Σε παρόμοιες χειρουργικές επεμβάσεις στις οποίες υποβάλλονται ασθενείς με την «ίδια διάγνωση», εμφανίζονται μεγάλες αποκλίσεις όσον αφορά το κόστος ακόμα και όταν πραγματοποιούνται στην ίδια κλινική, αναδεικνύοντας άλλο ένα σκανδαλώδες παράδοξο του ΕΣΥ που αποκάλυψαν οι έλεγχοι που έγιναν από ασφαλιστικά ταμεία στα τιμολόγια που στέλνουν ιδιωτικές κλινικές και νοσοκομεία για ασφαλισμένους ασθενείς. Παρά τις μειώσεις τιμών στα περισσότερα ιατρικά υλικά, το κόστος επεμβάσεων παραμένει υψηλό, ενώ η δαπάνη για το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία εξαρτάται από το είδος και την ποσότητα των ιατρικών υλικών που χρησιμοποιεί κατά βούληση κάθε γιατρός.
Οι έλεγχοι έδειξαν αποκλίσεις ανά γιατρό ακόμη και στην ίδια κλινική, όταν διεθνώς είναι αποδεκτό ότι η αποζημίωση των ιατρικών υπηρεσιών πρέπει να είναι ενιαία για όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα. Γι’ αυτό και στην Ελλάδα μελετάται σήμερα η καθιέρωση ανώτατης τιμής για κάθε διαγνωστική κατηγορία παθήσεων. Στο Παρατηρητήριο Τιμών του υπουργείου Υγείας οι αστρονομικές τιμές των ιατρικών υλικών ναι μεν έχουν μειωθεί, αλλά δεν τίθενται άλλοι περιορισμοί στον γιατρό για τα υλικά που μπορεί να χρησιμοποιήσει σε κάθε επέμβαση.
Καταγγελία συμβάσεων
Μεγάλες υπερβάσεις διαπιστώθηκαν και σε τιμολόγια των νοσηλίων ασφαλισμένων του ΙΚΑ που νοσηλεύτηκαν σε ιδιωτικές κλινικές. Εξαιτίας αυτών, η διοίκηση του ιδρύματος προειδοποίησε εγγράφως τις κλινικές ότι θα περικόπτονται οι επιπλέον δαπάνες για ομοειδείς επεμβάσεις «εκτός εάν προκύψει σαφής διαφοροποίηση στην επέμβαση που τις δικαιολογεί». Εάν οι γιατροί αυτοί συνεχίσουν την ίδια πρακτική το ΙΚΑ θα προχωρεί σε καταγγελία των συμβάσεων επειδή όπως διευκρινίζεται «απέναντι στο ΙΚΑ υπεύθυνες είναι οι κλινικές με τις οποίες διατηρεί συμβάσεις και όχι οι γιατροί».
Για παράδειγμα, «σε μια επέμβαση σκωληκοειδίτιδας δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις υλικά και χρεώνονται μόνο οι ημέρες νοσηλείας», ανέφερε ελεγκτής του ιδρύματος, «και όμως χρησιμοποιούνται αιμοστατικά και αντισυμφυτικά. Σε μια επέμβαση καρπιαίου σωλήνα στο νοσοκομείο της Βόρειας Ελλάδας τα υλικά στοίχισαν 2.000-3.000 ευρώ, ενώ δεν απαιτείται τίποτα περισσότερο από μισή μέρα νοσηλείας. Σε πολλές περιπτώσεις υποκρύπτεται συναλλαγή κάτω από το τραπέζι μεταξύ γιατρών και προμηθευτριών εταιρειών». Σε ασφαλισμένους με οστεοπορωτικό κάταγμα σπονδυλικής στήλης που υποβλήθηκαν σε κυφοπλαστική με χρήση οστικού τσιμέντου το κόστος υλικών κυμάνθηκε από 2.114 – 6.000 ευρώ.
Διαφοροποιήσεις στο κόστος των επεμβάσεων παρατηρούνται και στα δημόσια νοσοκομεία στα οποία όμως εκτός από την κατάχρηση των υλικών, προσμετριούνται και άλλοι παράγοντες αύξησης του κόστους, όπως η έλλειψη συντονισμού μεταξύ του γραφείου κινήσεως και των χειρουργείων και η καθυστέρηση διενέργειας των προεγχειρητικών εξετάσεων. «Στα δημόσια νοσοκομεία ασθενείς με σοβαρές παθήσεις εισάγονται σε αρκετές περιπτώσεις δεκαπέντε ημέρες πριν, προκειμένου να χειρουργηθούν», δήλωσε στην «Κ» διευθυντής κλινικής μεγάλου αθηναϊκού νοσοκομείου. «Κάποια νοσοκομεία δίνουν άδεια εξόδου στους ασθενείς, αλλά το κρεβάτι θεωρείται κατειλημμένο. Επίσης, χάνεται πολύς χρόνος για τη διενέργεια των απαιτούμενων προεγχειρητικών εξετάσεων, όπως υπέρηχοι ή μαγνητικές-αξονικές για τις οποίες συχνά απαιτείται μια εβδομάδα. Σε κάποιους διαπρεπείς γιατρούς παρατηρείται μεγαλύτερη προσέλευση ασθενών και επομένως αυξάνονται οι καθυστερήσεις. Αυτές τις εξετάσεις ο ασφαλισμένος θα μπορούσε να τις κάνει ως εξωτερικός ασθενής και έτσι να εξοικονομηθεί χρόνος και χρήμα και να αποφευχθούν κίνδυνοι για την υγεία που προκαλούν οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις».