«Φεύγουν τα καλύτερά μας χρόνια ώρα με την ώρα βιαστικααά…». «Κουνήσου απ’ τη θέση σου χριστιανέ μου!» Το ζευγαράκι είχε λάβει θέση από νωρίς στις πρώτες σειρές -ωστα 50 κάτι, φαίνεται ότι τρέφονται ακόμα από τα πειράγματα και τις σκανταλιές. «Μα έτσι πάει το τραγούδι, τι να σου κάνω;», είπε ο άνδρας, απλώνοντας περισσότερο τα πόδια και σταυρώνοντας τα χέρια στην κοιλιά. «Καλά, καλά, σταμάτα τώρα, αρχίζει».
Η προβολή είχε προγραμματιστεί για τις 9, αλλά οι διοργανωτές περίμεναν το φως να πέσει για τα καλά προτού πατήσουν το play στη μπομπίνα – ή ό,τι την έχει αντικαταστήσει στη σύγχρονη εποχή. Πώς να μην μπερδευτείς όταν την οθόνη πλημμυρίζουν οι τίτλοι έναρξης από τα «Χτυποκάρδια στο Θρανίο»…
Βρισκόμαστε στην πλατεία Κύπρου στο Κερατσίνι, που χάρη στην πρωτοβουλία του ΣΚΑΪ και της Amita, προχθές το βράδυ μεταμορφώθηκε σε θερινό σινεμά. Στόχος του προγράμματος ήταν να δημιουργηθούν καλοκαιρινές κινηματογραφικές οάσεις σε γειτονιές της Αθήνας, κεντρικές πλατείες στα Κάτω Πατήσια, τη Νίκαια, το Κερατσίνι και αλλού, να μεταμορφωθούν για λίγες μέρες σε υπαίθρια σινεμά και καθώς στο πανί θα προβάλλονται σκηνές από ταινίες του λεγόμενου «παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου», ο χρόνος να γυρίσει πίσω σε πιο ξέγνοιαστες εποχές.
Λαϊκή διασκέδαση
Το στοίχημα δεν φαίνεται εύκολο. Στο δήμο Κερατσινίου – Δραπετσώνας οι καταστηματάρχες ομολογούν: «Ολοι είναι ακόμα εδώ». Οι διακοπές φέτος «έσφιξαν» πολύ, ο κόσμος πηγαινοέρχεται στο εξοχικό, οι αποδράσεις περιορίζονται, όλοι σε αναμονή ενός πιο δύσκολου χειμώνα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Μπορεί να βοηθήσει το σινεμά; «Είμαστε μια εργατική γειτονιά», λέει στην «Κ» ο δήμαρχος κ. Λουκάς Τζανής. «Και το θερινό σινεμά μια αυθεντική, λαϊκή διασκέδαση». Η πρωτοβουλία για δωρεάν σινεμαδάκι στην πλατεία είναι ό,τι ακριβώς χρειαζόταν.
Ο συγκεκριμένος δήμος, πάντως, προβάλλεται και ως «δήμος των θερινών σινεμά», καθώς συντηρεί δύο δημοτικούς κινηματογράφους, τους «Μελίνα Μερκούρη» και «Μάρθα Καραγιάννη» (πρώην «Κατερίνα») και ευελπιστεί σύντομα να λειτουργήσει και άλλους τρεις. «Διατηρούμε χαμηλό εισιτήριο, 5 ευρώ και 4 το παιδικό και φοιτητικό, ενώ δωρεάν είσοδο έχουν οι μη προνομιούχες κοινωνικές ομάδες, όπως οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι κ.λπ.». Οπως λέει ο κ. Τζανής, ο κόσμος της περιοχής αγαπάει τον κινηματογράφο και τον επιλέγει για την καλοκαιρινή, φθηνή του έξοδο. Αυτός ήταν, πάντως, ο στόχος του θεσμού των δημοτικών θερινών κινηματογράφων, ο οποίος -και αυτός- διανύει σήμερα περίοδο παρακμής: να προσφέρει στον κόσμο διασκέδαση και ψυχαγωγία σε ένα προσιτό πακέτο. Οι δημοτικοί θερινοί κινηματογράφοι αναπτύχθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και ο αριθμός τους με τα χρόνια εκτινάχθηκε στα ύψη.
Πέρυσι, λειτουργούσαν 25 θερινά σινεμά, αλλά σήμερα στην Αττική δεν ξεπερνούν τα 16. Ολα, πάντως, με ονόματα που σε ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο, στην παλιά Αθήνα. Αιολία στην Καισαριανή, Αρτεμις στου Παπάγου, Κατερίνα στο Κερατσίνι (νυν Μάρθα Καραγιάννη), Μελίνα στη Δραπετσώνα, Μελίνα Μερκούρη στην Ηλιούπολη, Μίμης Φωτόπουλος στο Μαρούσι, Νέα Μασκώτ στον Ταύρο, Νοσταλγία στο Ηράκλειο, Σινέ Γέρακας στον Γέρακα, Σινέ Θανάσης Βέγγος στην Αγία Παρασκευή, Σινέ Πάνθεον στο Αιγάλεω, Σινέ Πέραν στο Περιστέρι, Σινέ Πετρούπολις στην Πετρούπολη, Σινέ Χολαργός στον Χολαργό, Φιλίπ στη Νέα Σμύρνη και Τα Χρόνια της Αθωότητας στο Λαύριο. Ο «Ορφέας» και η «Στέλλα», οι δύο δημοτικοί κινηματογράφοι του δήμου Αθηναίων δεν έχουν λειτουργήσει ακόμη.
Σημεία συνάντησης
Κατά κανόνα, οι δημοτικοί θερινοί προβάλλουν εμπορικές ταινίες, αλλά και ειδικά αφιερώματα, για παράδειγμα με ταινίες κινουμένων σχεδίων για παιδιά, ή ρετρό φιλμ, ενώ αποτελούν και σημεία συνάντησης του κοινού με δημιουργούς.
Στην πλατεία Κύπρου, πάντως, η Αλίκη Βουγιουκλάκη φαίνεται ότι συναρπάζει ακόμα. «Οπως και να το κάνεις, η Αλίκη είναι… Αλίκη», λέει θυμοσοφικά μια κυρία. «Και να μη θες, θα χαμογελάσεις». Ενα παιδί σπινιάρει με το ποδήλατο παραδίπλα. «Ησυχία καλέ ν’ ακούσουμε», τους κάνουν από την πλατεία. «Ανησυχείς μη χάσεις την υπόθεση;», γελάνε από πίσω.