Τον Μάρτιο του 1930 η αποικιακή κυβέρνηση της Ινδίας διπλασιάζει τον φόρο του αλατιού. Αντιδρώντας, ο Μαχάτμα Γκάντι κηρύσσει εκστρατεία ανυπακοής, υποστηρίζοντας ότι οι Ινδοί μπορούν να συλλέγουν οι ίδιοι αλάτι από τη χώρα τους. Τον επόμενο μήνα, χιλιάδες Ινδοί, με επικεφαλής τον Γκάντι, θα περπατήσουν περίπου 250 μίλια από την ενδοχώρα προς τη θάλασσα, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για το μονοπώλιο των Βρετανών στο αλάτι.
Η «Κ» αναφέρει: «Παρ’ όλην την κόπωσιν, ο Γκάντι επροχώρησε προς το μέρος των αλυκών, κατόπιν δε εστάθη και ωμίλησε προς τα πλήθη. Εις τον επαναστατικόν τούτον λόγον, τον οποίον ο ίδιος αποκάλεσε “ομιλίαν της προκλήσεως”, ο Ινδός αρχηγός είπε μεταξύ άλλων και τα εξής: “Προκαλούμεν την κυβέρνησιν να εμποδίση το κίνημά μας. Παρ’ όλας τας δυνάμεις τας οποίας διαθέτει, δεν ημπορεί να το πράξη. Τα αστυνομικά όργανα ημπορούν να συλλάβουν εμέ και τους συντρόφους μου και να μας οδηγήσουν σιδηροδέσμιους εις τας φυλακάς. Αλλά δεν θα δυνηθούν να συλλάβουν ολόκληρον τον Ινδικόν λαόν ο οποίος είνε μαζί μας και ο οποίος θα συνεχίση τον αγώνα μας και όταν ακόμη θα πέσωμεν όλοι ημείς […]”.»
Διαδήλωση κατά του φόρου επί του αλατιού (AP Images).