Οι επισκέψεις γεφυρώνουν τις αποστάσεις. Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν μπορείς να πηγαίνεις με άδεια χέρια γιατί όλοι σε κοιτάνε κάπως. Κάτι κομίζεις, έστω για τα μάτια του κόσμου.
Οταν η αντιπροσωπεία των συνδικαλιστών της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων του υπουργείου Πολιτισμού επισκέφθηκε την πρώτη συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου στα τέλη Αυγούστου δεν πήγε με άδεια χέρια. Οι εκπρόσωποι είπαν τότε ότι οι υπάλληλοι του υπουργείου δεν είναι «οπισθοδρομικοί» και πως ήθελαν τα έργα ανάπτυξης και την ανάπτυξη γενικότερα. Η συζήτηση του συμβουλίου αφορούσε την επένδυση στο Ελληνικό. Οι εκπρόσωποι κόμισαν ένα δώρο εργασιακής ειρήνης.
Η πολιτική ηγεσία μάλλον αισθάνθηκε ότι έπρεπε να ανταποδώσει αυτή την επίσκεψη με όλες τις τιμές. Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη με τους γενικούς γραμματείς του ΥΠΠΟ, Νικόλα Γιατρομανωλάκη και Γιώργο Διδασκάλου, παραβρέθηκαν στην έναρξη του 13ου Τακτικού Συνεδρίου της ΠΟΕ ΥΠΠΟ την περασμένη Τετάρτη. Τις εργασίες του συνεδρίου μαθαίνουμε ότι άνοιξε παλαιός συνδικαλιστής, επί χρόνια στη διοίκηση του Ταμείου Αλληλοβοήθειας, το οποίο ερευνάται από τη Δικαιοσύνη. Μάλιστα, η Εισαγγελία Διαφθοράς άσκησε ποινικές διώξεις σε βαθμό κακουργήματος εναντίον 17 υπηρεσιακών παραγόντων του Ταμείου για την υπόθεση των «δανείων» που δήθεν δίνονταν σε υπαλλήλους του υπουργείου. Με την παρουσία της στο συνέδριο, η ηγεσία του ΥΠΠΟ, θέλοντας και μη, κόμισε το δώρο της συμπαράστασης.
Οι γέφυρες όμως κρατάνε και αποστάσεις. Η απόσταση από το τεκμήριο της αθωότητας μέχρις αποδείξεως του εναντίου, για παράδειγμα, είναι μία από αυτές και πρέπει να τηρείται. Γι’ αυτό και δεν διαβάζετε ονόματα διωκόμενων σε αυτό το κείμενο. Εξίσου όμως πρέπει να τηρείται η απόσταση της πολιτικής εξουσίας με πρόσωπα και όργανα υπό διερεύνηση. Eστω για τα μάτια του κόσμου… Αλλιώς οι αποστάσεις καταρρέουν.