«Εχω επιτυχία στις γυναίκες πάνω από τα 40», λέει η κ. Peeke. «Τις βοηθώ να αντιμετωπίσουν το στρες της ζωής τους, χωρίς να αυτοκαταστραφούν». H βοήθεια που παρέχει δεν είναι χάπι. Μαθαίνει τις γυναίκες να ξαναβρούν την ισορροπία σώματος και πνεύματος. Να μετατρέπουν το φαγητό από ένα στρεσογόνο μαρτύριο σε απόλαυση. Να γεύονται και να απολαμβάνουν και όχι να καταπίνουν και να υπερσιτίζονται για να κατευνάσουν το καθημερινό στρες. Να ανταλλάσσουν τις μη ικανοποιητικές «ανταμοιβές» του φαγητού με άλλες ανταμοιβές, οι οποίες θα τις γεμίζουν περισσότερο.
«Δεν μπορείτε να τρώτε με τον τρόπο με τον οποίο τρώγατε όταν είσαστε 20 ετών», μας λέει. «Εάν συνεχίσετε να καταναλώνετε την ίδια ποσότητα θερμίδων από τα 20 μέχρι τα 45 θα αποκτήσετε 15 έως 25 κιλά επιπλέον και με κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων υγείας, λόγω του λίπους που συγκεντρώνεται στη μέση και μέσα στην κοιλιά που είναι τοξικό. Αποφύγετε όμως τη νοοτροπία της στέρησης. O νέος κανόνας είναι ότι μπορείτε να φάτε τα περισσότερα φαγητά, αν γνωρίζετε πώς και πότε να το κάνετε».
Μια πρόσφατη μελέτη από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μια γυναίκα της οποίας η μέση είναι πάνω από 87,5 εκατοστά, παρουσιάζει μεγάλο κίνδυνο πρώιμων νοσημάτων και θανάτου.
Η αλήθεια είναι ότι οι γυναίκες καταβάλλουν μια αέναη προσπάθεια να αποβάλουν τα περιττά κιλά τους. Οι περισσότερες στην ηλικία των 40 έχουν «διδακτορικό» στη δίαιτα. Δεκαετίες εμπειρίας που υπονομεύουν την υγεία και παράξενη διατροφή (η διαίτα της λαχανόσουπας, του γκρέιπ φρουτ, του ρυζιού, με πολλούς υδατάνδρακες, χωρίς υδατάνθρακες κ.ο.κ.), για χάρη ενός αριθμού στη ζυγαριά. Ομως, όπως σημειώνει η δρ Peeke, σημασία δεν έχουν τόσο τα κιλά όσο η «φόρμα», η φυσική κατάσταση. H ίδια η δίαιτα προκαλεί στον οργανισμό έντονο τοξικό στρες που οδηγεί σε μεγαλύτερη πρόσληψη βάρους, απώλεια μυϊκού ιστού και συσσώρευση ενδοκοιλιακού λίπους.
Παρότι η δρ Peeke κατόρθωσε να πείσει τις μορφωμένες, πλούσιες και δραστήριες πελάτισσές της, τα προβλήματα που δημιουργεί η παραπληροφόρηση παραμένουν. Είναι ενδεικτικό ότι το 1999 οι πωλήσεις των διαφημιστικών προγραμμάτων δίαιτας, των τροφών, των βιβλίων των κατασταλτικών της όρεξης, των προγραμμάτων απώλειας βάρους έφθασαν στις ΗΠΑ το αστρονομικό ποσό των 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Σύμφωνα με πρόσφατα ευρήματα, σε μια δεδομένη ημέρα, το 20% των Αμερικανών κάνει δίαιτα για να χάσει βάρος.
Γιατί αποτυγχάνουν οι δίαιτες
Ως ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που έγιναν στον δυτικό κόσμο τα τελευταία 25-30 χρόνια, από πλευράς δημόσιας υγείας, χαρακτηρίζει τις διάφορες στερητικές δίαιτες ο καθηγητής κ. Γεώργιος Χρούσος, παγκοσμίως γνωστός για τις μελέτες του γύρω από το στρες και το τοξικό ενδοκοιλιακό λίπος. «Εάν κάνεις επανειλημμένα δίαιτες, βάζεις τον εαυτό σου σε μια πολύ παθολογική κατάσταση», λέει. «Οι δίαιτες αποτυγχάνουν γιατί κανείς δεν μπορεί να τις αντέξει για πολύ. Οι στατιστικές δείχνουν ότι ελάχιστοι άνθρωποι, περίπου το 10%, καταφέρνουν να χάσουν περίπου το 10-15% του βάρους τους και να το διατηρήσουν για πέντε χρόνια. Για τους πολλούς ο συνεχής κύκλος απώλειας – πρόσληψης βάρους οδηγεί σε δραματική μείωση του μυϊκού ιστού και αύξηση του ενδοκοιλιακού τοξικού λίπους. Κάθε δίαιτα, πολύ περισσότερο όταν δεν συνοδεύεται από άσκηση, αφαιρεί πολύτιμη μυϊκή μάζα από το σώμα μας και το αντικαθιστά με περισσότερο βάρος από λίπος».
