Ενα άλλο θέμα που εκείνη τη χρονιά απασχόλησε τη βρετανική διπλωματία ήταν και η κατάρρευση της συμφωνίας Ωνάση με το καθεστώς της 21ης Απριλίου. H συμφωνία αυτή ύψους 600 εκατομμυρίων δολαρίων προέβλεπε την κατασκευή ενός νέου διυλιστηρίου στην Ελλάδα που θα τροφοδοτούσε με καύσιμα ένα σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. O σταθμός αυτός με τη σειρά του θα παρείχε φθηνή ενέργεια σε ένα εργοστάσιο παραγωγής αλουμίνας.
Στις 20 Ιανουαρίου, 1971, ο Γιάννης Γεωργάκης, στενός συνεργάτης του Ωνάση, γευματίζει με το Ντέρικ Ντόντσον, τον Βρετανό πρέσβη στη Βουδαπέστη. O Γεωργάκης πληροφορεί τον Ντόντσον ότι ο Ωνάσης έχει υπογράψει με την ελληνική κυβέρνηση συμφωνία για επενδύσεις στην Ελλάδα ύψους 600 εκατομμυρίων δολαρίων που προέβλεπαν την κατασκευή ενός τρίτου διυλιστηρίου, την ανέγερση ενός θερμοηλεκτρικού σταθμού και τη δημιουργία ενός εργοστασίου παραγωγής αλουμίνας κοντά στα Μέγαρα.
Πληροφορεί επίσης τον Βρετανό διπλωμάτη ότι στόχος της επίσκεψης του Ωνάση και του ιδίου στη Βουδαπέστη ήταν να εξετάσουν το ενδεχόμενο την κατασκευή του εργοστασίου αλουμίνας να αναλάβουν οι Ούγγροι και την ανέγερση του σταθμού παροχής ηλεκτρικής ενέργειας οι Ρώσοι.
Από την αναφορά του Ντόντσον προς το Φόρεϊν Οφις (21 Ιανουαρίου, 1971) γίνεται σαφές ότι ο Ωνάσης είχε πάει στη Βουδαπέστη για διαβουλεύσεις με τη ρωσική πλευρά έπειτα από αίτημα της τελευταίας. Γράφει ο Ντόντσον:
«Δυσκολίες»
«Στην αρχή είχαν γίνει συνομιλίες στην Αθήνα, οι Ρώσοι όμως αντιμετώπισαν δυσκολίες να πάρουν βίζα γι’ αυτούς που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις και ζήτησαν οι διαβουλεύσεις να συνεχισθούν αλλού. Οι επαφές εδώ έγιναν στο γραφείο του εμπορικού ακολούθου της σοβιετικής πρεσβείας».
Στη συνάντηση εκείνη με τον Βρετανό πρέσβη στην Ουγγαρία, ο Γεωργάκης λέγει στον συνομιλητή του ότι αρχικά είχε προτείνει οι διαπραγματεύσεις με τη ρωσική πλευρά να γίνουν στο ξενοδοχείο «Ντούμα Ιντερκοντινένταλ» της Βουδαπέστης. Οι Ρώσοι διαπραγματευτές όμως απέρριψαν την πρόταση αυτή επειδή όπως είπαν στον Γεωργάκη «οι Ούγγροι παρακολουθούν τα πάντα!». Αλλά ο Γεωργάκης επέμενε και πριν αναχωρήσει από τη βρετανική πρεσβεία λέγει στο Ντόντσον ότι θα προσπαθήσει οι συνομιλίες να συνεχισθούν σ’ ένα «περισσότερο ουδέτερο έδαφος όπως π.χ. είναι η Αυστρία».
