Στην αττική γη, τα δάση και οι γεωργικές εκτάσεις υποχώρησαν υπό το βάρος των οικιστικών πιέσεων. Στη Θεσσαλία, οι γεωργικές γαίες αυξήθηκαν σημαντικά, ενώ στην Πελοπόννησο εγκαταλείφθηκε μεγάλο μέρος της ορεινής γεωργίας. Πιο συγκεκριμένα:
Στερεά Ελλάδα
– Περίπου 3.500.000 στρέμματα καλύπτονταν από δάση το 1987, έκταση που μειώθηκε κατά 7,7% μέχρι το 2007.
– Στην Αττική εμφανίζεται η μεγαλύτερη, πανελλαδικά, αύξηση των «γυμνών» και τεχνητών επιφανειών (αύξηση κατά 153.852 στρέμματα, δηλαδή κατά 35%). Το γεγονός αυτό είναι αναμενόμενο, λόγω των οικιστικών καθώς και άλλων πιέσεων που ασκούνται. Ομοίως, 760.000 στρέμματα γεωργικής γης μετατράπηκαν σε άλλες καλύψεις.
– Την αντίθετη πορεία (μετατράπηκαν σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις) ακολούθησαν περίπου 1.765.000 στρέμματα. Η μεγαλύτερη, πανελλαδικά, έκταση αυτής της αλλαγής (514.440 στρέμματα) εμφανίζεται στην περιφερειακή ενότητα Αιτωλοακαρνανίας, περιοχή κατ’ εξοχήν αγροτική.
– Περισσότερα από 551.400 στρέμματα δάσους «χάθηκαν». Η Αττική και η Εύβοια είναι από τους νομούς που πανελλαδικά εμφανίζουν τις μεγαλύτερες απώλειες δασών. Ειδικότερα στην Αττική, την περίοδο 1987 – 2007 χάθηκαν συνολικά 184.187 στρέμματα δάσους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μελέτη δεν έχει λάβει υπόψη τις μεγάλες πυρκαγιές του 2007.
Θεσσαλία
– Το 2007, το 46,2% της περιοχής καλυπτόταν από γεωργική γη. Συνολικά, παρατηρείται υποχώρηση σχεδόν όλων των φυσικών καλύψεων (κυρίως των εκτάσεων χαμηλής βλάστησης και των δασών κωνοφόρων), προς όφελος μιας σημαντικής επέκτασης της γεωργικής γης.
– Το 1987 – 2007, περίπου 300.105 στρέμματα γεωργικών εκτάσεων άλλαξαν χαρακτήρα. Και 1.042.000 στρέμματα φυσικής βλάστησης μετατράπηκαν σε γεωργική γη. Μεγάλο ποσοστό των τελευταίων εντοπίζεται στα βορειοδυτικά του νομού Λάρισας (τοποθεσία Λογγά), βορειοδυτικά του νομού Τρικάλων (Μετέωρα), νοτιοδυτικά του νομού Καρδίτσας (λίμνη Πλαστήρα) και γύρω από την πόλη του Βόλου.
– Περίπου 325.000 στρέμματα δάσους αντικαταστάθηκαν από εκτάσεις θαμνώδους και μεταβατικής δασώδους κάλυψης (36,1%), γεωργικές γαίες (35,8%) και εκτάσεις χαμηλής βλάστησης (26,1% της συνολικής αλλαγής).
Πελοπόννησος
– Το 11,1% (2.391.835 στρέμματα) της έκτασης του γεωγραφικού διαμερίσματος της Πελοποννήσου καλυπτόταν από δάση το 1987, ποσοστό που μειώθηκε στο 10,1% το 2007 και πριν από τις μεγάλες πυρκαγιές εκείνου του καλοκαιριού. Αντιθέτως, αξιοσημείωτη αύξηση της τάξης των 600.000 στρεμμάτων παρουσιάζεται στις γεωργικές εκτάσεις της Πελοποννήσου.
– Περισσότερα από 1,3 εκατ. στρέμματα γεωργικής γης μετατράπηκαν σε άλλες καλύψεις, κυρίως στους ορεινούς όγκους, όπως ο Πάρνωνας, ο Ερύμανθος, ο Χελμός και το Μαίναλο. Πρόκειται για τη σημαντικότερη εγκατάλειψη της ορεινής γεωργίας στην Ελλάδα.
– Τον αντίθετο δρόμο (της μετατροπής σε γεωργική γη) ακολούθησαν 1.836.000 στρέμματα, τα οποία εντοπίζονται κατά κύριο λόγο στις πεδινές και ημιορεινές εκτάσεις.