Για κάθε μισό κιλό μυΪκής μάζας που χάνεται, μειώνεται ο μεταβολικός ρυθμός κατά 35-50 θερμίδες. H Pamela Peeke αναφέρει το παράδειγμα μιας παχύσαρκης πελάτισσάς της, που έπειτα από δύο αποτυχημένες διαίτες των χιλίων θερμίδων έχασε, ξαναπήρε και ξαναέχασε 25 κιλά. Στην πρώτη δίαιτα έχασε τέσσερα κιλά μυϊκό ιστό και στη δεύτερη οχτώ. «Αν κάποτε κατανάλωνε 2.000 θερμίδες για να διατηρήσει ένα βάρος εκατό κιλών, τώρα θα πρέπει να τις ελαττώσει στις 1.200, μόνο και μόνο για να παραμείνει στα ίδια κιλά. Εάν αρχίσει να καταναλώνει 2.000 θερμίδες όπως πριν, θα πάρει επιπλέον βάρος».
Φάρμακο η… άσκηση
Η χρόνια δίαιτα που έχει υποστεί η πλειοψηφία των γυναικών άνω των 40, τους έχει αφήσει έναν ψυχρότερο μεταβολισμό, ελαττωμένη αποτελεσματικότητα καύσης θερμίδων, εύκολη πρόσληψης βάρους και μια απελπισμένη προσπάθεια να αφαιρέσουν τα κιλά τους.
«Η σωματική δραστηριότητα είναι το νόμισμα το οποίο πληρώνετε για το φαγητό», λέει η P. Peeke. Οσο περισσότερο κινείστε τόσο περισσότερο μπορείτε να φάτε. H οποιαδήποτε παρέκκλιση από το πρόγραμμα διατροφής σας δεν αποτελεί αίτιο πανικού. H άσκηση ελαττώνει επίσης και τα επίπεδα των ορμονών του στρες, μέσω της απελευθέρωσης ενδορφινών και μπορεί ουσιαστικά να βοηθήσει τη χαλιναγώγηση της όρεξής σας για τα λιπαρά φαγητά».
Οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh και του Κέντρου Επιστημών Υγείας του Colorado έχουν συλλέξει ένα εθνικό αρχείο ελέγχου βάρους 2.800 ανδρών και γυναικών, οι οποίοι έχασαν τουλάχιστον 13,5 κιλά και τα έχουν διατηρήσει για πέντε, δέκα χρόνια.
Πώς τα κατάφεραν; Κάθε ένας από αυτούς έκαιγε περισσότερες από 2.800 θερμίδες την εβδομάδα ή περίπου 400 θερμίδες καθημερινά με την άσκηση. Το βάδισμα ήταν ο πιο δημοφιλής τρόπος αερόβιας άσκησης, αντιστοιχώντας σε 1.000 θερμίδες την εβδομάδα. Οι υπόλοιπες 1.800 αντιστοιχούσαν σε άλλες μορφές συνδυασμένης άσκησης, όπως η ποδηλασία.
Το αποφασιστικό σημείο ήταν, όμως, ότι σχεδόν όλοι συμμετείχαν σε κάποια μορφή ασκήσεων ενδυνάμωσης των μυών.
Θεραπεία με γέλιο
«Για να διώξετε βάρος πρέπει να σηκώσετε βάρος» είναι ένα ακόμη από τα αγαπημένα σλόγκαν της P. Peeke. Σύμφωνα με άλλη μελέτη, οι γυναίκες που δεν κάνουν ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης χάνουν περίπου 3 κιλά μυϊκής μάζας κάθε δέκα χρόνια και βιώνουν μια ελάττωση του μεταβολισμού τους, τουλάχιστον ίση με 350 θερμίδες την ημέρα. «Οποιος θέλει να ωριμάσει σωστά πρέπει να εντάξει την άσκηση στη ζωή του για να κρατήσει τους μυς του», επισημαίνει ο κ. Χρούσος. «Διαφορετικά, μετά τα 40 οι μύες χάνονται, αυτό είναι αξίωμα. Προσπαθήσαμε να ενισχύσουμε το μυϊκό σύστημα χορηγώντας αυξητική ορμόνη, αλλά δεν υπήρξε αποτέλεσμα. Προφανώς με την άσκηση δεν παράγεται μόνο αυξητική ορμόνη, αλλά και άλλες ουσίες, τις οποίες δεν γνωρίζουμε ακόμη».
Ενας τρόπος για να αισθανθεί κανείς καλύτερα είναι να αυξήσει τις ενδορφίνες του. Αυτό μπορεί να το κάνει με το φαγητό, την άσκηση, το σεξ ή άλλες δραστηριότητες που αγαπάμε και μας ενθουσιάζουν. H χαρά και το γέλιο αυξάνουν τις β-ενδορφίνες που μας ηρεμούν. Το γέλιο για 10 λεπτά είναι ισοδύναμο με 100 ώσεις στην κωπηλασία.