Του Αναστασιου Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας
«Και ανέστης ως Νικητής, Χριστέ ο Θεός»
1. Με τον πιο ευφρόσυνο τρόπο, πανηγυρίζουμε σήμερα την κατεξοχήν ΝΙΚΗ, τον τριπλό θρίαμβο του Κυρίου μας: Τη νίκη της δικαιοσύνης, τη νίκη της αγάπης, τη νίκη της ζωής. Το κήρυγμα για τον Σταυρό και την Ανάσταση συμπυκνώνει το χριστιανικό μήνυμα και παραμένει οδηγός και εμπνευστής τη Ορθόδοξης πνευματικότητος. «Εορτών εορτή και πανήγυρις πανηγύρεων», η Ανάσταση διαβεβαιώνει διαχρονικά ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο αιώνιος Νικητής.
Οι εχθροί Του είχαν πιστέψει ότι ξεσηκώνοντας δημαγωγικά το πλήθος, με την παράνομη δίκη που πέτυχαν, και τελικά με τη σταύρωση. Τον εξουθένωσαν οριστικά. Αλλ’ Εκείνος μετά τρεις μόνο ημέρες ηγέρθη, για να γίνει το κύριο πρόσωπο μέσα στον χρόνο και τον χώρο. «Ο Θεός αυτόν υπερύψωσε και εχαρίσατο αυτώ όνομα το υπέρ παν όνομα, ίνα εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψη» (Φιλιπ. 2:9-10).
Παρηγοριά και ελπίδα το Γεγονός αυτό και για μας, που συχνά μας πιάνει το παράπονο για τη δολιότητα και την κακία που μας περιτριγυρίζουν και συχνά ζητούν να μας πνίξουν. Για την κάθε είδους απειλή από τη «συστροφή πονηρευομένων» στον κοινωνικό βίο, από τις διάφορες ομάδες, που βλέπουμε να καταπατούν, επίσημα ή μυστικά, το δίκαιο, για να εξυπηρετήσουν τα άνομα σχέδιά τους. Για την αδικία που συχνά επικρατεί στο περιβάλλον μας, επεκτείνεται στην κοινωνία μας και στα διεθνή δρώμενα. Ο σταυρωθείς και αναστάς Χριστός επιμένει και διακηρύσσει ότι «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε· εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιω. 16:33). Η τελική νίκη θα είναι η νίκη της δικαιοσύνης.
2. «Και ανέστης ως Νικητής, Χριστέ ο Θεός» και διατράνωσες τη νίκη της αγάπης επάνω στο μίσος, τον φόβο, τον εγωισμό. Νίκη ειρηνική, χωρίς τύμπανα και σάλπιγγες, γεμάτη γαλήνη και φως. Στην κάθε στιγμή του επίγειου βίου Του ο Ιησούς αποκάλυπτε «το πλάτος, και μήκος και βάθος και ύψος» της αγάπης που έφερε στον κόσμο με τον λόγο, το έργο, την παρουσία Του. Η Ανάστασή Του έθεσε τη σφραγίδα για τον τελικό θρίαμβο της αγάπης.
«Μείνατε, λοιπόν, εν τη αγάπη τη εμή», μας ζήτησε. Και για να μην χανόμαστε σε γενικότητες, εξήγησε: «Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνος έστιν ο αγαπών με· ο δε αγαπών με αγαπηθήσεται υπό του πατρός μου, και εγώ αγαπήσω αυτόν και εμφανίσω αυτώ εμαυτόν» (Ιω. 14:21). Οσοι συνδέονται οργανικά με τον Χριστό, ο οποίος είναι η ενυπόστατη Αγάπη, αναδεικνύονται στο τέλος νικητές της ζωής. «Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει» (Α΄ Κορ. 13:8). Για να γιορτάσουμε ουσιαστικά την Ανάσταση οφείλουμε να γινόμαστε όλο και περισσότερο άνθρωποι ειλικρινούς και έμπρακτης αγάπης· συγχωρώντας φίλους και εχθρούς, δικούς μας και ξένους. «Είπωμεν αδελφοί και τοις μισούσιν ημάς, συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει. Και ούτω βοήσωμεν· Χριστός ανέστη εκ νεκρών.»
