Για να μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει παλιές και νέες απομαγνητοφωνήσεις των τηλεοπτικών συνομιλιών ποδοσφαιροπαραγόντων και να καταλάβει τι λένε οι εμπλεκόμενοι χρειάζεται ένα μικρό λυσάρι: το λεξικό της παράγκας.
Α: – Αβάντα: Η διαιτητική εύνοια. Παράδειγμα ενδεικτικής χρήσης: «ο Μάνταλος παίζει αβάντα τον Αχιλλέα».
– Ανακατεμένος: Αυτός που περιμένει κλήση από τη Δικαιοσύνη.
– Ανετος: Αυτός που έχει σωθεί στο πρωτάθλημα και μπορούμε να του ζητήσουμε κάνα βαθμό.
– Αδίστακτος: Παλιό προσωνύμιο του Γιώργου Λούβαρη, γνωστότερου ως «Λου».
Β: – «Βγάζω καφέ»: Δίνω ποσοστά επί των κερδών στον φίλο που με έχει βοηθήσει να «φτιάξουμε» το ματς.
– Βαγγέλης: Ο κ. Μαρινάκης. Ο Μπέος τον αποκαλούσε πάντα Βαγγέλη όταν μιλούσε γι’ αυτόν σε άλλους για να δείχνει πόσο πολύ φίλος του είναι.
Γ: – Γραμμένα: Οι βαθμοί που έχει μια ομάδα στο πρωτάθλημα, οι τίτλοι της και οι παραγοντικές επιτυχίες. Παράδειγμα ενδεικτικής χρήσης: «Ο Αχιλλέας είναι καλός παράγοντας, το λεν τα γραμμένα».
Δ: – Δανεικά: Βαθμοί που η ομάδα μας έχει δώσει κάποτε σε κάποιον που κινδύνευε και που μπορεί κάποτε να μας τους δώσει πίσω.
Ε: – Εντεχνος: Ο αγώνας που έχει παιχτεί σωστά και έχει περάσει απαρατήρητος.
Ζ: – Ζάβα 08: Ετσι αποκαλείται από τους κολλητούς του ο κατηγορούμενος Νίκος Ζαβαντίας.
Η: – Ηλιάκι: Ο γιος του Γιάννη Σπάθα, σήμερα διεθνής διαιτητής Ηλίας Σπάθας.
Θ: – Θείος: Στις πρόσφατες καταγραφές συνομιλιών έτσι αποκαλείται ένας Κύπριος μπουκ. Στις παλιές, το προσωνύμιο θείος αναφερόταν στον Σωκράτη Κόκκαλη.
Ι: – Ιλιάδα: Κάθε παιχνίδι του διαιτητή Ηλία Σπάθα που έχει συζητηθεί πολύ.
Κ: – Κύκλωμα: Ετσι αποκαλεί ο Μάκης Ψωμιάδης τους διαιτητές που κατά τη γνώμη του έχουν καλή σχέση με τον Αχιλλέα Μπέο.
– Κουμπώνω: Εχω εξασφαλίσει τους διαιτητές που θέλω και φυσικά το αποτέλεσμα. Και μπορώ να διαβεβαιώσω και φίλους ότι όλα είναι ελεγχόμενα.
– Κινέζος: Κάθε Ασιάτης μπουκ. «Το ρίξανε οι Κινέζοι» σημαίνει ότι έπεσε η απόδοση του σημείου στο ασιατικό στοίχημα.
– Κοίμισμα: Η τακτική των υποσχέσεων που δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι θα γίνει η δουλειά.
– Κατηφόρα: Η πτώση της απόδοσης.
– Κυλωτάκιας: Ετσι αποκαλεί ο Μάκης Ψωμιάδης τον καθένα που δεν έχει μπέσα.
– Καμπότζης: Ο πρόεδρος του Λεβαδειακού Γιάννης Κομπότης.
– Κύριος Καθηγητής: Ο Βίκτωρας Μητρόπουλος.
Λ: – Λάμδα: Ετσι αποκαλεί ο Ψωμιάδης κάθε απατεώνα. «Τον είχα για καλό προπονητή, αποδείχτηκε μεγάλο λάμδα…».
– «Ληστές του τρένου»: Παίκτες με μικρές ικανότητες. Αλλιώς και «νεροπίστολα».
Μ: Μεσαίος: Ο πρώτος διαιτητής. Είναι νεολογισμός. Οι επόπτες αποκαλούνται πάντα «τα πλαϊνά».
– Μούσης: Ο Νίκος Πατέρας. Αποκαλείται και «Φάδερ» και «Μούσιας».
