O καθηγητής Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην πρόεδρος του Κέντρου Εκπαιδευτικής Ερευνας Μιχάλης Κασσωτάκης σχολίασε στην «K» το επίπεδο των φετινών θεμάτων στις πανελλήνιες εξετάσεις:
«Είναι πολύ δύσκολο να αξιολογήσει κανείς κατά τρόπο ενιαίο τα θέματα των πανελλαδικών εξετάσεων σε όλα τα μαθήματα, επειδή υπάρχουν διαφοροποιήσεις μεταξύ τους. H αξιολόγηση αυτή πρέπει να γίνεται κατά μάθημα ή έστω κατά ομοειδή γνωστικά αντικείμενα. Επειδή, όμως, κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό να γίνει σε ένα σύντομο σχόλιο, θα περιορισθώ στις εξής μόνο γενικές επισημάνσεις:
– Συνεχίστηκαν, δυστυχώς, και φέτος οι «αστοχίες» στην επιλογή των θεμάτων που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικά αναφέρω τις περιπτώσεις των Αρχαίων Ελληνικών και της Βιολογίας το 2001, της Φυσικής και των Μαθηματικών φέτος.
– Δεν απουσίασαν, επίσης, ορισμένες επαναλήψεις θεμάτων παρόμοιων με αυτά που τέθηκαν τις προηγούμενες χρονιές.
– Σε μερικά μαθήματα (για παράδειγμα, Βιολογία, Μαθηματικά Θετικής και Τεχνολογικής Κατεύθυνσης Γ΄ Λυκείου, Ιστορία Γενικής Παιδείας B΄ Λυκείου κ.ά.) τέθηκαν ορισμένα θέματα που παρουσίαζαν κάποια δυσκολία. Στα περισσότερα, όμως, οι ερωτήσεις δεν ήταν -κατά την κρίση μου- ιδιαίτερα υψηλών απαιτήσεων.
Θα έλεγα, μάλιστα, ότι διαφάνηκε μια τάση να επιλεγούν εύκολα θέματα. H τάση αυτή δεν είναι, ίσως, άσχετη με την προσπάθεια να περιοριστεί το ποσοστό των μαθητών που εμφανίζουν πολύ χαμηλές επιδόσεις στις πανελλαδικές εξετάσεις. Το πρόβλημα αυτό, το οποίο αντανακλά τη δυσλειτουργία και την αναποτελεσματικότητα του ελληνικού σχολείου, επιδεινώνεται από τις συνεχείς εκπτώσεις σε ζητήματα ποιότητας της εκπαίδευσης και από την αδυναμία ουσιαστικής αναβάθμισής της. Αν δεν σταματήσουν τα φαινόμενα αυτά, φοβάμαι ότι θα υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο η δημόσια, κυρίως, εκπαίδευση.
Θα ήθελα, επίσης, να υπογραμμίσω ότι η ανάγκη να υπάρξει διακομματική αντιμετώπιση των προβλημάτων της ελληνικής εκπαίδευσης και να διαμορφωθεί ένα γενικό πλαίσιο αρχών, το οποίο θα εκφράζει όλες τις πολιτικές παρατάξεις και θα έχει την συναίνεση όλων των κοινωνικών και εκπαιδευτικών φορέων του τόπου, είναι σήμερα μεγαλύτερη παρά ποτέ.