Κονταρομαχίες μεταξύ υποψήφιων μνηστήρων για μια «νύφη» που δεν ήταν τελικά τόσο ελκυστική, παρά το γεγονός ότι είχε συγκεντρώσει τα φώτα της δημοσιότητας, συνθέτουν το σκηνικό της απόπειρας αποκρατικοποίησης της Ολυμπιακής. Χαμηλότερες των προσδοκιών αποδείχθηκαν οι προσφορές που κατατέθηκαν στον διαγωνισμό που έληξε την περασμένη εβδομάδα και ο οποίος είχε θεωρηθεί ως μοναδική ευκαιρία για να απαλλαγεί η κυβέρνηση από την εταιρεία. Ετσι, στη θέση του διαγωνισμού βρέθηκε η μέθοδος της απευθείας διαπραγμάτευσης, την οποία επέλεξε η κυβέρνηση καλώντας υποψήφιους επενδυτές σε απευθείας συνομιλίες. Η υπόθεση παραπέμπει σε μια κατάσταση μόνιμων και συνεχών διαβουλεύσεων, συνεννοήσεων, εγκρίσεων και απορρίψεων χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα.
Εγκρίσεις από την Κομισιόν για το σύννομο της διαδικασίας, εγκρίσεις από τους συμβούλους αποκρατικοποίησης της κυβέρνησης για τις προσφορές, διαβουλεύσεις μεταξύ κυβέρνησης και υποψήφιων επενδυτών, συζητήσεις μεταξύ εταιρειών και κυρίως πολύ έντονη φημολογία. Η μοναδική, μέχρι στιγμής, επίσημη ανταπόκριση στην έκκληση που έχει απευθύνει η κυβέρνηση προέρχεται από τον Ομιλο Marfin, με τον οποίο ξεκινούν την ερχόμενη εβδομάδα (Τρίτη) και οι επίσημες διαπραγματεύσεις.
Οι διαβουλεύσεις και οι άτυπες συζητήσεις, ωστόσο, είχαν ξεκινήσει το περασμένο καλοκαίρι οπότε και η κυβέρνηση είχε ανεπισήμως (επίσημη έγκριση δόθηκε τον Σεπτέμβριο) λάβει την έγκριση της Κομισιόν για το σχέδιο ιδιωτικοποίησης που είχε υποβάλει στις υπηρεσίες της Ε.Ε.
Πληροφορίες θέλουν κυβερνητικούς κύκλους να έχουν προσεγγίσει ηχηρά ελληνικά επιχειρηματικά ονόματα, μεταξύ των οποίων οι κ. Βαρδής Βαρδινογιάννης, Θεόδ. Αγγελόπουλος, Σπύρος Λάτσης. Ο μοναδικός που σύμφωνα με πληροφορίες είχε ενδιαφερθεί στο παρελθόν, σε θεωρητικό επίπεδο, για την υπόθεση της Ολυμπιακής ήταν ο κ. Θεόδωρος Αγγελόπουλος ο οποίος όμως δεν επιθυμούσε εμπλοκή στο εγχείρημα πέρυσι το καλοκαίρι. Με το αιτιολογικό των υπερβολικών «ανοιγμάτων» στην ελληνική αγορά φέρεται να απέρριψε ενδεχόμενη εμπλοκή στο ζήτημα ο Σπ. Λάτσης, ενώ αρνητικός από την αρχή εμφανίστηκε ο κ. Βαρδινογιάννης.
Κυβερνητικοί παράγοντες δεν είχαν παραλείψει εκείνη την εποχή να απευθυνθούν και στον αντιπρόεδρο της ΜarfiΑνδρ. Βγενόπουλο, προτείνοντάς του να επενδύσει στην Ολυμπιακή. Η εν λόγω συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε αρκετά αμήχανο κλίμα, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Βγενόπουλος είχε αποφασίσει να μη συμμετάσχει στο εγχείρημα για τρεις βασικούς λόγους. Το κλίμα που είχε καλλιεργηθεί προδιέθετε για ενδιαφέρον μεγάλων εταιρειών από την αεροπορική αγορά, με δεδομένο μάλιστα τον χορό των συγχωνεύσεων και εξαγορών που είχε παρατηρηθεί στην Ευρώπη και όχι μόνο. Η απουσία τεχνογνωσίας του ομίλου στην εν λόγω αγορά σε συνδυασμό με την επικείμενη είσοδο μεγάλου αερομεταφορέα αποτέλεσαν το ουσιαστικό επιχείρημα για την άρνηση Βγενόπουλου.
Στην απόφαση για απεμπλοκή από την υπόθεση της Ολυμπιακής συνέβαλε και η πρόσφατη τότε ιστορία της MIG με τον ΟΤΕ, η οποία είχε δημιουργήσει τις χειρότερες προϋποθέσεις για ενδεχόμενη συνεργασία μεταξύ ομίλου και Δημοσίου. Εξίσου κακή υπήρξε και η «χημεία» του κ. Ανδρ. Βγενόπουλου με τον τότε υπουργό Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη, η απουσία του οποίου πλέον φέρεται να διευκολύνει ενδεχόμενη νέα συνεργασία. Οι διαβουλεύσεις πάντως μεταξύ των δύο πλευρών ξεκινούν την ερχόμενη Τρίτη, το τίμημα που προσφέρει η MIG συγκλίνει με την αποτίμηση που έχει κάνει ο ανεξάρτητος εκτιμητής, ενώ η κυβέρνηση διά στόματος υπουργού Ανάπτυξης υπενθυμίζει ότι κάθε πρόσθετη πρόταση είναι καλοδεχούμενη και επιθυμητή.
Η εντύπωση που επικρατεί είναι ότι οι συγκυρίες δεν θα ήταν ποτέ τόσο ευνοϊκές όσο οι παρούσες, παρά το αρνητικό κλίμα που δημιουργεί η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση. Η έγκριση του σχεδίου από την Ευρωπαϊκή Ενωση εκτιμάται ότι δεν θα υπάρξει ξανά στο μέλλον, ενώ το οικονομικό επιτελείο φέρεται να έχει εξασφαλίσει τα απαιτούμενα κονδύλια (ύψους 1,3 δισ. ευρώ) για την ενίσχυση των εργαζομένων της εταιρείας. Στόχος είναι η απαλλαγή του Δημοσίου από την εταιρεία, καθώς αυτή μετράει ήδη πάνω από 2,5 δισ. ευρώ συσσωρευμένα χρέη, γεννάει καθημερινά ζημιές που αγγίζουν το ένα εκατομμύριο ευρώ και «απειλεί» το Δημόσιο με συνεχή πρόστιμα από την Ε.Ε. Αποτέλεσμα είναι η διαπραγματευτική δύναμη της κυβέρνησης να είναι περιορισμένη από την πρώτη στιγμή.