«Για πόσον καιρό ακόμη οι φοιτητές της Νομικής θα είναι έρμαια τέτοιων χυδαίων πρακτικών; Για πόσον καιρό ακόμη θα επικρέμαται πάνω από τα κεφάλια μας η απειλή ενδεχόμενης γενικής συνέλευσης, η οποία εξελίσσεται σε σχεδόν εβδομαδιαία βάσανο; Για πόσον καιρό ακόμη θα υφιστάμεθα την παράνομη και πανθομολογούμενα αντισυνταγματική διαδικασία των καταλήψεων; Για πόσον καιρό ακόμη θα καθορίζεται το μέλλον μας από μειοψηφίες;». Τα ερωτήματα θέτουν τα μέλη της «Σιωπηρής πλειοψηφίας των φοιτητών της Νομικής Αθηνών» όπως υπογράφουν, στην ανοικτή επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως. Επιλέγουν την ανωνυμία καθώς μερίδα φοιτητικών παρατάξεων είναι σαφώς αρνητική και επιθετική εναντίον τους.
Ενδεικτικά, στην επιστολή οι φοιτητές περιγράφουν το πώς ελήφθησαν οι πρόσφατες αποφάσεις για κατάληψη της σχολής. «Επειτα από δύο συνελεύσεις του φοιτητικού συλλόγου και δύο ισάριθμες αποφάσεις για μονοήμερη και διήμερη κατάληψη αντίστοιχα, η σιωπηρή πλειοψηφία των ανένταχτων φοιτητών αποφάσισε να λάβει την κατάσταση στα χέρια της. Ετσι, συνιστώντας το Ανεξάρτητο Πλαίσιο, μια ομάδα φοιτητών με μοναδικό στόχο τη διαφύλαξη της εύρυθμης λειτουργίας του πανεπιστημίου, πλήρως απαλλαγμένη από κομματικά συμφέροντα, συμμετείχε στη συνέλευση της 30ής Οκτωβρίου και, με τη στήριξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, απέκρουσε πανηγυρικά την πρόταση για συνέχιση των καταλήψεων στη σχολή, με ψήφους 297, έναντι 161 των συμφωνούντων. Παρ’ όλα αυτά, και ενώ δεν πρόλαβαν να περάσουν δύο εβδομάδες, το εννεαμελές διοικητικό συμβούλιο, που προκύπτει από τις φοιτητικές εκλογές (το οποίο ελέγχουν κατά πλειοψηφία 5/9 οι αριστερές παρατάξεις), συγκαλεί σε νέα γενική συνέλευση. Να σημειωθεί ότι η διαδικασία της συνέλευσης διαρκεί περί τις πέντε (5!) ώρες, επειδή πρώτον το συμφωνημένο χρονοδιάγραμμα δεν τηρείται, ιδίως όσον αφορά τους μονολόγους, δεύτερον το κλίμα διεξαγωγής κάθε άλλο παρά συνάδει με τις αρχές του διαλόγου, καθότι διατυπώνονται απρεπείς εκφράσεις, και τρίτον παραβιάζεται προκλητικά και κατά συρροή η αντικαπνιστική νομοθεσία. Ταυτόχρονα, το δικαίωμα ψήφου συνιστά μια γκρίζα ζώνη, αφού δεν απαιτείται η επίδειξη φοιτητικής ταυτότητας (πάσο), με την προβολή του έωλου και αθεμελίωτου επιχειρήματος το ότι σε μια σχολή 4.000 περίπου φοιτητών “γνωριζόμαστε”, πράγμα προφανώς αδύνατον».
Οι 297 φοιτητές, λοιπόν, όπως συνεχίζει η επιστολή «μπήκαν σε αυτήν την ψυχοφθόρα διαδικασία, για να κρατήσουν τη σχολή τους ανοιχτή και να συνεχίσουν ακώλυτοι την εκπαιδευτική διαδικασία. Και ως να μην έφταναν όλα αυτά ούτε δύο εβδομάδες αργότερα ήσαν υποχρεωμένοι να την ξαναζήσουν συζητώντας για τα ίδια θέματα. Στην τέταρτη κατά σειρά (εντός σαράντα ημερών από την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους) συνέλευση, αυτήν της 12ης Νοεμβρίου, συνέβησαν τα ακόλουθα εξωφρενικά: ομάδα περίπου πενήντα φοιτητών έφτασε στις εισόδους της αίθουσας όπου διεξαγόταν η συνέλευση και ενώ οι ομιλητές ήσαν στο βήμα(!), ζήτησαν να εισέλθουν στη συνέλευση της σχολής τους. Ομως, εκείνη τη στιγμή, παρευρισκόμενοι οι οποίοι με περηφάνια δήλωναν σπουδαστές του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών, τους απαγόρευσαν την είσοδο, με την αυθαίρετη αιτιολογία ότι έπρεπε να έχουν παρακολουθήσει τη συνέλευση από την αρχή. Παρά τον αναβρασμό που προκλήθηκε, εν τέλει δεν επετράπη η είσοδος στους εν λόγω φοιτητές, με αποτέλεσμα αυτοί να μην μπορέσουν να ασκήσουν το δικαίωμα ψήφου τους. Κατόπιν τούτων, αποφασίστηκε νέα τριήμερη κατάληψη στην σχολή με τη συνήθη ισχνή πλειοψηφία των 156 ψήφων, οι οποίες προέρχονται από τα ίδια άτομα που ως λύση σε κάθε πρόβλημα προβάλλουν και επιβάλλουν την κατάληψη».
«Η σιωπηρή πλειοψηφία των φοιτητών της Νομικής Αθηνών» παρουσιάζει τα γεγονότα με έναν τρόπο τον οποίο άλλες παρατάξεις δεν θα επιβεβαιώσουν. Ωστόσο, είναι σαφές ότι ο τρόπος λήψης των αποφάσεων στις γενικές συνελεύσεις των φοιτητών πάσχει.