνείς ή ομοφύλους σε βάρος άλλων. Πρέπει να εκλείψει η άποψη πως μπορεί να υπάρχουν ωφέλιμα εγκλήματα για τα συμφέροντα ενός εγκληματήσαντος λαού ή εθνους.