Χωρίς διαγωνισμούς πραγματοποιείται νόμιμα από τα νοσοκομεία ένα σημαντικό μέρος προμηθειών εξειδικευμένων υγειονομικών υλικών (τα επονομαζόμενα «μη συγκρίσιμα»), μετά την ψήφιση του νόμου 2955/2001. Ωστόσο, παρατηρείται μεγάλη ελαστικότητα ως προς το ποια υλικά θεωρούνται μη συγκρίσιμα, ενώ παράλληλα γίνονται προσπάθειες να επεκταθεί το σύστημα αυτό και σε άλλα υλικά.
Κοινή υπουργική απόφαση που εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2002 καθόρισε ανώτατες τιμές προμήθειας, χωρίς διαγωνισμό, για τα υλικά οστεοσύνθεσης, γναθοπροσωπικής χειρουργικής, καρδιοχειρουργικής και για βηματοδότες-απινιδωτές. Ωστόσο, όπως επισημαίνει η κ. Τσουρή, «το θέμα έχει δεχθεί πολλές παρερμηνείες, με αποτέλεσμα όλα τα ορθοπεδικά υλικά να θεωρούνται μη συγκρίσιμα και να οδηγούμαστε σε απευθείας αναθέσεις». H υφυπουργός τον περασμένο Δεκέμβριο απέστειλε εγκύκλιο σε ΠεΣΥάρχες και διοικητές νοσοκομείων, όπου επισημαίνει ότι η προμήθεια μη συγκρίσιμων υλικών χωρίς διαγωνισμό αποτελεί δυνατότητα και όχι υποχρέωση και ότι η κοινή υπουργική απόφαση δεν μεταβάλλει την πορεία των ήδη προκηρυγμένων διαγωνισμών.
Πάντως, ο νόμος «άνοιξε τον δρόμο» στον χαρακτηρισμό ως μη συγκρίσιμων και άλλων υγειονομικών υλικών. Είναι ενδεικτικό ότι το υπουργείο Ανάπτυξης τον περασμένο Μάιο προώθησε, προς υπογραφή, απόφαση για την προμήθεια -με απευθείας ανάθεση- των φίλτρων αιμοκάθαρσης τεχνητού νεφρού. H πρόταση αυτή δεν βρήκε αποδέκτες.
Το θέμα της διάταξης του νόμου 2955/2001 για τα μη συγκρίσιμα υλικά και της κοινής υπουργικής απόφασης έχει φθάσει και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. O ευρωβουλευτής κ. Χρήστος Φόλιας κατέθεσε αρχές του 2003 ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την οποία ζητεί να μάθει εάν ο νόμος είναι σύμφωνος με το ευρωπαϊκό δίκαιο περί προμηθειών και αφετέρου τι μέτρα προτίθεται να λάβει η Επιτροπή για την πλήρη εφαρμογή της οδηγίας 93/36/EOK περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημόσιων προμηθειών από την Ελλάδα. Το ζήτημα ερευνάται από την Επιτροπή και δεν αποκλείεται να οδηγήσει τη χώρα μας ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.