Ποια παιδιά επιλέγονται για «θύτες», ποια για «θύματα» και με ποια κριτήρια από τις «ομάδες» που έφερε στο προσκήνιο η τραγική εξαφάνιση του μικρού Αλεξ στη Βέροια; Μπορεί μεν οι έρευνες να μας ενημερώσουν για την έκταση του φαινομένου, όμως το μεγάλο ζητούμενο δεν είναι μόνο η χωροταξική και η στατιστική καταγραφή του φαινομένου, αλλά κυρίως τα αίτια και ποια μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης πρέπει να ληφθούν.
Σύσταση επιτροπής
Μια σημαντική πρωτοβουλία της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) είναι η σύσταση της άτυπης «Επιτροπής Μελέτης και Αντιμετώπισης Σχολικών Ομάδων Κακοποίησης Μαθητών», η οποία ώς τον Νοέμβριο ή Δεκέμβριο 2006 υπολογίζεται ότι θα έχει καταλήξει σε προτάσεις μέτρων πρόληψης και αντιμετώπισης του φαινομένου, όπως και για τη σωστή μεταχείριση των μελών της ομάδας κακοποίησης από το σχολείο, από τους γονείς και από τις αρχές, αλλά και για την υποστήριξη των θυμάτων.
Η Επιτροπή -με πρόεδρο την καθηγήτρια και πρόεδρο της ΕΕΔΑ κ. Αλίκη Γιωτοπούλου -Μαραγκοπούλου, αντιπρόεδρο την καθηγήτρια και αντιπρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας Εγκληματολογίας κ. Κ. Σπινέλλη, γραμματέα τον γενικό γραμματέα της ΔΟΕ κ. Π. Μπαμπούρα- εργάζεται με τέσσερις υποεπιτροπές που τις στελεχώνουν επίλεκτα μέλη της πολιτείας και φορείς εκπαιδευτικών, κοινωνικών εταίρων και επιστημόνων, τα οποία προσφέρουν τις εξειδικευμένες υπηρεσίες τους εθελοντικά (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ, Ελ. Εταιρεία Εγκληματολογίας, Τομέας Εγκληματολογίας Παντείου Πανεπιστημίου, Εργαστήριο Ποινικών και Εγκληματολογικών Ερευνών Πανεπιστημίου Αθηνών, Συνήγορος του Πολίτη, Ιδρυμα για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου). Η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι στον αγώνα αυτό την κύρια ευθύνη τη φέρει φυσικά η πολιτεία, η οποία, ωστόσο, «οφείλει να χρησιμοποιήσει και να αξιοποιήσει και πρόσωπα προερχόμενα από την κοινωνία πολιτών, ιδίως τις οργανώσεις εκπαιδευτικών αλλά και από ΜΚΟ που εργάζονται συστηματικά και επιτυχώς στο αντικείμενό μας».