3. Πρωτίστως όμως η Ανάσταση του Χριστού διατρανώνει τη νίκη της ζωής. Πάνω στον αδυσώπητο θάνατο και σε ό,τι σχετίζεται και μοιάζει μαζί του. Η Εκκλησία μας επιμένει να ψάλλει αυτή την αλήθεια: «Νίκην έχων, Χριστέ την κατά του Αδου, εν τω σταυρώ ανήλθες, ίνα τους εν σκότει θανάτου καθημένους συναναστήσεις σεαυτώ, ο εν νεκροίς ελεύθερος, ο πηγάζων ζωήν εξ οικείου φωτός». Τη λαχτάρα για πληρότητα ζωής δεν την έπνιξε ο Χριστός. Αντίθετα, δήλωσε ότι ήλθε ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσιν» (Ιω. 10:10). Με την Ανάστασή Του βεβαίωσε ότι η ζωή είναι τελικά πιο ισχυρή από τον θάνατο. Οτι στο πρόσωπό Του συνοψίζεται η ουσία της. «Εγώ είμι η ανάστασις και η ζωή». (Ιω. 11:25).
Οσοι, λοιπόν, τον ακολουθούμε, ώριμοι, νέοι, παιδιά, ας μη φοβηθούμε ότι μας οδηγεί σε ένα σύστημα κλειστό, περιορισμένο, που αρνείται τη χαρά της ζωής. Αντίθετα, μας εγγυάται μια ζωή φωτεινή, δυναμική, στην οποία καλούμεθα να αναπτύξουμε δημιουργικά όλες τις δυνατότητες που μας χάρισε. Και ακόμη, μια ζωή που προεκτείνεται στην αιωνιότητα. Η δική Του νίκη έχει επιπτώσεις σε κάθε έναν που Τον ακολουθεί και πιστεύει σ’ Αυτόν. «Ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται» (Ιω. 11:25). Αλλά και γενικότερα, οι επιπτώσεις της Αναστάσεως είναι ευεργετικές για όλη την ανθρωπότητα. Εστω και αν πολλές φορές δεν είναι ορατές με γυμνό οφθαλμό.
4. «Και ανέστης ως Νικητής, Χριστέ ο Θεός». Η πίστη στην Ανάσταση του Χριστού επί αιώνες κρατύνει την Εκκλησία του. Αυτήν διακήρυξαν από την πρώτη στιγμή οι Απόστολοι. Αυτή συνεχίζει να αποτελεί τη δύναμή της. Δεν έλειψαν, βεβαίως, και εκείνοι που θεώρησαν το κήρυγμα για τον Σταυρό και την Ανάσταση «μωρία» ή «σκάνδαλο». Για μας, όμως, τους πιστούς, παραμένει Θεού σοφία και δύναμη, βεβαιότητα νίκης. «Οτι παν το γεγεννημένον εκ του Θεού νικά τον κόσμον· και αύτη εστίν η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών» (Α΄ Ιω 5:4).
Αυτήν την αλήθεια μας καλεί να οικειοποιηθούμε η ολόλαμπρη σημερινή γιορτή. Δυναμώνοντας συνεχώς την πίστη μας με προσήλωση στη διαβεβαίωση της Αποκαλύψεως. «Τάδε λέγει ο πρώτος και ο έσχατος, ος εγένετο νεκρός και έζησεν… γίνου πιστός άχρι θανάτου, και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής… Ο νικών ου μη αδικηθή εκ του θανάτου του δευτέρου» (Αποκ. 2:8, 10-11).
Τη μοναδική και αιώνια νίκη της δικαιοσύνης, της αγάπης, της ζωής, που πραγματοποιήθηκε με τον θρίαμβο του αναστάντος Κυρίου μας, ας εορτάσουμε ευφρόσυνα. Και ας εντείνουμε τον αγώνα μας για να γινόμαστε όλο και περισσότερο άνθρωποι της Αναστάσεως, που σταθερά προσβλέπουν, πιστεύουν και αγωνίζονται, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, για την τελική νίκη της δικαιοσύνης, της αγάπης και της ζωής. Χριστός Ανέστη!