Welcome (αγγλικά), bienvenue (γαλλικά), willkomme(γερμανικά), bienvenido (ισπανικά), benvenuto (ιταλικά), welkom (ολλανδικά), velkomme(δανέζικα), valkomme(σουηδικά), benvindos (πορτογαλικά), witamy (πολωνικά), tere tulemast (εσθονικά), vitame vas (τσεχικά), sveiki atvyke (λιθουανικά), καλώς ορίσατε… Αν χρειάζεται μια ολόκληρη παράγραφος για έναν και μόνο χαιρετισμό, τι γίνεται με τις ατελείωτες στοίβες εγγράφων της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Δεν θα μπορούσαμε να πούμε απλώς… bonvenon;
Αυτή είναι η λύση στη γλωσσική «δυσκαμψία» της Ευρωπαϊκής Ενωσης σύμφωνα με τους «εσπεραντιστές», ήτοι τους ομιλούντες την τεχνητή γλώσσα εσπεράντο. Προς την κατεύθυνση αυτή, οι Ευρωπαίοι εσπεραντιστές επιδεικνύουν το τελευταίο διάστημα αξιοσημείωτη κινητικότητα -έχοντας κερδίσει και τη συμπάθεια αρκετών ευρωβουλευτών μεταξύ των οποίων και ο κ. A. Αλαβάνος- και μάλιστα προγραμματίζουν «ηχηρή» εκδήλωση έξω από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις 9 Μαΐου (Ημέρα της Ευρώπης) 2004.
«H Ευρωπαϊκή Ενωση Εσπεραντιστών κάνει μια γιγάντια προσπάθεια, προκειμένου να έρθει σε επαφή με τα κέντρα λήψης αποφάσεων και να προωθήσει την πειραματική χρήση της εσπεράντο στα έγγραφα της E.E.», εξηγεί στην «K» η πρόεδρος των εν Ελλάδι εσπεραντιστών, δικηγόρος κ. Μαρία Ποντίκα. «Τα πλεονεκτήματα της χρήσης μιας και μάλιστα τεχνητής γλώσσας είναι πολλά: είναι εύκολη, με απλούς γραμματικούς κανόνες χωρίς εξαιρέσεις, δεν απαιτεί ιδιαίτερη μόρφωση, δεν έχει προφορά… Σε λίγους μόλις μήνες μπορείς να μάθεις τα βασικά. Και επιπλέον είναι ουδέτερη, δεν «απειλεί» τις άλλες εθνικές γλώσσες με τη χρήση και τη διάδοσή της».
Η διευκόλυνση της απρόσκοπτης επικοινωνίας των λαών ήταν άλλωστε το όραμα του δημιουργού της εσπεράντο, του Πολωνού γιατρού Λ. Ζάμενχοφ, στα τέλη του 19ου αιώνα. H εσπεράντο διαδόθηκε ραγδαία μέχρι τον A΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μάλιστα πολλοί επιφανείς διανοούμενοι υποστήριξαν ένθερμα τη χρήση της, ως αντίβαρο στον «γλωσσικό ιμπεριαλισμό» των κυρίαρχων δυτικών χωρών, ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες το εγχείρημα ατόνησε. «Οι εσπεραντιστές είναι περίπου είκοσι εκατομμύρια σε ολόκληρο τον κόσμο», εξηγεί η κ. Ποντίκα. «Στην Ελλάδα υπολογίζουμε ότι είμαστε περίπου χίλιοι, με συλλόγους στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα και τη Ρόδο. Δυστυχώς όμως οι νεότεροι δεν δείχνουν να συμμερίζονται τα ίδια ιδανικά που μας ενέπνευσαν. H κυριαρχία της «αμερικανικής» -και όχι της αγγλικής- είναι καθολική».
Η πρόεδρος του Ελληνικού Εσπεραντικού Συνδέσμου διατηρεί ωστόσο την αισιοδοξία της. «Εχουμε την πληροφορία ότι το θέμα της πειραματικής χρήσης της εσπεράντο τέθηκε στους Ευρωπαίους υπουργούς Πολιτισμού από τον Ιταλό ομόλογό τους σε πρόσφατη συνάντηση στις Βρυξέλλες».