Η χθεσινή καταδικαστική απόφαση του Εφετείου Αθηνών χαιρετίστηκε προ πάντων ως νίκη της Δημοκρατίας. Και δικαίως, αφού η Χρυσή Αυγή, ως ναζιστική οργάνωση, δεν έκρυψε ποτέ ότι απώτερος σκοπός της είναι η κατάλυση της Δημοκρατίας και η εγκαθίδρυση καθεστώτος βίας και αυθαιρεσίας. Από αυτή τη σκοπιά, ο ελληνικός λαός, αφήνοντας τον Ιούλιο του 2019 εκτός Βουλής τους θλιβερούς μιμητές του Χίτλερ, κατέφερε το πρώτο πλήγμα. Η χθεσινή απόφαση το ολοκλήρωσε.
Ομως, η απόφαση αυτή είναι και μία νίκη του κράτους δικαίου. Οτι δηλαδή σε αυτή τη χώρα, πάνω από τους κυβερνώντες, υπάρχουν νόμοι, καθώς και δικαστές αρμόδιοι να τους εφαρμόσουν. Ετσι, από την πρώτη στιγμή δόθηκε στους κατηγορουμένους η δυνατότητα όχι μόνο να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, αλλά και να προβάλουν με κάθε μέσο τις θέσεις τους. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς: τη στάση της κ. Ευτέρπης Κοτζαμάνη, εισαγγελέως του Αρείου Πάγου και την πρόταση του κ. Χαρ. Βουρλιώτη, τις πρώτες και δυσκολότερες ώρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα; Την εξονυχιστική ανάκριση της κ. Ιωάννας Κλάπα και της κ. Μαρίας Δημητροπούλου, που ήταν οι ηρωίδες εφέτες-ανακρίτριες της υπόθεσης; Το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών και την 700σέλιδη εισαγγελική πρόταση του κ. Ισίδ. Ντογιάκου, πάνω στην οποία αυτό στηρίχθηκε; Ή, τέλος, τον Γολγοθά της μεγάλης δίκης, όπου, χωρίς καν ειδικά διαρρυθμισμένη αίθουσα, βρέθηκε να δικάζονται δεκάδες κατηγορούμενοι, χωρίς περιορισμό στον αριθμό των υπερασπιστών τους, χωρίς ειδικές δικονομικές ρυθμίσεις για τον αριθμό των μαρτυρικών καταθέσεων, ή έστω για τη διάρκεια των αγορεύσεων; Γιατί, ας μην το ξεχνούμε: αυτά τα 5,5 χρόνια, η πρόεδρος και τα άλλα μέλη του δικαστηρίου υπέμειναν τα πάνδεινα και κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα.
Για το πόσο παράτολμο και αβέβαιης έκβασης ήταν αυτό το εγχείρημα, αρκεί να θυμηθεί κανείς ότι τη Χρυσή Αυγή την ψήφισαν πάνω από μισό εκατομμύριο πολίτες. Διότι, μιμούμενη τους φασίστες στην Ιταλία και τους ναζιστές στη Γερμανία, είχε φορέσει και αυτή την προβιά πολιτικού κόμματος, προσδοκώντας οφέλη. Από τη στιγμή, ωστόσο, που το πολιτικό σύστημα της χώρας –με εκφραστή τότε τον Νίκο Δένδια– είπε το ώς εδώ και μη παρέκει, οι Ελληνες δικαστές έδειξαν τόλμη και γενναιότητα. Και έκαναν τη δουλειά τους. Δεν είναι λίγο.
* Ο κ. Ν. Κ. Αλιβιζάτος είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.