Η εκτροπή ενός ποταμού είναι ένας «βιασμός» της Φύσης, μια παραβίαση των φυσικών κανόνων με σοβαρές συνέπειες. Μέχρι σήμερα, στο έργο της εκτροπής του Αχελώου κυριαρχεί η πολιτική διάσταση και όχι η επιστημονική. Προσωπικά δεν είμαι υπέρ ή κατά του έργου. Πιστεύω όμως ότι δεν έχει μελετηθεί ορθά και συνολικά σε όλες τις παραμέτρους και τις διαστάσεις του. Οι μελέτες που έχουν γίνει έως σήμερα είναι αποσπασματικές και σε πολλά σημεία, ιδίως στα περιβαλλοντικά και στα υδρολογικά, χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση. Θα έπρεπε να έχει γίνει μια συνολική τεχνικο-οικονομική μελέτη. Επίσης, εφόσον τελικά εκτραπεί ο Αχελώος, θα πρέπει να διερευνηθεί ο τρόπος διαχείρισης του νερού στον θεσσαλικό κάμπο. Θα καταλήξει σε μια αγροτική παραγωγή στην οποία ο κύκλος του νερού είναι ήδη προβληματικός; Εχουν γίνει τα κατάλληλα έργα αξιοποίησης (δίκτυα κ.λπ.) ώστε να χρησιμοποιηθεί σωστά το νερό; Υπάρχει κάποια στρατηγική διαχείρισης του νερού σε βάθος 15ετίας; Τα ερωτήματα αυτά θα πρέπει να απαντηθούν.
* Η Μαρία Μιμίκου είναι διευθύντρια Εργαστηρίου Υδρολογίας και Αξιοποίησης Υδατικών Πόρων στο ΕΜΠ.