Δραματική εξακολουθεί να είναι η κατάσταση στα σημεία παράνομης εισόδου αλλοδαπών, παρά τη σχετική μείωση των εισροών το καλοκαίρι, κατά την εκτίμηση των αρχών. Κάποια περιστατικά είναι ενδεικτικά: Γυναίκα απέβαλε στο Κέντρο Κράτησης της Σάμου όπου είχε για 15 ημέρες αιμορραγία χωρίς ουδείς των υπευθύνων να αντιληφθεί τι συνέβη… Ασυνόδευτη ανήλικη από την Ερυθραία παρέμεινε ενάμιση μήνα κρατούμενη στην Παγανή, αν και είχε κριθεί απαραίτητη η διακομιδή της σε νοσοκομείο της Αθήνας λόγω σοβαρής αιματολογικής δυσλειτουργίας. Ιρακινή που γέννησε στο νοσοκομείο της Μυτιλήνης μεταφέρθηκε τέσσερις ημέρες αργότερα με το βρέφος σε θάλαμο με 150 γυναίκες και 50 παιδιά… Ο κατάλογος των δραμάτων που εκτυλίσσονται στα κατ’ ευφημισμό Κέντρα Υποδοχής Παρανόμως Εισερχομένων Αλλοδαπών είναι ατελείωτος. Αντίστοιχος με το «κομφούζιο» που προκαλεί η έλλειψη διαχωρισμού τους σε αυτά όπου κρατούνται υπό απέλαση αλλοδαποί και σε πραγματικά Κέντρα Υποδοχής.
Δίπλα στα ανθρώπινα δράματα, υπάρχουν και περιπτώσεις κατάφωρης παραβίασης του νόμου. Οπως οι αλλοδαποί με υπηρεσιακά σημειώματα απέλασης αλλά και αναστολές κράτησης λόγω ανέφικτου απέλασης, που χρονολογούνταν από τις αρχές ή τα μέσα Αυγούστου, αλλά συνέχιζαν να κρατούνται μέχρι τα τέλη Αυγούστου στη Μυτιλήνη… Αλλά τι μπορούν να κάνουν οι αστυνομικοί, όταν για παράδειγμα στη Χίο, δύο από αυτούς καλούνται να φυλάξουν 200 ανθρώπους; Ανήλικοι κρατούνται μαζί με ενηλίκους έως τρεις μήνες, αν και ως ευάλωτη ομάδα θα έπρεπε να μεταφέρονται άμεσα σε Κέντρα Υποδοχής. Πώς, όμως, όταν εκτιμώνται σε 5.000 και οι διαθέσιμες θέσεις δεν ξεπερνούν τις 300; Αυτή τη στιγμή 45 ανήλικοι κρατούνται στη Σάμο και τουλάχιστον 50 στη Μυτιλήνη, όπου στα μέσα Αυγούστου ο αριθμός τους είχε φθάσει τους 300(!). Οι συνεχείς μεταγωγές στον Εβρο έχουν επιφέρει μόνιμο «έμφραγμα» στα Κέντρα του Κυπρίνου και της Βένας. Ως λύση έχει επιλεγεί η συνεχής απελευθέρωση παλαιοτέρων κρατουμένων και οι απελάσεις. Ομως είναι αδύνατον να γίνονται ιατρικές εξετάσεις σε ένα πληθυσμό που ανανεώνεται κατά δεκάδες καθημερινά. Οι βόθροι είναι ξεχειλισμένοι μόνιμα και οι στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής ξεχασμένες σε τέτοιο βαθμό, ώστε να ανησυχούν για την υγεία των αλλοδαπών οι φύλακές τους…
Συνολική πολιτική
Και ενώ στην πρώτη γραμμή πυρός συμβαίνουν τα ανείπωτα, στο αθηναϊκό κέντρο, κύριο μέλημα είναι η περιφρούρηση της «δικής μας αυλής», ενώ το θέμα χρήζει συνολικής και όχι περιπτωσιακής πολιτικής. Πλέον εύγλωττη η αντίδραση του Νομάρχη Αθηνών κ. Γ. Σγουρού: Οταν πληροφορήθηκε από την «Κ» ότι «570 λαθρομετανάστες μεταφέρονται στην Αθήνα» (από τη Μυτιλήνη) κάλεσε «την ηγεσία του υπ. Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης να ανακαλέσει αυτή την απόφαση και να μην προχωρήσει στην εύκολη λύση επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο την ήδη δραματική κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο της Αθήνας».
Μυτιλήνη ή Αθήνα, το δυσεπίλυτο δίλημμα. Ο υπεύθυνος της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες κ. Αλ. Αναστασίου σημειώνει ότι τουλάχιστον 80 οικογένειες πολιτικών προσφύγων στην Αθήνα, με μέσο όρο 4-5 άτομα ανά οικογένεια, περιμένουν εναγωνίως να στεγασθούν εδώ και τουλάχιστον πέντε μήνες. «Οι άνθρωποι αυτοί είχαν βρει κατάλυμα στην πρώην φιλόξενη πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα, στα σκαλιά της εκκλησίας και τον περίγυρο. Η παρουσία τους δημιούργησε τις γνωστές κοινωνικές εντάσεις και έγιναν στόχος. Το γεγονός ότι παραμένουν άστεγοι οφείλεται κυρίως στην αδυναμία των υπ. Υγείας και Εσωτερικών να χαράξουν συγκεκριμένη πολιτική, να εφαρμόσουν το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο και να διαθέσουν τους απαραίτητους πόρους. Πολλές από τις μητέρες, που βρίσκονται στο δρόμο και υπόκεινται σε διωγμό, έχουν παιδιά κάτω του ενός έτους».