«Κοινοβουλευτικός ρήτωρ της υπαίθρου». Αυτός ήταν ο επίσημος τίτλος του πρώτου σταυροφόρου της κάλπης το 1920. Γκέτες, μονόκλ, ημίψηλο κι ένα πεζουλάκι στη μέση της πλατείας Συντάγματος τού ήταν αρκετά. Τι και αν ξεκίνησε ως ταπεινός υπάλληλος συμβολαιογραφείου στη Μυτιλήνη; Ο Αρμάνδος Δελαπατρίδης αφοσιώθηκε στην εκλογική του σταυροφορία με στόχο να συστήσει το πρώτο στην οικουμένη «υπουργείον Ερωτος»! Και αν τελικά ο δυστυχής Δελαπατρίδης κατέληξε να βγάζει πύρινους πολιτικούς λόγους στο προαύλιο του Δρομοκαϊτείου, το πνεύμα του ζει για πάντα στις καρδιές, όχι τις δικές μας, αλλά των σταυροφόρων της κάλπης.
Τι κι αν ο Στάθης Πατζαντζής, ο εμπνευστής της «Χριστοπιστίας» που αγαπά να περιοδεύει στο Σύνταγμα με το χάρτινο στέμμα του και το πλακάτ στο στήθος, αποφάσισε να αποσυρθεί από τις εκλογές γιατί τον δεσμεύει, όπως λέει, «το εδάφιο της Αποκάλυψης που απαιτεί να μένει λευκό το ψηφοδέλτιο!»; Τι κι αν ο αυτοαποκαλούμενος «Βασιλεύς Βασιλέων», ο ιδρυτής του κόμματος «Αυτοσεβασμός» Ν. Αποστολάκης με το λευκό άλογο και τη χρυσή ζώνη του Ρόκι πάρκαρε τα όνειρά του σε κάποια μακρινή στάνη; Υπάρχει πάντα ο Μιλτιάδης Τζαλαζίδης, ο Μακεδόνας σταυροφόρος με την γκλίτσα, που κατεβαίνει για δέκατη φορά σ’ αυτές τις εκλογές. Μετά τη ΔΗΑΝΑ, το ΔΗΚΚΙ και την αλησμόνητη συνεργασία με την «Ενωση Κεντρώων» του Βασίλη Λεβέντη από την οποία αποκόμισε 51 ολόκληρους σταυρούς, ο κ. Τζαλαζίδης στα 83 του αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να μοιράσει τα 30.000 στρέμματα που έχει στα Γρεβενά, στη θέση «Τσιφλίκι Μουσταφά», μήπως και μπει στη Βουλή. Σύστησε λοιπόν το κόμμα «Ανανεωτική αριστερά, ανανεωτική δεξιά, χαρίζω οικόπεδα, σώζω ζωές κ.λπ.» και φιλοδοξεί να πιάσει ποσοστό 3%, να μπει στη Βουλή, να γίνει υπουργός Γεωργίας και να προβεί σε αναδιανομή της γης!
Απέναντί του, ως αντίπαλος μικροκομματάρχης, ο γυμνός οικολόγος Δημοσθένης Βεργής. Πάντοτε ταγμένος να ζεσταίνει τις καρδιές των ιδανικών και ανάξιων «εραστών» του Κοινοβουλίου, ο κ. Βεργής στρατολόγησε στο παρελθόν ως υποψήφιο τον Κάτμαν και τώρα συνεργάζεται με την παρακμιακή σεξοβόμβα Τζούλια, την οποία απαθανάτισε και στο προεκλογικό του έντυπο μαζί με τη Βουλή, μια διμοιρία ΜΑΤ, ένα πεύκο, μια μαργαρίτα και τον σκύλο που η Ελλάδα αποκαλεί «Λουκάνικο». Ας μην ξεχνάμε πως πρόκειται για τον άνθρωπο που στις ευρωεκλογές απελευθέρωσε 23 πρόβατα στο Κολωνάκι! Μόνο που έμαθαν για το event οι ζωοκλέφτες και όταν ανύποπτα τα πρόβατα κατέβηκαν από την καρότσα, δέχθηκαν επίθεση. Τρία από αυτά έπεσαν θύματα απαγωγής. Ο κλέφτες τα φόρτωσαν στον ώμο κι έγιναν καπνός, με αποτέλεσμα ο Δ. Βεργής στο εκλογικό μπάτζετ να προσθέσει και την αποζημίωση του τσοπάνου.
Οι «Τυραννοκτόνοι»
Αλλά πάλι, η ζωή ποτέ δεν ήταν εύκολη για τους μικροκομματάρχες. Ο Αθ. Δασκαλόπουλος, ας πούμε, χρόνια παλεύει να βρει όνομα για το κόμμα του, αλλά κάθε φορά τού το κόβει ο Αρειος Πάγος. Είναι ο κύριος που εφέτος λάνσαρε τον ευφάνταστο τίτλο «Τυραννοκτόνοι» και βέβαια κόπηκε ξανά. Ο αγώνας του, όμως, έχει ξεκινήσει από το 2004, με τον τίτλο «Νέα Δικτατορία», που επίσης κόπηκε πανηγυρικά. Παρά ταύτα, ο Αθ. Δασκαλόπουλος επανήλθε στις εκλογές του 2007 με το εξίσου εφετζίδικο «Νέος Φασισμός» που έκανε τους αρεοπαγίτες να ξανασηκώσουν το ψαλίδι και οδήγησε τον ίδιο σε ένσταση. Το επιχείρημά του; Πως «τη χώρα την κυβέρνησαν και άλλα όμοια καθεστώτα, όπως του Παγκάλου ή του Μεταξά»! Στην πραγματικότητα, μία μόνο φορά κατάφερε ο Αθ. Δασκαλόπουλος να πολιτευθεί χωρίς να τον ψαλιδίσουν οι αρεοπαγίτες, με την «Παλαιά Δημοκρατία», οπότε και κατάφερε να μαζέψει στη Β΄ Αθηνών τρεις ολόκληρες ψήφους! Οσο για τις τωρινές εκλογές που θα κατέβει ως μεμονωμένος υποψήφιος… Ποιος μπορεί να ξέρει τι θα γίνει; Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως κάπου εκεί έξω κυκλοφορούν 77.697 ψηφοφόροι που το 1994 δεν δίστασαν να ρίξουν στην κάλπη το ψηφοδέλτιο του Β. Λεβέντη. Ο οποίος εξυπακούεται πως είναι και φέτος παρών, πάντα έτοιμος να δεχθεί την εκλογική αγάπη τους…