Την περασμένη Δευτέρα ένας αστεροειδής που, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αστρονόμων, θα μπορούσε να καταστρέψει μια ολόκληρη χώρα σε περίπτωση σύγκρουσής του με τη Γη, πλησίασε τον πλανήτη μας σε απόσταση μόλις 370.000 μιλίων. Πρόκειται για τον 2001 YB5 που εντοπίσθηκε στις αρχές Δεκεμβρίου από το τηλεσκόπιο του Neat και θεωρείται «δυνητικώς επικίνδυνος» από τους αστρονόμους επειδή δεν μπορεί να αποκλεισθεί μια ενδεχόμενη σύγκρουσή του με τη Γη σε κάποια στιγμή στο μέλλον.
Η πρόσφατη ανακάλυψή του έχει ενσπείρει προβληματισμό στην κοινότητα των αστρονόμων για τον αριθμό και την ποικιλία των σωμάτων που πλανώνται στο Διάστημα και θα μπορούσαν να μας απειλήσουν, ιδιαίτερα αν δεν τα έχουμε εντοπίσει και μελετήσει εγκαίρως ώστε να λάβουμε τα μέτρα μας. Σε ό,τι αφορά ειδικότερα τον 2001 YB5, έχει διάμετρο μόλις 300 μέτρων και σε περίπτωση σύγκρουσής τους με τη Γη στην περιοχή, για παράδειγμα, του Λονδίνου θα μπορούσε να εξαφανίσει μια έκταση ίση με τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Ολλανδία μαζί. Οι αστρονόμοι εκτιμούν, μάλιστα, ότι αν η σύγκρουση γινόταν στον ωκεανό, θα προκαλούσε ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή.
Μια σύγκρουση αυτού του είδους δεν είναι μεν σύνηθες φαινόμενο αλλά έχει σημειωθεί επανειλημμένως στο παρελθόν. Στις 30 Ιουνίου του 1908, ένας μικρός αστεροειδής διαμέτρου μόλις 100 μέτρων εξερράγη στην, ευτυχώς απόμερη και ακατοίκητη, περιοχή Τουνγκούσκα της Σιβηρίας καταστρέφοντας μια κολοσσιαία δασική έκταση. Σχετικά προσφάτως, άλλωστε, στις 23 Μαρτίου του 1989 η Γη απειλήθηκε όταν αστεροειδής με διάμετρο 400 μέτρων και βάρους 50 εκατομμυρίων τόννων πλησίασε τον πλανήτη μας σε απόσταση 640.000 χιλιομέτρων. Το συμβάν προκάλεσε μάλιστα έκπληξη στους αστρονόμους, επειδή η Γη και ο εν λόγω αστεροειδής είχαν περάσει από το ίδιο σημείο του Διαστήματος με διαφορά μόλις έξι ωρών. Σε ό,τι αφορά τα σημάδια που έχουν αφήσει στη Γη παλαιότερες συγκρούσεις αστεροειδών με τον πλανήτη μας, το γνωστότερο όλων είναι ο Κρατήρας Μπάριντζερ κοντά στο Γουίνσλοου της Αριζόνα.
Το παράδοξο, όμως, είναι ότι οι συγκρούσεις των αστεροειδών με τον πλανήτη μας ενδέχεται να έχουν συνεισφέρει υπό μία έννοια στη δημιουργία ζωής επί της Γης τουλάχιστον υπό τη μορφή της ποικιλίας που γνωρίζουμε εμείς. Κάτι τέτοιο υποστηρίζει μία τουλάχιστον θεωρία περί της γέννησης της ζωής στη Γη. Κι αυτό, γιατί πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια, οπότε υπήρξε μεγάλη κινητικότητα αστεροειδών, η Γη διένυε μια περίοδο ραγδαίου πολλαπλασιασμού των μορφών ζωής που την κατοικούσαν. Σύμφωνα με τον Ρίτσαρντ Μίλερ του τμήματος Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, «μολονότι θεωρούμε τις συγκρούσεις αστεροειδών με τη Γη συνυφασμένες με τον θάνατο και την καταστροφή, είναι πιθανόν να ενέτειναν κάποτε δραστικά την πίεση στη Γη, με αποτέλεσμα να επισπεύσουν τη διαδικασία της ανάπτυξης πιο ευέλικτων και ποικίλων μορφών ζωής».
Σήμερα, πάντως, και με βάση όσα γνωρίζουν μέχρι στιγμής οι αστρονόμοι, το μοναδικό ουράνιο σώμα που πρόκειται να πλησιάσει τη Γη είναι ο αστεροειδής 1999 AN10 που θ’ αφήσει τη σκιά του πάνω μας στις 7 Αυγούστου του 2027. Ωστόσο, μετά την πρόσφατη ανακάλυψη του 2001 YB5 δεν είναι βέβαιο αν η επιστημονική κοινότητα έχει εντοπίσει κάθε πιθανό σώμα ικανό να μας απειλήσει. Μέχρι στιγμής υπολογίζεται ότι υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες αστεροειδείς στη λεγόμενη κύρια ζώνη των αστεροειδών, στο δαχτυλίδι δηλαδή που σχηματίζεται ανάμεσα στις τροχιές του Αρη και του Δία.
