Σε κλίμα συγκίνησης, ενώπιον του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου και των μελών της Ιεράς Συνόδου στο Φανάρι, προσήλθε ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, ώστε να αποδεχθεί την εκλογή του στον αρχιεπισκοπικό θώκο μετά την παραίτηση του κ. Δημητρίου.
Ο κ. Ελπιδοφόρος, έως τώρα μητροπολίτης Προύσης και ηγούμενος της Ιεράς Μονής Χάλκης, εξελέγη παμψηφεί. «Αναζητήσαμε τον άξιον διάδοχο του κ. Δημητρίου, που θα μπορούσε να φέρει και πάλι την ευρυθμία στη ζωή και τη λειτουργία της Αρχιεπισκοπής, να εμπνεύσει εμπιστοσύνη εις το πλήρωμα αυτής προς την Εκκλησία, να ενισχύσει τους δεσμούς αυτού μετά του ενταύθα Ιερού ημών Κέντρου και να καταστήσει αυτό και πάλιν υπερήφανο διά την μεγαλυτέρα Επαρχία του, την σήμερον εμπερίστατον και ταλαιπωρουμένη. Είσαι ακαδημαϊκός διδάσκαλος με ζήλο και γνώση και θα δυνηθείς να ανασυγκροτήσεις την Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού, η οποία διέρχεται δυσκόλους στιγμάς, αλλά και να συνεργασθείς με αμερικανικά πανεπιστήμια προς προβολή της πατρώας παιδείας και της πολιτισμικής μας κληρονομίας», ανέφερε ο κ.κ. Βαρθολομαίος. Ο κ. Ελπιδοφόρος απάντησε, μεταξύ άλλων: «Υπόσχομαι, Παναγιώτατε, ότι η μεγάλη αυτή επαρχία του Θρόνου, ως πράττουν και οι λοιποί ποιμενάρχες του Οικουμενικού Θρόνου, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής μετά των μητροπόλεων αυτής, ζωννύεται τω λεντίω της διακονίας της Μητρός Εκκλησίας, της ενταύθα Ομογενείας, της ιεραποστολής των Επαρχιών του Θρόνου και πάσης άλλης ανάγκης του Σεπτού της Ορθοδοξίας Κέντρου». Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής γεννήθηκε το 1967 στο Μακροχώρι της Κωνσταντινούπολης. Απεφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βόννης.
Από την άλλη, στο αίτημα να επαναλειτουργήσει η ιστορική Θεολογική Σχολή της Χάλκης αναφέρθηκε ο κ.κ. Βαρθολομαίος, την Κυριακή. «Κατά τα 127 χρόνια της λειτουργίας της, έδωσε περίπου χίλιους αποφοίτους, εκλεκτά στελέχη εις τη διακονία της Εκκλησίας. Το 1971, ξαφνικά, άδικα, αυθαίρετα, μας την έκλεισαν οι εφ’ ημάς τεταγμένες Αρχές και, παρά τις προσπάθειές μας, παρά τις υποσχέσεις που μας έδωσαν κατ’ επανάληψη, δεν εννοούν να μας δώσουν την ποθητή άδεια. Δεν θα παύσωμε να επιμένουμε και να προσπαθούμε να επαναλειτουργήσει η σχολή διότι το θεωρούμε αναφαίρετο δικαίωμά μας. Οταν στην Τουρκία υπάρχουν πάρα πολλές μουσουλμανικές θεολογικές σχολές, με ποια λογική και με πιο αίσθημα δικαίου δεν μπορούν να έχουν και οι χριστιανοί πολίτες της Τουρκικής Δημοκρατίας μια δική τους θεολογική σχολή;».