«Πέρα από τα ρεπορτάζ για τις αμοιβαίες επισκέψεις πρωθυπουργών, πέρα από τις συμφωνίες για συνεργασία και καλή γειτονία, υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα, όπως υπάρχει και μια άλλη, διαφορετική Αλβανία. Στο μυαλό ενός Ελληνα, η Αλβανία έχει ταυτιστεί με τα γεγονότα του 1997 και ενδεχομένως με τους μετανάστες που απασχολεί. Ανάλογη έλλειψη ενημέρωσης υπάρχει και εδώ στην Αλβανία, όπου η γνώση για την Ελλάδα περιορίζεται στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Οι τελωνειακοί και οι αστυνομικοί στα σύνορα που σχίζουν διαβατήρια και προσβάλλουν τους Αλβανούς θα συμπεριφέρονταν διαφορετικά εάν είχαν διαβάσει το έργο του Κανταρέ «Αισχύλος, αυτός ο μεγάλος απών». Θα ήταν κάπως διαφορετικοί -περισσότερο Ελληνες- όπως θα ήταν διαφορετικοί και οι Αλβανοί λεοφωρειο-πειρατές εάν είχαν ανακαλύψει στους στίχους του Ρίτσου ή στις σκέψεις του Καζαντζάκη ένα κομμάτι του εαυτού τους. Εκείνο που ενώνει τους πραγματικούς Ελληνες.
Η ιστορία των ελληνοαλβανικών σχέσεων είναι το χρονικό δύο γειτόνων που απλώνει ο ένας το χέρι στον άλλο, αλλά που εξακολουθούν να μην γνωρίζουν ο ένας τον άλλο. Οι γέφυρες όμως έχουν αρχίσει να στήνονται. Γι’ αυτό και έχει σημασία ότι η θεατρική Αντιγόνη θα μιλήσει σε λίγο καιρό στα αλβανικά για το αλβανικό κοινό στα Τίρανα στα εγκαίνια του νέου ανοιχτού θεάτρου στα Τίρανα».