Σταθμός ΗΣΑΠ Μοναστηράκι. «Είναι απλό. Θα πάρετε το τρένο προς Πειραιά, θα βγείτε στο Θησείο, μετά θα πάρετε το τρένο προς Κηφισιά, θα βγείτε Ομόνοια και μετά θα περιμένετε να έρθει το άλλο από την Κηφισιά για να πάτε Νέα Ιωνία». Η γυναίκα -όπως και όλοι οι ακούσιοι ωτακουστές- είχε μείνει να κοιτάζει την υπάλληλο της εταιρίας security, που εκτελεί και χρέη «γραφείου πληροφοριών», με απορία. «Να τα πω άλλη μία φορά;».
Η απεργία των ταξί είναι μόνο το κερασάκι στην τούρτα της ανείπωτης ταλαιπωρίας που ζουν καθημερινά χιλιάδες Αθηναίοι κατά τις μετακινήσεις τους. Ως γνωστόν, εδώ και 2,5 χρόνια, από τότε που ξεκίνησε η ανακατασκευή της γραμμής του ηλεκτρικού Κηφισιά – Πειραιάς, οι μετακινήσεις με το τρένο εκτελούνται μετ’ εμποδίων. Η ανακάλυψη του βωμού των 12 θεών στο Θησείο, που έχει θέσει εκτός λειτουργίας την άνοδο της γραμμής στο συγκεκριμένο τμήμα, έχει αυξήσει τον βαθμό δυσκολίας στις μετακινήσεις στην πόλη. Με την απεργία των ταξί, όμως, μοιάζει να χάνεται και η τελευταία γραμμή άμυνας του συστήματος που μοιάζει να καταρρέει.
Χθες, στον σταθμό του ΗΣΑΠ στο Μοναστηράκι επικρατούσε πλήρες πανδαιμόνιο, με τους επιβάτες να ρωτούν ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί τους υπαλλήλους security εάν το τρένο «πάει Πειραιά», πώς πρέπει να κινηθούν για να βρεθούν «προς Κηφισιά», επιτέλους «πού πάμε». Στην αποβάθρα και πολλοί ηλικιωμένοι επιβάτες που έσερναν υπερμεγέθεις αποσκευές με προορισμό τον Πειραιά και το λιμάνι. «Μας άφησαν χωρίς ταξί οι άτιμοι» μονολογούσε μια γυναίκα, χωρίς να ξέρεις εάν εννοεί τους αυτοκινητιστές ή την κυβέρνηση. Ισως να μην το γνώριζαν και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες ταξί ότι λειτουργούσαν σαν ένα πρόσθετο μέσο μαζικής μεταφοράς, για όλες τις ενδιάμεσες μικροαποστάσεις. Εξαιτίας της κινητοποίησής τους πάντως πολλοί «ξαναγνωριστήκαμε» με τα λεωφορεία -και τα ευχάριστα air condition τους-, στις περιπτώσεις βέβαια που εξυπηρετούσαν. Ως γνωστόν, από τις 23 Ιουλίου έχουν περικοπεί 28 γραμμές λεωφορείων, έχοντας αφήσει χωρίς μέσο πολλούς συμπολίτες μας.
Οπως είναι λογικό, η ταλαιπωρία είναι διπλή για τους τουρίστες. Αγνωστο πώς θα καταφέρει κάποιος φτάνοντας με το καράβι στον Πειραιά και με προορισμό το αεροδρόμιο να ενημερωθεί ότι, ελλείψει ταξί, η μόνη επιλογή είναι το τρένο, αλλά ωστόσο δεν θα πρέπει να κατέβει Μοναστηράκι, αλλά να φτάσει με το τρένο στην Ομόνοια, να αλλάξει για Σύνταγμα και από εκεί να πάρει την πολυπόθητη Γραμμή 3. «Excuse me, is this train going to Pireus;» ρωτούν στους σταθμούς, σκουπίζοντας τον ιδρώτα στο στέρνο, στον αυχένα, στο μέτωπο. Πώς μεταφράζεται το «τι να σας πω…»;