Το περιστατικό προέρχεται από το οικείο περιβάλλον. Φίλος χρειάστηκε να νοσηλευθεί στο νοσοκομείο «Σωτηρία», έπειτα από περιστατικό αιμόπτυσης. Το πρώτο ερώτημα που του απηύθυναν οι γιατροί ήταν αν στο περιβάλλον του εργάζονται αλλοδαποί, όπως και συμβαίνει, επειδή είναι συχνά φορείς νοσημάτων όπως η φυματίωση. Οι εξετάσεις έδειξαν ότι ο φίλος δεν έπασχε από φυματίωση.
Στο άκουσμα της ιστορίας, ωστόσο, το μυαλό αναπαράγει στερεότυπα για τους αλλοδαπούς που «κουβαλούν» ασθένειες και αποτελούν εν δυνάμει κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Τα διαθέσιμα στοιχεία, όμως, δεν επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο. «Μετά ένα διάστημα παραμονής τους, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα νοσήματα των αλλοδαπών «εξευρωπαΐζονται»», λέει στην «Κ» ο Τζανέτος Αντύπας, πρόεδρος της ΜΚΟ Praksis, η οποία παρέχει ιατροφαρμακευτική φροντίδα σε μετανάστες, αλλοδαπούς και αστέγους.
«Τον πρώτο καιρό της μετάβασής τους, οι αλλοδαποί συνήθως υποφέρουν από λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού. Εχουν περάσει κακουχίες και προέρχονται από περιβάλλοντα με φτωχή ιατρική περίθαλψη. Αυτό αφορά στους πρώτους τρεις με τέσσερις μήνες», εξηγεί. Τι γίνεται στη συνέχεια; «Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι Πακιστανοί, οι Ινδοί και οι προερχόμενοι από το Μπαγκλαντές. Παρουσιάζουν γαστρεντερολογικά προβλήματα. Δουλεύουν ως εργάτες για πολλές ώρες καθημερινά, πολλές φορές χωρίς διάλειμμα για φαγητό και τρώνε αργά το βράδυ τα φαγητά της παραδοσιακής κουζίνας τους, που είναι καυτερά και βαριά».
Τα αποσπασματικά στοιχεία για την εικόνα νοσημάτων λοιμωδών αλλά και του αναπνευστικού δείχνουν ότι υπάρχει μια σταθερότητα έως κάμψη των περιστατικών. «Κατά καιρούς έχουν γίνει μελέτες που δείχνουν ότι οι αλλοδαποί είναι πιο επιβαρυμένοι από νοσήματα όπως η φυματίωση και η ηπατίτιδα Β. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θέτουν σε κίνδυνο τον υπόλοιπο πληθυσμό», λέει στην «Κ» ο επιδημιολόγος στο Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) και καθηγητής στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, Τάκης Παναγιωτόπουλος. Τα στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ για τη δεκαετία 1998 – 2008 δείχνουν ότι στο σύνολο του πληθυσμού υπήρξε μείωση της αναφοράς κρουσμάτων. Από 1.103 το 1998, τα αναφερθέντα κρούσματα φυματίωσης είχαν μειωθεί σε 245 το 2008, ενώ εκείνα της ηπατίτιδας Β από 253 σε 31.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (European Centre for Disease Prevention and Control), το 2008 αναφέρθηκαν 82.611 κρούσματα φυματίωσης από 28 ευρωπαϊκές χώρες (η Ελλάδα δεν συμπεριλαμβάνεται στο δελτίο αναφοράς του ECDC), 615 κρούσματα λιγότερα σε σύγκριση με το 2007. Συνολικά, η συχνότητα κρουσμάτων φυματίωσης σε άτομα με προέλευση εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν έχει σημαντικά μεταβληθεί την τελευταία δεκαετία και κυμαίνεται περίπου στο 22,4% των αναφερθέντων κρουσμάτων.