Πολλά, πάρα πολλά, έχουν αλλάξει από την εποχή που ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμος έπαιρνε τη σάκα του και πήγαινε σχολείο. Περιέργως, ο χαρακτηρισμός που αποδίδει στον «μαθητή-απουσιολόγο», μιλώντας για τα μαθητικά του χρόνια στο περιοδικό «Ευλογία» (έκδοση της Μητρόπολης), παραμένει ακριβής μέχρι σήμερα: «Οι συμμαθηταί μου με εσέβοντο (…), διότι ήμουν φιλικός προς αυτούς, διότι υπήρξε η επίδοση στα μαθήματα και ίσως διότι είχα την κυριαρχία του Απουσιολόγου της τάξεως επί χρόνια». Πράγματι, τι είναι ο απουσιολόγος, εάν όχι ο «κυρίαρχος» της τάξης; Εν καιρώ γρίπης, δε, έχει «αναβαθμιστεί» σε απόλυτο κυρίαρχο.
Οι αρμόδιοι γνωρίζουν πως εάν θέλουν ο νέος ιός να μην εξαπλωθεί αστραπιαία σε ολόκληρο τον μαθητικό πληθυσμό, θα πρέπει να εξασφαλίσουν την απόλυτη συνεργασία των… απουσιολόγων. Κι αυτό διότι σύμφωνα με τα μέτρα που ανακοινώθηκαν από το υπουργείο Παιδείας για την αντιμετώπιση της νέας γρίπης στα σχολεία, κάθε διευθυντής οφείλει να συμπληρώνει κάθε πρωί απουσιολόγιο, καταγράφοντας τα τυχόν κρούσματα, και να αποστέλλει τα στοιχεία στις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, οι οποίες με τη σειρά τους θα ενημερώνουν κεντρικά το υπουργείο Παιδείας. Συγκεκριμένα, οι διευθυντές έχουν προμηθευτεί ειδικούς πίνακες που πρέπει να συμπληρώνουν καθημερινά πριν από τις 11 π.μ. και να τους αποστέλλουν ηλεκτρονικά στις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Η διαδικασία φυσικά ξεκινά μέσα στην τάξη. Και μάλιστα, ο ρόλος των απουσιολόγων φέτος κάθε άλλο παρά εξαντλείται στην καταμέτρηση των «παρόντων»… Οπως λέει στην «Κ» διευθυντής σχολείου στο κέντρο της Αθήνας, «δεν αρκεί στο υπουργείο να ξέρει πόσοι λείπουν κάθε μέρα από τις τάξεις μας, αλλά και τον λόγο που λείπουν. Θα πρέπει να αναφέρουμε δηλαδή τις «ύποπτες» απουσίες». Αυτό σημαίνει ότι οι γραμματείς καλούνται να τηλεφωνούν στα σπίτια των απόντων και να μαθαίνουν τους λόγους της απουσίας τους. «Πολύ συχνά ωστόσο οι γονείς των παιδιών δεν θέλουν να αποκαλύψουν τους λόγους ή αποκρύπτουν το γεγονός ότι το παιδί έχει π.χ. ανεβάσει πυρετό, με αποτέλεσμα να πρέπει εμείς να κάνουμε την… έρευνα». Ετσι, τα διευθυντικά γραφεία «στρατολογούν» τους απουσιολόγους, οι οποίοι ενδέχεται να δώσουν τις κρίσιμες πληροφορίες. «Εβηχε χθες ο Κωστάκης;» «Σου φάνηκε «κομμένος»;» «Θυμάσαι να φταρνίστηκε;» «Καθημερινά, ζούμε τραγελαφικές καταστάσεις», συνεχίζει ο ίδιος. «Εχουμε γίνει ξαφνικά γιατροί και ντετέκτιβ ταυτόχρονα. Τουλάχιστον είναι για καλό σκοπό».
Η… ρετσινιά
Τη φετινή σχολική χρονιά, επιπλέον, οι μαθητές που έχουν την τύχη-ατυχία να κρατούν τα… βιβλία της τάξης τους δεν μπορούν να κάνουν τους «καλούς», να σβήνουν δηλαδή απουσίες κατά το δοκούν. Οποιος έχει περάσει από το «πόστο», μπορεί να επιβεβαιώσει ότι αυτό αποτελεί την απόλυτη εξουσία. Οπως λέει πρώην απουσιολόγος, «στο γυμνάσιο όλοι με φώναζαν «φυτό» επειδή κρατούσα το ροζ βιβλιαράκι – στο λύκειο οι χαρακτηρισμοί κόπηκαν, γιατί άρχισα να κρύβω απουσίες. Εγινα ξαφνικά η πιο δημοφιλής της τάξης!» Οπως με πίκρα διαπίστωσε και η ίδια, όμως, καμιά φιλία ζωής δεν στήνεται πάνω στα γράψε-σβήσε των απουσιολογίων. «Οταν δεν με χρειάζονταν πια οι συμμαθητές μου, σταμάτησαν και να με κάνουν παρέα. Εμεινε φυσικά η… ρετσινιά του απουσιολόγου».
Ρετσινιά; Παρακάτω, αληθινή αγγελία εύρεσης εργασίας: «Παραδίδω μαθήματα αγγλικών και χρήσης υπολογιστή σε παιδιά δημοτικού και γυμνασίου. Διαθέτω πτυχίο Proficiency στην Αγγλική, απόφοιτη Λυκείου, απουσιολόγος»…