Συνεπιμέλεια σημαίνει ίσος χρόνος και ίση φροντίδα για το παιδί και από τους δύο γονείς του, είτε ζουν μαζί είτε όχι. Δηλαδή κοινή γονική μέριμνα, κοινή επιμέλεια αλλά και κοινή φροντίδα του παιδιού.
Θέλουμε οι γονείς να συμφωνούν ελεύθερα αυτό που κρίνουν καλύτερο για το παιδί τους. Ο δικαστής να μην μπορεί να αφαιρεί την επιμέλεια από έναν γονέα παρά μόνο για κακή άσκηση ή ολοσχερή αδυναμία του ή αν και οι δύο γονείς συμφωνούν. Ο δικαστής να δίνει ίσα δικαιώματα, ίσες υποχρεώσεις, ίση φροντίδα και ίσο χρόνο και διανυκτερεύσεις με το παιδί, αν η υπόθεση φθάσει σ’ αυτόν.
Ο δικαστής να μην μπορεί αιτιολογημένα να δώσει λιγότερο από τα 2/5 του χρόνου και των διανυκτερεύσεων του παιδιού σε κάποιο γονέα. Το παιδί να έχει ως τόπο κατοικίας του αυτόν της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων και αυτός να αλλάζει κατόπιν συμφωνίας ή από το δικαστήριο.
Δεν γνωρίζουμε αν τα παραπάνω περιέχονται στο σχέδιο νόμου. Βάσει των μέχρι τώρα διαρροών σχολιάζουμε αρνητικά τα παρακάτω.
Αγνοείται ο όρος συνεπιμέλεια. Ο κώδικας γνωρίζει τη γονική μέριμνα (1510ΑΚ) και την επιμέλεια (1518ΑΚ), δεν ορίζει όμως τη φροντίδα του παιδιού.
Για να σταματήσουν τα δικαστήρια να αφαιρούν επιμέλεια από καλούς γονείς πρέπει είτε σε έναν όρο να περιληφθούν και οι τρεις έννοιες, είτε να αποσαφηνιστεί ότι και οι τρεις έννοιες ταυτίζονται.
Το «μαχητό τεκμήριο» θα πρέπει να είναι ο μισός χρόνος και οι μισές διανυκτερεύσεις που δεν μπορεί να πέσει κάτω από το 1/3 κατά τη σχολική χρονιά. Κατά τις σχολικές διακοπές ο χρόνος παραδοσιακά μοιράζεται στη μέση. Αν όμως ο νομοθέτης προβλέπει το 1/3 από τις 365 μέρες, αυτό αντιστοιχεί σε επτά μέρες τον μήνα, δηλαδή γίνεται πολλή φασαρία… για το τίποτε.
Τα «parenting plans», το σχέδιο δηλαδή ανατροφής παιδιού που αποτελεί μια καλή διεθνή πρακτική την οποία συστήνει το ίδιο το Συμβούλιο της Ευρώπης, λειτουργούν όπως τα sms στο 13033.
Ο κάθε γονιός αυτοδεσμεύεται προκαταβολικά και βάσει των απαντήσεων που έχει δώσει στο εν λόγω ερωτηματολόγιο, που καθορίζει η πολιτεία, αναδεικνύονται οι διαφορές στις απόψεις των γονέων. Τα σημεία απόκλισης των δύο πλευρών χρησιμοποιούνται στην αντιδικία αλλά και στην αποφυγή της μέσω του θεσμού της διαμεσολάβησης. Επομένως, η αναγκαιότητά τους στη σύγχρονη κοινωνία είναι δεδομένη· όμως δεν ακούμε τίποτε γι’ αυτά.
* Ο κ. Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος είναι πρόεδρος Δ.Σ. Συλλόγου «Συνεπιμέλεια».