Τα Κυριακάτικα απογεύματα του Ιουλίου, η πλατεία Συντάγματος και ο χώρος μπροστά από το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη σίγουρα δεν αποτελούν τα ιδανικά σημεία συνάντησης στην καυτή Αθήνα. Προχθές, ωστόσο, περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι τήρησαν το ραντεβού που είχαν κλείσει για τις 7 μ.μ έξω από τη Βουλή, δίνοντας «παρών» στην πρώτη μαζική, αυθόρμητη κινητοποίηση που έγινε ποτέ στη χώρα μας για το περιβάλλον. Την Κυριακή, η καμένη Πάρνηθα έβαλε «φωτιά» στο τσιμέντο της πρωτεύουσας.
Δεν είχε κεντρικά συνθήματα, δεν υπήρχαν μπλοκ διαδηλωτών και βέβαια δεν σημειώθηκαν επεισόδια. Η προχθεσινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας άλλωστε δεν «καπελωνόταν» ούτε από κόμματα ούτε από οργανωμένους φορείς -το μήνυμα που πέρασε από στόμα σε στόμα, μέσω e-mail ή sms που έγραφαν απλά «να είμαστε όλοι εκεί, να μη λείπει κανείς» δεν είχε αποστολέα. Στον Αγνωστο Στρατιώτη βρέθηκε ο «άγνωστος πολίτης», υποκινούμενος αποκλειστικά από την αγανάκτησή του για την απώλεια (και) της Πάρνηθας κι από τη βαθιά πεποίθησή του ότι αν δεν αναλάβει ο ίδιος δράση, θα το κάνουν οι… εργολάβοι.
Πικρό χιούμορ
Χαρακτηριστική ήταν άλλωστε η εμφάνιση έξω από τη Βουλή ομάδας bloggers (salata. wordpress. com) με όνομα «Επενδυτές με Οραμα» (και υπότιτλο… «Γιατί το τσιμέντο κάνει καλό στην οικονομία»), οι οποίοι κατέφτασαν στη διαδήλωση με γραβάτες, ταγιέρ και πούρα κρατώντας πανό με συνθήματα όπως «Τα δέντρα πιάνουν θέσεις πάρκινγκ», «Ο, τι έγινε… έγινε. Ας χτίσουμε», «Τα δάση πιάνουν χώρο και τα μπετά δεν καίγονται» κ.ο.κ.
Οχι, το πικρό χιούμορ και η φαντασία δεν έλειψαν καθόλου από τη συγκέντρωση του Συντάγματος. «Οχι άλλο κάρβουνο», έγραφε ένα πανό, ενώ μια γιγάντια σκελετωμένη κοκκινοσκουφίτσα μονολογούσε: «Περπατώ εις το δάσος όταν το δάσος δεν είναι εδώ…» Τα μέλη της οργάνωσης WWF Ελλάς κυκλοφορούσαν με πλακάτ που έγραφαν: «Ανθρακας ο Θησαυρός».
Ο κόσμος είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται από νωρίς και περίπου στις 7.30 μ.μ. η «πλατεία ήταν γεμάτη». Ο κύριος «όγκος» υπολογίζεται σε περίπου 5.000 άτομα, ωστόσο εκτιμάται ότι άλλοι τόσοι πέρασαν έστω και για λίγο από το Σύνταγμα. Εως τις 10 πάντως, η συγκέντρωση συνέχιζε να έχει παλμό. Αυτή ήταν άλλωστε η ιδιαιτερότητα της προχθεσινής διαμαρτυρίας: το ετερόκλητο πλήθος. Εξω από τη Βουλή βρέθηκαν από ολόκληρες οικογένειες και ηλικιωμένοι με τα εγγονάκια τους μέχρι «πολύχρωμες» παρέες νέων, ομάδες… ποδηλατών, μέλη περιβαλλοντικών οργανώσεων και bloggers. Λίγοι πολιτικοί εμφανίστηκαν και αυτοί αποδοκιμάστηκαν από το πλήθος και αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν.
Ο κόσμος άλλωστε είχε συνεχώς στραμμένο το βλέμμα στο Κοινοβούλιο, που αντιπροσώπευε εκείνον που επέτρεψε στην Πάρνηθα να καεί, που επέτρεψε βίλες να κτιστούν στην Πεντέλη και στα άλλα δάση που κάποτε κηρύχθηκαν «αναδασωτέα», που αντιμετωπίζει πράγματι τις ελεύθερες, πράσινες εκτάσεις σαν εμπόδια της ανάπτυξης. «Αίσχος», φώναζαν, «ντροπή».
«Ολοι έπρεπε να είναι εδώ…»
«Ηρθα γιατί ντρεπόμουν να μην έρθω. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω. Είμαι πτώμα από την κούραση, δουλεύω άπειρες ώρες, έχω μόνο μία μέρα να ξεκουραστώ, αλλά πήρα ένα μπουκάλι νερό και κατέβηκα στο Σύνταγμα. Αυτοί οι άνθρωποι έκαψαν την Πάρνηθα -αν δεν μας κατεβάζει αυτό στους δρόμους, τότε τι;», λέει στην «Κ» η 34χρονη Αλέκα, αισθητικός. Δίπλα της βρίσκεται ο Σταύρος, 20 ετών, φοιτητής.
Γνωρίστηκαν πριν από λίγο και συζητούν έντονα γι’ αυτό που συνέβη πριν από 10 μέρες στην Πάρνηθα κι αυτό που συμβαίνει σήμερα με την κινητοποίηση του κόσμου. «Δεν είμαστε αρκετοί», της λέει. «Επρεπε η μισή Αθήνα να βρίσκεται σήμερα εδώ, όχι 4-5.000 άνθρωποι. Να δεις που θα το ξεχάσουν όλοι σε λίγες μέρες. Ετσι είμαστε εμείς οι Ελληνες». «Αυτό δεν θα ξεχαστεί», του απαντά η Αλέκα. «Θα το θυμίζουμε συνεχώς εμείς».
Αυτός είναι και ο στόχος του «Παρατηρητηρίου Πάρνηθα», που έχει συστήσει η τηλεόραση και το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, η «Καθημερινή» και το WWF Ελλάς: να μην αφήσει να ατονήσει το γενικό ενδιαφέρον για την Πάρνηθα.