Αποτελεί μέγιστη τιμή, αλλά ταυτόχρονα έχει και μεγάλο… κόστος. Η συμμετοχή στα μυστήρια του γάμου και της βάπτισης, από τη θέση του κουμπάρου και του νονού, αντίστοιχα, εκτός από μια πνευματική δέσμευση, απαιτεί και τη δαπάνη ενός διόλου ευκαταφρόνητου κονδυλίου, τόσο για τον στολισμό της εκκλησίας όσο και για τις «υπηρεσίες» του ναού.
Στέφανα, λαμπάδες, μπομπονιέρες, στη μία περίπτωση, λαδόπανα, βαπτιστικά, σταυρός, στην άλλη, ορισμένες μόνο από τις υποχρεώσεις του κουμπάρου και του νονού, για τις οποίες θα χρειαστεί να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Μόνο ένα σετ λαδόπανα μπορεί να κοστίσει 50 ευρώ, ενώ ένας σταυρός από 100 έως και 700 ευρώ! Αντίστοιχα, οι μπομπονιέρες γάμου μπορεί να ξεπεράσουν και τα 8 ευρώ εκάστη, ενώ οι λαμπάδες κυμαίνονται από 200 έως 800 ευρώ. Ο ανθοστολισμός της εκκλησίας, επίσης, υπολογίζεται ότι κοστίζει το 8-10% του συνολικού γαμήλιου προϋπολογισμού! Οπως λέει στην «Κ» η κ. Θ. Τ., διοργανώτρια εκδηλώσεων, στους γάμους και τις βαπτίσεις, οι κουμπάροι καλούνται να καταβάλουν, κατά μέσον όρο, το ποσό των 1.000 ευρώ. «Ολα βέβαια εξαρτώνται από τις διαθέσεις του καθενός. Εχει τύχει να έχουν πληρώσει 1.000 ευρώ μόνο για τον ανθοστολισμό», επισημαίνει.
Σε κάθε περίπτωση, ο κουμπάρος και ο νονός επωμίζονται και το βάρος της καταβολής της «αμοιβής» του ιερέα, του νεωκόρου και του ιεροψάλτη. Σε πολλούς ναούς, μάλιστα -κυρίως στους πιο δημοφιλείς των βόρειων και νότιων προαστίων- το «ό,τι προαιρείστε» έχει αντικατασταθεί από συγκεκριμένη «ταρίφα», που δεν πέφτει κάτω από τα 150 ευρώ. «Δεν μου ζήτησαν συγκεκριμένο ποσό, αλλά μου είπαν ότι κανείς δεν δίνει κάτω από 150 ευρώ», αναφέρει στην «Κ» ο Γ. Λ., ελεύθερος επαγγελματίας, που πριν από τρεις μήνες έγινε ο πνευματικός πατέρας ενός αγοριού σε τελετή που οργανώθηκε σε εκκλησία παραλιακού προαστίου. «Ετσι έδωσα 200 ευρώ». Ο ίδιος είχε προηγουμένως καταβάλλει το ποσό των 650 ευρώ μόνο για τον σταυρό, εκτοξεύοντας τον συνολικό προϋπολογισμό της βάφτισης (χωρίς τα έξοδα από την πλευρά των γονέων) στα 1.200 ευρώ! «Εάν θέλεις να αγοράσεις αξιοπρεπή βαπτιστικά, το κόστος ανεβαίνει. Πιο πολύ όμως με ενόχλησε η »ταρίφα» στην εκκλησία», σημειώνει.
«Το «δίνετε ό,τι θέλετε» είναι πια εξαίρεση», συμφωνεί και η Θ. Τ., η οποία δραστηριοποιείται στα νότια προάστια. «Υπάρχουν βέβαια ναοί, όπου εάν κάποιος θέλει, δίνει απλώς ένα συμβολικό ποσό -50 ευρώ συνήθως-, αλλά σε πολλές εκκλησίες ο κουμπάρος καλείται να καταβάλει ένα σημαντικό ποσό – από 200 έως ακόμα και 400 ευρώ». Σύμφωνα με την ίδια, μάλιστα, σε πολλούς ναούς η λειτουργία του καλοριφέρ τον χειμώνα και του κλιματιστικού το καλοκαίρι, αλλά και το… στρώσιμο του χαλιού χρεώνονται «έξτρα». «Δεν συμπεριλαμβάνονται δηλαδή στο «κλείσιμο» της εκκλησίας, με το σκεπτικό ότι έχουν κόστος για τον ναό».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Εκκλησία αναγνωρίζει την καταβολή ενός ποσού για την τέλεση των μυστηρίων, αφού έχει θεσπίσει και ειδικό διπλότυπο είσπραξης. Ωστόσο, όπως επισημαίνει στην «Κ» ο π. Τιμόθεος Ανθης, εκπρόσωπος Τύπου του Αρχιεπισκόπου, «είναι ανεπίτρεπτο οι ιερείς να ζητούν συγκεκριμένο ποσό ή, αντίστοιχα, ο πολίτης να χρειάζεται να καταβάλει προκαταβολή για το κλείσιμο ενός ναού». Οπως εξηγεί ο ίδιος, «ο Αρχιεπίσκοπος τα έχει απαγορεύσει όλα αυτά, αλλά σε ορισμένες περιοχές ακόμα ισχύουν, αφού τα επιτρέπει ο Μητροπολίτης. Οπως ισχύει και στον ναό της Αγίας Φιλοθέης, όπου είμαι εφημέριος, καθένας πρέπει να δίνει ό,τι νομίζει και να παίρνει απόδειξη. Γιατί μπορεί ο ιερέας να είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται εκεί, αλλά ο ιεροψάλτης ή ο νεωκόρος όχι. Δεν πρέπει να πληρωθούν; Δεν είναι όμως ωραίο θέαμα ένας ιερέας να ζητά χρήματα».
«Γίνεται κατάχρηση στους στολισμούς ναών»
Οπως αναφέρει στην «Κ» ο π. Τιμόθεος Ανθης, εκπρόσωπος Τύπου του Αρχιεπισκόπου, το θέμα των υπερβολικών αμοιβών των ιερέων απασχολεί ήδη την επίσημη Εκκλησία και αναμένεται σύντομα να συζητηθεί. «Θα το συζητήσουμε στο πλαίσιο του θέματος του υπερβολικού στολισμού των ναών στους γάμους και τις βαπτίσεις» εξηγεί. Ως γνωστόν, πρόσφατα η Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας επέβαλε συγκεκριμένες απαγορεύσεις, η ισχύς των οποίων ξεκίνησε από την 1η Ιανουαρίου, όπως η ρίψη ρυζιού στο «Ησαΐα χόρευε», το καθιερωμένο… στήσιμο του γαμπρού στα σκαλιά της εκκλησίας για πάνω από ένα δεκαπεντάλεπτο, αλλά και η διακόσμηση του ναού με ζωάκια -κουκλάκια και του προαυλίου με μπαλόνια στις βαπτίσεις. Ανάλογες απαγορεύσεις ισχύουν και σε άλλες εκκλησίες. «Είναι πολύ άσχημο να χαλάει ο κόσμος χιλιάδες ευρώ για έναν στολισμό που δεν έχει κανένα νόημα – για μια υπόθεση 15 λεπτών», σημειώνει ο π. Τιμόθεος. «Στολίζουν τον διάδρομο λες και θα περάσει ο Καλιγούλας! Και ορισμένοι μετά δεν δίνουν ούτε 100 ευρώ στους ναούς…».