– Μπακάλης: Ο κατηγορούμενος Βασίλης Γεωρτσάκος, γνώστης της Β΄ Εθνικής.
– Μπανάνας: Ο μεγαλομέτοχος της Κέρκυρας και έμπορος φρούτων Λιπάντζης.
– Μαρμίτα: Τα λεφτά που υπάρχουν για στοιχηματισμό. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «με τρία χιλιάρικα η μαρμίτα έγραψε πενήντα οκτώ».
– Μπούμερανγκ: Η ανατροπή αποτελέσματος. «Θα γίνουν πολλά μπούμερανγκ, σου λέω».
– «Μονά ζυγά μονόζυγα»: Φράση που μαρτυράει ότι κάποιος τα θέλει όλα δικά του.
Ν: – Νηστικός: Αυτός που έχει χάσει πολλά στο στοίχημα και πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσει κάτι.
Ξ: – Ξεθαρρεύω: Αναφέρεται σε παίκτες που αρχίζουν να κάνουν του κεφαλιού τους, ενδεχομένως και να στήνουν οι ίδιοι κάποια ματς.
Ο: – «Οσο – όσο»: Παιχνίδι στημένο που πρέπει να παιχτεί σε οποιαδήποτε απόδοση.
Π: – Παίζει για θάνατο: Θα φέρει το αποτέλεσμα που θέλουμε, έχει ορκιστεί να βοηθήσει, είναι 100% δικός μας.
– Παιδιά: Μπράβοι που στέλνονται για προστασία.
– Πρώτη δημοτικού: Η άγνοια του χώρου της διαιτησίας. Η φράση «αφού με ξέρεις, είμαι της πρώτης δημοτικού» σημαίνει «δεν γνωρίζω διαιτητές».
– Πηλαδικοί: Οι φίλοι του Κώστα Πηλαδάκη. Περιγράφονται σαν ορκισμένοι εχθροί του Μπέου, συνήθως από τον ίδιο τον Μπέο.
– Παράγκα: Σύστημα εξουσίας. Κατά πολλούς, η ίδια η ΕΠΟ.
– Περίεργος: Εχει διπλή χρήση. Ετσι αποκαλείται αυτός που κάνει πολλές ερωτήσεις, αλλά και αυτός που είναι εκτός χώρου και κάνει πράγματα που δεν είναι κατανοητά.
– Παλιόπαιδο: Στις συζητήσεις του Μάκη Ψωμιάδη, ο Ντέμης Νικολαΐδης. Στις συζητήσεις του Αχιλλέα Μπέου, ο Σταύρος Αδαμίδης.
Ρ: – Ρίο: Ο Ριαβόγλου, πρόεδρος του Αγροτικού Αστέρα.
– Ρεπετσέλα: Ομάδα που λόγω κακού υλικού δεν έχει τύχη.
Σ: – «Σιδερικά». Ο διαιτητής Σιδηρόπουλος που έχει φήμη σκληρού.
– Σύστημα: Ετσι αποκαλεί ο Μπέος τους διαιτητές που κατά τη γνώμη του έχουν σχέση με τον Νίκο Πατέρα.
– Σπόρια: Τα διαιτητικά σφυρίγματα
Τ: – Ταπόζης: Ο παλιός διαιτητής και σήμερα παρατηρητής Νίκος Νταμπώσης.
– Τσάκος: Ο Γιώργος Τσακογιάννης. Προς τιμήν του εφοπλιστή… Αποκαλείται και «κούκλος», αλλά και «καλό παιδί».
– Τσιμπούρης: Ο Ραφίκ Τζεμπούρ.
Υ: – Υλικό: Τα αναβολικά. «Του είπα του μεγάλου εκεί να τους δώσει καινούργιο υλικό, αλλά αυτός λέει «άσε, δεν δίνω τίποτα»».
Φ: – Φαβοριτάκιας: Αυτός που παίζει μόνο φαβορί και κυνηγάει μικρές αποδόσεις.
– Φιλιππίδης: Ετσι αποκαλεί, κάνοντας κάποιου είδους χιούμορ, τον Βαγγέλη Μαρινάκη ο Μπέος σε αρκετές περιπτώσεις.
Χ: – Χημικοί: Αυτοί που βγάζουν τις αποδόσεις στους αγώνες.
– Χοντρός: Ο Αχιλλέας Μπέος. Ανθρωπος με όγκο απόψεων…
Ψ: – Ψηλός: Ο Σοφοκλής Πιλάβιος. Σε μια συζήτησή του με τον Μάκη Ψωμιάδη ο Νίκος Πατέρας τον αποκαλεί και «ψηλό Σισέ»!
Ω: – Ω, τι κόσμος, μπαμπά…