Οι «συμβασιούχοι» είναι μνημείο της ανακολουθίας της κυβέρνησης, αλλά και του ανορθολογισμού του κράτους συμπεριλαμβανομένης και της δικαιοσύνης. Ο κ. Καραμανλής υποσχέθηκε την επίλυση του προβλήματος αποδεχόμενος τον αριθμό των 250.000 συμβασιούχων. Αυτοί που έχουν τακτοποιηθεί τρία χρόνια μετά είναι μόλις 33.000 έναντι 120.000 συμβασιούχων που μονιμοποιήθηκαν την περίοδο 1994 – 2003 με τους μισούς από αυτούς να έχουν προσληφθεί την περίοδο 1990 – 1993.
Το Π.Δ. 164/2004 διαμορφώθηκε έτσι ώστε να αποκλείεται ο μεγαλύτερος αριθμός συμβασιούχων. Τα υπηρεσιακά συμβούλια καθυστέρησαν και μετά ήρθε η σύγκρουση ανάμεσα στα πολιτικά δικαστήρια και το Ελεγκτικό Συνέδριο. Η λύση πρέπει να είναι διαφανής, δίκαιη και εφικτή. Προτείνω: απογραφή του προσωπικού που υπηρετεί με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, απογραφή των αναγκών σε θέσεις που καλύπτουν πάγιες ανάγκες και σε θέσεις εποχικού ή προσωρινού χαρακτήρα, εναρμόνιση των κριτηρίων του Π.Δ. 164/2004 με τη κοινοτική οδηγία, νομοθετική επίλυση της σύγκρουσης των επιμέρους δικαιοδοτικών κλάδων και θωράκιση του ΑΣΕΠ ώστε να αποφεύγονται οι καταστρατηγήσεις μέσω των συμβάσεων έργου. Το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη καταθέσει σχετική πρόταση νόμου.