Το πείραμα εφαρμόστηκε και πέτυχε στην πόλη της Κατερίνης μερικά χρόνια νωρίτερα, όταν το μοναδικό πάρκο αναψυχής της πόλης, εγκαταλελειμμένο και αφρόντιστο μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90, πήρε ζωή ύστερα από σειρά ήπιων επεμβάσεων.
Ακολουθώντας την ίδια λογική, που θέλει τον δημόσιο ελεύθερο χώρο να αποδίδεται στους κατοίκους ενταγμένο στον ιστό της πόλης, φωτισμένο, ασφαλή, χωρίς περιορισμούς και καγκελόφραχτες περιφράξεις, ο Δήμος Αγρινίου σχεδιάζει σε συνεργασία με διεπιστημονική ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης την ανάπλαση του Παπαστράτειου Πάρκου με στόχο την αναβάθμιση και αξιοποίησή του, αλλά και την ανάδειξη του κοινωνικού, πολιτισμικού, ιστορικού και οικολογικού χαρακτήρα του.
Ιστορία 86 χρόνων
Πρόκειται για μια ιστορία που κρατάει εδώ και ογδόντα έξι χρόνια, όταν το 1919 η οικογένεια Παπαστράτου αγοράζει μια σημαντική έκταση στα όρια του παλαιού σχεδίου πόλης, την οποία μέσα στα επόμενα χρόνια διαμορφώνει σε πρότυπο πάρκο για τους κατοίκους του Αγρινίου. Σήμερα, ο μεγαλύτερος δημόσιος ελεύθερος χώρος ξεκούρασης και αναψυχής της πόλης, που καλύπτει συνολικά 54 στρέμματα, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη φθορά του χρόνου, ταυτόχρονα όμως έχει και περισσότερους λόγους από ποτέ να ελπίζει στην αναγέννησή του. Μέσα στους επόμενους μήνες αναμένεται να ξεκινήσει η πρώτη φάση των εργασιών ανάπλασης του Παπαστράτειου Πάρκου, σύμφωνα με μελέτη που εκπόνησε διεπιστημονική ομάδα του εργαστηρίου Περιβαλλοντικού και Πολεοδομικού Σχεδιασμού του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ, ύστερα από πρόταση του Δήμου Αγρινίου. «Το πάρκο έχει μια δομή των αρχών του περασμένου αιώνα, σχεδιάστηκε με άλλα δεδομένα και ανταποκρίνεται στη φιλοσοφία μιας άλλης εποχής και μιας άλλης πόλης, γιατί μην ξεχνάτε ότι τότε το Αγρίνιο ήταν πολύ μικρότερο», επισημαίνει ο δήμαρχος της πόλης κ. Θύμιος Σώκος. «Θέλουμε να φέρουμε και πάλι την κοινωνία σε επαφή με το πάρκο, να γίνει το Παπαστράτειο αυτό που έχει ανάγκη η πόλη μας».
Ο μέχρι στιγμής σχεδιασμός προβλέπει την υλοποίηση των επεμβάσεων ανά φάσεις. Κατόπιν της ένταξης του έργου στο πρόγραμμα Θησέας, η πρώτη εκταμίευση, στην οποία αντιστοιχεί το ποσό των 500.000 ευρώ, αναμένεται να πραγματοποιηθεί μέσα το 2006. «Στόχος μας είναι να γίνει το πάρκο ένας φιλικός πόλος έλξης, ένας καθημερινός χώρος συνάντησης και επικοινωνίας για όλες τις ηλικίες, με σεβασμό στον δημότη, το τοπίο, τις μνήμες και την ιστορικότητα του πάρκου», εξηγεί στην «Κ» ο καθηγητής κ. Πάνος Σταθακόπουλος. «Δεδομένης της θέσης του, καθώς απέχει μόλις 700 μέτρα από την κεντρική πλατεία και το δημαρχείο, το Παπαστράτειο είναι η ελπίδα αερισμού και αποσυμφόρησης των γύρω γειτονιών και ακριβώς εκεί αποσκοπούμε, καταργώντας φυσικά στεγανά, όπως κάγκελα, τοίχους, φράχτες, αναπτύσσοντας σειρά θεματικών φυσικών ενοτήτων πολιτισμού, εκπαίδευσης, δραστηριοτήτων και αναψυχής, διευθετώντας την κυκλοφορία, διευκολύνοντας την προσπελασιμότητα και προτείνοντας τη μακροπρόθεσμη οριοθέτηση των περιμετρικών χρήσεων γης».
Θεματικοί κήποι
Σύμφωνα με τη διεπιστημονική ομάδα του ΑΠΘ, ιδιαίτερη σημασία έχει αποδοθεί στον σχεδιασμό των προτεινόμενων φυτεύσεων με την επιλογή φυτών χαρακτηριστικών της χλωρίδας της ευρύτερης περιοχής, τη συντήρηση και ανάδειξη της σημερινής βλάστησης, αλλά και την προσθήκη στα υπάρχοντα 30 άλλων 12 στρεμμάτων με νέες δενδροφυτεύσεις. Βασικό σημείο στην οργάνωση και λειτουργικότητα του χώρου αποτελεί η δημιουργία ενός συνδετικού άξονα κίνησης των επισκεπτών, που θα ενώνει το βόρειο με το νότιο τμήμα του πάρκου, καθώς επίσης το ανατολικό με το δυτικό, φιλοξενώντας δεξιά και αριστερά σειρά θεματικών κήπων, όπως ο «κήπος της μνήμης» με επιβλητική την παρουσία των καπνών -σήμα κατατεθέν της περιοχής-, οι οποίοι θα λειτουργούν ως χώροι στάσης, ξεκούρασης και προσανατολισμού του επισκέπτη.
Με κυρίαρχο το υγρό στοιχείο, παρόν τόσο στα σιντριβάνια με τα φωτιστικά και τα γλυπτά, όσο και στον υγρόκηπο της ανατολικής πλευράς, σχεδιάζεται παράλληλα η δημιουργία αμφιθεάτρου χωρητικότητας 2.500-3.000 ατόμων και εκθεσιακού χώρου, η κατασκευή υπόγειου πάρκινγκ 300 θέσεων, η ριζική ανακαίνιση του υπάρχοντος αναψυκτηρίου και του θερινού κινηματογράφου και η βελτίωση του φωτισμού. «Χρησιμοποιώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της φύσης, όπως το χρώμα, την υφή, το σχήμα, τις μυρωδιές, τις εποχιακές εναλλαγές και κινήσεις, το υγρό στοιχείο, την ενθάρρυνση κοινωνικών, πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων, προσδίδουμε στο πάρκο μια άλλη διάσταση, καλούμε τους πολίτες να αναπτύξουν μια διαλεκτική σχέση με αυτό», καταλήγει ο κ. Σταθακόπουλος.