ΠΑΤΡΑ. Ο πολυδιαφημισμένος εκσυγχρονισμός του εκπαιδευτικού συστήματος στην Πάτρα στεγάζεται σε δύο καταστήματα, μία γκαρσονιέρα και μία μονοκατοικία, προαυλίζεται στη μέση του δρόμου, κινδυνεύει να βραχεί από την απλωμένη μπουγάδα στα μπαλκόνια του πρώτου ορόφου, ενώ ένα φορτηγό έχει αναλάβει τον ρόλο κινητού κυλικείου. Υπό αυτά τα δεδομένα η μάθηση έχει μετατραπεί σε μια επικίνδυνη καθημερινή περιπέτεια για τους περίπου 80 μικρούς μαθητές του 64ου Δημοτικού Σχολείου Πατρών. Συγχρόνως και οι δάσκαλοι επιτελούν ένα πολύ δύσκολο έργο, υπό αυτές τις άθλιες, «τριτοκοσμικές» συνθήκες.
Λίγες ημέρες πριν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς ο υπουργός παιδείας κ. Πέτρος Ευθυμίου επισκέφθηκε την Πάτρα και δήλωσε ότι σε δύο μήνες θα έλθει και πάλι προκειμένου να κάνει τα εγκαίνια του νέου κτιρίου. Ομως σχεδόν αμέσως τον διέψευσαν οι τεχνικοί, οι οποίοι ξεκαθάρισαν ότι το νέο σχολείο θα είναι έτοιμο σε περίπου ένα χρόνο. Εως τότε λοιπόν τα μαθήματα θα γίνονται σε δωμάτια, αποθήκες και επαγγελματικούς χώρους που έχουν βαπτιστεί σχολικές αίθουσες. Επιπλέον, αυτές οι αίθουσες γειτνιάζουν και με τουαλέτες, αφού τις χωρίζει μόνο μία εσωτερική πόρτα.
Ομως οι εκσυγχρονιστικές πρωτοτυπίες δεν σταματούν εδώ. Οταν φθάνει η ώρα του διαλείμματος τα παιδιά κυριολεκτικά ξεχύνονται στους δρόμους, αφού αυτοί είναι το προαύλιό τους. Τότε οι δάσκαλοι αναλαμβάνουν τον ρόλο του φύλακα – αγγέλου, αφού αναγκάζονται να τοποθετούν μπάρες στις διασταυρώσεις, ώστε να εμποδίσουν τη διέλευση κάποιου αυτοκινήτου ή δικύκλου. Ωστόσο, τα ατυχήματα δεν λείπουν. Το σκηνικό συμπληρώνει ενίοτε η απλωμένη μπουγάδα από το διαμέρισμα του πρώτου ορόφου, αφού και οι οικογένειες έχουν τις ανάγκες τους για καθαριότητα.
Η όλη αυτή κατάσταση έχει απογοητεύσει τους μαθητές. «Πίστευα ότι φέτος θα πηγαίναμε σε κανονικό σχολείο, αλλά δυστυχώς ήρθαμε πάλι εδώ. Το άσχημο για εμάς είναι ότι δεν μπορούμε ούτε να παίξουμε γιατί υπάρχει κίνδυνος να τραυματιστούμε όπως συνέβη πέρυσι με άλλα παιδιά του σχολείου μας», λέει η μαθήτρια Μαριάννα Μπούσια. Οσο για τους γονείς δεν είναι μόνο απογοητευμένοι, αλλά και θυμωμένοι. Ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων κ. Κωνσταντίνος Κωσταράς σε δηλώσεις του τονίζει: «Νομίζω ότι ήρθε η ώρα των ευθυνών. Καλούμε του αρμοδίους να μας πουν ποιος θα αναλάβει την ευθύνη αν ένα από τα παιδιά μας πεταχτεί στο δρόμο και το χτυπήσει κάποιο αυτοκίνητο; Ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη εάν υπάρξουν προβλήματα υγιεινής από τη στιγμή που οι μικροί μαθητές πηγαίνουν στις άθλιες αυτές τουαλέτες;».
Τα παραπάνω αποτελούν ένα μόνο χαρακτηριστικό παράδειγμα της πολλαπλών ταχυτήτων της Παιδείας μας, της Παιδείας που τρέχει να προλάβει τις εξελίξεις πάνω σε αραμπά.