Ηρθαν στην Αθήνα έχοντας πολλές επιφυλάξεις. Τόσο καιρό έγραφαν… και τι δεν έγραφαν για τη διοργανώτρια πόλη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Αν η ΔΟΕ μάς είχε βγάλει κίτρινη κάρτα, οι συνάδελφοι από το εξωτερικό μάς είχαν δώσει… κατακόκκινη. Παραλίγο να μας πάρουν τους Αγώνες και να τους στείλουν… από εκεί που ήρθαν, στο Σίδνεϊ – το έγραψαν κι αυτό. Τελικώς, υπέστησαν ένα… πολιτισμικό σοκ, φθάνοντας στο Βασικό Κέντρο Τύπου (το λεγόμενο MPC), στις παρυφές του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου, στη Λεωφόρο Κηφισίας. Εκεί όπου κτυπούσε η καρδιά της διοργάνωσης. Ούτε ένα, μα ούτε ένα δευτερόλεπτο δεν παρουσίασε αρρυθμίες. Ολες οι υπηρεσίες λειτούργησαν υποδειγματικά.
Ισως ήταν το πλέον άνετο και εντυπωσιακό Βασικό Κέντρο Τύπου στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Το αχανές κτίριο διέθετε από…roofgardeέως ειδική αίθουσα μασάζ, προκειμένου να χαλαρώσουμε από τις ατελείωτες ώρες μπροστά στον φορητό υπολογιστή. Ολα ήταν απρόσμενα ωραία για τους φιλοξενουμένους μας.
«Απίστευτη η αλλαγή»
Ο Κορεάτης συνάδελφος, Κιμ Ζονγκ – Μουν, που ήρθε στην Ελλάδα ως απεσταλμένος της μεγάλης σε κυκλοφορία εφημερίδα της Σεούλ, «Τζονγκ Ανγκίλμπο», δεν πίστευε στα μάτια του. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της διοργάνωσης, επισκέφθηκε την Αθήνα αρκετές φορές. Τελευταία ήταν έναν μήνα πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων. «Με όσα είχα δει τον Ιούλιο, εξακολουθούσα να διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για το αν θα προλαβαίνατε να είστε έτοιμοι. Εναν μήνα μετά, νόμιζα ότι ήρθα σε λάθος πόλη. Ηταν απίστευτη η αλλαγή», τόνισε στην «Κ» συμπληρώνοντας: «Και εμείς στην Κορέα, όλα τα κάνουμε την τελευταία στιγμή. Ισως να φταίει το γεγονός ότι όπως και εσείς, έτσι και εμείς ζούμε δίπλα στη θάλασσα».
Ενδιαφέρον είχε η γνώμη των επικριτικών συναδέλφων από τις ΗΠΑ. Με συχνές ανταποκρίσεις, έδωσαν έμφαση στην υπόθεση Κεντέρη – Θάνου. Αυτό όμως δεν τους εμπόδισε να μιλήσουν ενθουσιαστικά για τη διοργάνωση. Χαρακτηριστικά είναι όσα μας είπε ο Γουέιν Κόφι, απεσταλμένος της Νew York Daily News. «Δεν έχω να πω άσχημη κουβέντα. Ολα ήταν άψογα. Δεν έχω κανένα παράπονο». Χρειάστηκε να του ασκήσουμε πίεση για να βρει κάποιο τρωτό: «Το Ολυμπιακό Στάδιο είχε πολύ στενή μικτή ζώνη (είναι ο χώρος κάτω από τις κερκίδες, όπου οι αθλητές παραχωρούν συνεντεύξεις στο…. όρθιο, μετά την ολοκλήρωση του αγωνίσματός τους).». Και να ήταν μόνο αυτό; «Μετά τον τελικό του τένις, ο Φις (φιναλίστ στο μονό) πήρε την κιθάρα του και άρχισε να παίζει κοντά μου, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να συγκεντρωθώ για να γράψω το κομμάτι μου».
Ανάλογο… πρόβλημα είχε και ένας Σουηδός συνάδελφος στο MPC. Καθόταν δίπλα στους Κουβανούς συναδέλφους, οι οποίοι -όπως αντιλαμβάνεστε- δεν μπορούν να δουλέψουν χωρίς μουσική. Από τον φορητό τους υπολογιστή, άκουγαν ευχάριστες μουσικές και παράλληλα έγραφαν. Μόνο που οι συγκεκριμένες νότες δεν ηχούσαν το ίδιο ευχάριστα στο αυτί του Σουηδού, ο οποίος απαίτησε άκομψα να σταματήσει η… συναυλία. Οπερ και εγένετο.
Η ελληνική κουζίνα
Τις ημέρες των Ολυμπιακών Αγώνων περάσαμε ατελείωτες ώρες στις αίθουσες εργασίας των ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Πουθενά δεν ακούσαμε παράπονα. Οι συνθήκες εργασίες ήταν ιδανικές. Σε αυτό βοήθησαν σημαντικά οι εθελοντές. «Ηταν πολύ φιλικοί, πολύ ζεστοί», τόνισε ο Γουέιν Κόφι και μαζί του συμφώνησε ο Κροάτης συνάδελφος, Μλάντεν Ιβανίσεβιτς. Στάθηκε όμως στις «φτωχές» επιλογές που είχαμε στις εγκαταστάσεις, προκειμένου να ξεγελάσουμε την πείνα μας. «Υπήρχε μόνο πρόχειρο φαγητό. Αλλά δεν με πείραξε, γιατί γνώρισα την ελληνική κουζίνα εκεί ακριβώς όπου έπρεπε: στα εστιατόριά σας». Και αν κρίνουμε από την κινητικότητα των εστιατορίων γύρω από το ΟΑΚΑ, θα πρέπει να έκαναν χρυσές δουλειές…