Μια σταγόνα στον ωκεανό των blogs (ιστολογίων) αποτελούν τα ελληνικά διαδικτυακά ημερολόγια, ο αριθμός των οποίων δεν ξεπερνάει τις 13.000, λιγότερα δηλαδή απ’ όσα δημιουργούνται σε μία μόλις μέρα σε όλο τον πλανήτη. Τα ιστολόγια αναπτύχθηκαν ραγδαία και σήμερα αποτελούν μέρος της καθημερινότητας του διαδικτύου, οι χρήστες δημιούργησαν μια συμπαγή ομάδα έτοιμη να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της.
Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα των Weblog, σε όλο τον κόσμο τα ιστολόγια φτάνουν σχεδόν τα 15 εκατομμύρια, ενώ τα σκήπτρα των πιο μανιωδών bloggers κατέχουν οι κάτοικοι των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας. Ξεφεύγοντας από τα επίπεδα του ιδιωτικού ημερολογίου εκτεθειμένου σε αδιάκριτα βλέμματα, μετά 15 χρόνια παρουσίας, τα ιστολόγια έγιναν μέσον προβολής εργασίας και τέχνης, δημοσιογραφικός δίαυλος, φωνή ανθρώπων που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να ακουστούν. Εν τέλει, τα blogs είναι ένα εργαλείο που, όπως στα υπόλοιπα, η χρησιμότητά του καθορίζεται μόνο από τη χρήση που κάνει ο καθένας ξεχωριστά.
Στη βάση δεδομένων του Sync. gr καταγράφονται περίπου 13.000 ελληνόφωνα ιστολόγια. Οπως εξηγεί στην «Κ» ο υπεύθυνος του Sync κ. Νίκος Δρανδάκης, πρόκειται για ένα αναπτυσσόμενο τομέα, αφού το ενδιαφέρον του κοινού μεγαλώνει συνεχώς. Πρόσφατα, μάλιστα, και οι διαφημιστικές εταιρείες έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους. Οπως λέει, τα περισσότερα ελληνικά ιστολόγια είναι προσωποκεντρικά, αλλά το ενδιαφέρον των αναγνωστών επικεντρώνεται κυρίως σε εκείνα που ασχολούνται με την τεχνολογία, τη μουσική και την πολιτική. Ο αριθμός αυτός όμως δεν είναι αντιπροσωπευτικός, αφού πολλά απ’ αυτά έχουν εγκαταλειφθεί από τους δημιουργούς τους και μετατραπεί σε «φαντάσματα» του διαδικτύου.
Τα ελληνικά ιστολόγια δείχνουν τη δύναμη και τη συσπείρωσή τους σε κρίσεις και σε δραματικά γεγονότα, όπως ο πρόσφατος χαμός της 30χρονης Αμαλίας Καλυβίνου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα επίσης είναι η οργάνωση των κινητοποιήσεων από φοιτητές που αντιδρούσαν στο νόμο-πλαίσιο. Κατά τον ίδιο τρόπο, πολλοί ιστολόγοι σχεδιάζουν να δείξουν τη συμπαράστασή τους στην πρώτη ευρωπαϊκή δίκη των blogs.
Η πρώτη δικαστική υπόθεση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη που σχετίζεται με τα διαδικτυακά ιστολόγια πρόκειται να εκδικαστεί την επόμενη εβδομάδα. Ο Αντώνης Τσιπρόπουλος κατηγορείται επειδή στην ηλεκτρονική σελίδα του εμφανίστηκε κείμενο που έθιγε τον Δημοσθένη Λιακόπουλο, προερχόμενο από κάποιο άλλο blog μέσω της υπηρεσίας RSS (συλλέκτη ειδήσεων). Οπως λέει, ήταν τεχνικά αδύνατον για τον ίδιο να ελέγξει το κείμενο ενώ, όταν αστυνομικοί χτύπησαν την πόρτα του, δεν ήξερε καν περί τίνος πρόκειται. «Δεν το περίμενα. Το site μου ήταν επώνυμο, δεν θα έμπλεκα από τη στιγμή που ήμουν εκτεθειμένος». Οπως τονίζει, πολλοί ιστολόγοι δήλωσαν την πρόθεσή τους να τον στηρίξουν: «Εχω δεχτεί εκατοντάδες μηνύματα συμπαράστασης, κάποιοι απ’ αυτούς θα είναι μάρτυρες και στο δικαστήριο».
Ο κώδικας τιμής των κυβερνοναυτών
Από τα σοβαρότερα ζητήματα που έχουν επισημανθεί από την ανάπτυξη των ιστολογίων (blogs) είναι αυτό της ανώνυμης και ανεξέλεγκτης δημοσίευσης πληροφοριών στο Διαδίκτυο. Από τη μια, οι οπαδοί του φιλελεύθερου ίντερνετ θεωρούν πως η καλή συμπεριφορά των κυβερνοναυτών θα ελέγχεται μέσα από μια διαδικασία μελλοντικής αυτορρύθμισης ενώ οι λιγότερο αισιόδοξοι ζητούν να θεσπισθεί άμεσα σαφής δεοντολογικός κώδικας. Δύο συγγραφείς και bloggers εξηγούν στην «Κ» το θέμα και από τις δύο πλευρές.
