Φρεσκοθυροκολλημένο χθες το πρωί στην αυλόπορτα του δημοτικού σχολείου Ζαχάρως, το πρόχειρο σημείωμα ειδοποιούσε τους ενδιαφερομένους ότι τελικά «Το σχολείο θα λειτουργήσει στις 18 Σεπτεμβρίου». Μέσα, δάσκαλοι και δασκάλες ετοιμάζονται πυρετωδώς για την έναρξη μιας σχολικής χρονιάς που είναι διαφορετική από προηγούμενες. Αυτό όμως πρέπει με κάθε τρόπο να μην είναι εμφανές. Πόσω μάλλον, όταν φέτος, περισσότεροι από εκατό μαθητές που μεταφέρονται από την Αρτέμιδα και τη Μάκιστο, μένουν στη Ζαχάρω.
«Στην τάξη μου θα έχω παιδί που έχασε τον πατέρα του στις πυρκαγιές». Εμφανώς προβληματισμένος ο κ. Δ. Νικολόπουλος, δάσκαλος στη Στ΄ τάξη, διερωτάται πώς θα κατορθώσει να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του ως εκπαιδευτικός, σε μια τόσο ειδική περίσταση.
Εκείνο που ζητούν είναι «να εγκατασταθεί μόνιμο κλιμάκιο ψυχολόγων που θα δίνει τα πολύτιμα φώτα του όχι μόνο στους μαθητές, αλλά και στους δασκάλους», σύμφωνα με τον κ. Γ. Καδόγλου, δάσκαλο της Δ΄ δημοτικού. Αυτό περιλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, και σε σειρά δώδεκα αιτημάτων της ΕΛΜΕ Ηλείας, όπως τόνισε χθες ο πρόεδρός της κ. Ηλ. Παπαχατζής, με πρώτο την κήρυξη του νομού Ηλείας και των άλλων πυρόπληκτων νομών σε ζώνη εκπαιδευτικής προτεραιότητας.
«Η επόμενη μέρα δεν έχει φανεί εδώ», λέει στην «Κ» ο κ. Νικολόπουλος. «Σε λίγο θα φύγουν οι εκλογές, μαζί και τα φώτα της δημοσιότητας. Τι μέλλει γενέσθαι;». Οι συνέπειες του οικονομικού πλήγματος που υπέστησαν οι οικογένειες θα έχουν μακροπρόθεσμα επιπτώσεις στους μαθητές. «Η οικογενειακή ζωή στην περιοχή βασίζεται στο λάδι.
Αν η Πολιτεία δεν στηρίξει σε μηνιαία βάση τις οικογένειες αυτές, πώς θα ζήσουν; Τα 3.000 έχουν ήδη τελειώσει», καταλήγει.
«Ζητάμε να μας επιτραπεί να ασχοληθούμε με τα τωρινά προβλήματα των παιδιών απερίσπαστοι από άλλες έγνοιες» τονίζει η δασκάλα της Δ΄ τάξης, κ. Κατερίνα Φλώρου.
Το δωδεκαθέσιο σχολείο λειτουργεί σαν δεκαοκταθέσιο, παρουσιάζει ελλείψεις σε προσωπικό και σημαντικό πρόβλημα χώρου, που ζητεί επίλυση κοντά δέκα χρόνια. Για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των 324 μαθητών και των πλούσιων δραστηριοτήτων του, ενοικιάζει γειτονικό χώρο, ενώ αναπόφευκτα έχουν προκύψει κάποιες τροποποιήσεις στους χώρους.
Το γραφείο των καθηγητών εξυπηρετεί τις ανάγκες της τάξης υποδοχής αλλόγλωσσων μαθητών, το χημείο έχει διασπαστεί και πλέον φιλοξενεί τις συνεδριάσεις των καθηγητών, το γραφείο των νηπιαγωγών των δύο νηπιαγωγείων και ενός ολοήμερου στριμώχνεται σ’ ένα διάδρομο, ενώ «έπρεπε να είναι ήδη εδώ δύο δάσκαλοι για την Α΄ τάξη, ένας για την τάξη υποδοχής, ένας για το ολοήμερο και οι δάσκαλοι αγγλικών, γαλλικών, μουσικής και γυμναστικής» εξηγεί στην «Κ» ο διευθυντής κ. Δ. Νικολόπουλος. Στην ομιλία του προς τους 125 μαθητές την ερχόμενη Τρίτη, ο διευθυντής του λυκείου της Ζαχάρως, κ. Δ. Κάγκουρας, σκέπτεται να κινηθεί στους άξονες του θάρρους και της προοπτικής για τη συνέχεια από ‘δω και πέρα…
– «Χαίρομαι που θα ανοίξουν τα σχολεία» λέει στην «Κ» χαμογελώντας συνεσταλμένα η μικρή Μαρία Κόπιτσα. Φέτος θα πάει στη Δ΄ τάξη του δημοτικού σχολείου Νέας Φιγαλείας. «Θα ήθελα να ξαναζωντανέψουν τα δένδρα. Αυτό θα τους έλεγα αν μπορούσα». Από την πλευρά της η Σοφία Μπινιώρη, που φέτος θα πάει στην Α΄ Γυμνασίου, μιλώντας για τις φωτιές λέει: «Μαζί με άλλα παιδιά, είχαμε μαζευτεί στον Αη Νικόλα και μιλούσαμε για άλλα πράγματα, για να ξεχάσουμε τη φωτιά. Φοβήθηκα λίγο. Ολα ήταν κόκκινα»…