Αλέξης Σταμάτης (alexistamatis2. blogspot. com/): «Υπάρχουν διάφοροι άνθρωποι με απωθημένα που ξημεροβραδιάζονται στα μπλογκ και πετάνε κακίες, οι λεγόμενοι trolls. Είναι γραφικά αυτά τα πράγματα αλλά θα τα χωνέψει το ίδιο το μέσον. Το μπλογκ βασίζεται στην ανωνυμία, ο καθένας δεν έχει τη δυνατότητα να γράφει με το όνομά του. Δεν είμαι κατά των κρυπτωνύμων αρκεί να χρησιμοποιείται θετικά η διπλή ελευθερία: του να γράφεις ό,τι θέλεις και να μη χρησιμοποιείς το όνομά σου. Το θέμα δεν είναι να λογοκρίνεις έναν χώρο αλλά ο ίδιος ο χώρος να βρει την αυτορρύθμισή του. Εξάλλου, πολλοί γνωστοί μπλόγκερ, που δεν ξέρουμε ποιοι είναι, έγιναν γνωστοί με τα ψευδώνυμά τους. Μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι ανώνυμοι σχολιαστές, οι οποίοι εκμεταλλεύονται αυτή την ελευθερία και γράφουν πράγματα χυδαία. Ο καλύτερος τρόπος είναι να μη δίνεις σημασία σε τέτοιες συμπεριφορές. Στην αρχή και εγώ τσαντιζόμουν με κάτι τέτοιο αλλά στο τέλος έπαψα να δίνω σημασία».
Μανώλης Ανδριωτάκης (http: //andriotakis. wordpress. com/): «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η έλλειψη παιδείας, μια κοινωνία εντελώς αδαής προς την τεχνολογία και όσα συνεπάγονται απ’ αυτήν μπορεί να είναι ικανή για τα πάντα. Θεωρώ ότι δεν μπορεί να υπάρξει ένα διαδίκτυο που να είναι υγιές χωρίς μια ρύθμιση. Δεν πιστεύω γενικότερα στην αυτορρύθμιση, όπως διακονείται από το φιλελεύθερο δόγμα. Θα επιθυμούσα κάτι που θα προέκυπτε από διάλογο των εμπλεκόμενων φορέων. Αν δεν συμβεί τότε οι τηλεοράσεις θα εξακολουθούν να παρουσιάζουν το διαδίκτυο ως κάτι γεμάτο από παιδεραστές και κλέφτες πιστωτικών καρτών. Οσον αφορά την ανωνυμία, αυτό απορρέει από το ζήτημα της αξιοπιστίας. Ποιο μέσο έγινε αξιόπιστο χωρίς να στηρίζεται στην επωνυμία των απόψεων που εκφέρονται εκεί; Ποια αξιοπιστία έχει ένα τέτοιο μέσον; Αν εσείς, για παράδειγμα, όταν ζητήσατε την άποψή μου είχατε παρουσιαστεί ως Giorgos 13, μάλλον δεν θα δεχόμουν να σας μιλήσω».
Ενας…. κυνηγός ευφάνταστων κειμένων
Ενας από τους πιο ελπιδοφόρους καρπούς ανάπτυξης των ελληνικών ιστολογίων είναι και τα «The Series» του Κωνσταντίνου Πιλάβιου και των συνεργατών του. Από τον περασμένο Δεκέμβριο η ομάδα εντοπίζει ενδιαφέροντα κείμενα μέσα στα ελληνικά ιστολόγια, τα σκηνοθετεί και τα κινηματογραφεί σε 10λεπτα επεισόδια, τα οποία μπορεί κάποιος να δει στη σελίδα http: //www. cpil. info/. Αν και μόλις 23 ετών, ο Κωνσταντίνος ασχολείται επαγγελματικά με τον κινηματογράφο ενώ, όπως δηλώνει, γυρίζει τη σειρά των επεισοδίων καθαρά για προσωπική διασκέδαση. Δύο από τα επεισόδια παρουσιάστηκαν πρόσφατα στο Art Athina ενώ ο ίδιος δέχτηκε πρόταση να τα αξιοποιήσει εμπορικά: «Το «The Series» είναι κάτι που κάνουμε για την πλάκα μας και για αυτό το έχουμε πάρει τόσο χαλαρά. Αν το είχαμε πάρει πιο σοβαρά θα κάναμε ένα επεισόδιο την εβδομάδα και ενδεχομένως να μην είχε καθόλου επιτυχία», εξηγεί στην «Κ» ο Κωνσταντίνος και προσθέτει: «θα ήταν ανέντιμο αν τα είχαμε εκμεταλλευτεί εμπορικά γιατί τα ίδια τα κείμενα δεν ανήκουν στους bloggers, έχουν μέρος των δικαιωμάτων». Ο ίδιος τονίζει πως δεν πρόκειται να σταματήσει ενώ του χρόνου θα παρουσιάσει ένα πιο «διαδραστικό σχέδιο» αφού η ανταπόκριση του διαδικτυακού κοινού είναι πάρα πολύ θετική, χωρίς βέβαια να απουσιάζουν και οι αντιρρήσεις.