Ζούμε την εποχή του Disruption σε όλο το φάσμα της ανθρώπινης ζωής και της καθημερινότητας απ ό,τι φαίνεται. Ξεκίνησε με το τολμηρό θράσος κάποιων νέων entrepreneurs στην τεχνολογία και το εμπόριο, ταράζοντας συθέμελα έννοιες όπως λιανικό εμπόριο, εξαφανίζοντας την αποκλειστική
αντιπροσωπεία, ενώ έκανε φτηνή την τεχνολογία αιχμής σχεδόν σε όλους τους τομείς, διαλύοντας κυριολεκτικά τα προνόμια μεγάλων εταιριών και τις παραδοσιακές ισορροπίες της αγοράς.
Κάποιοι τότε χαρακτήρισαν το φαινόμενο ανήθικο, άδικο και απάνθρωπο, το θεώρησαν προσωρινό και ευκαιριακό, το ξόρκισαν με ευχές. Μάταια όμως, το τζίνι είχε βγει από το μπουκάλι. Η έννοια του disruption άρχισε να διεισδύει σχεδόν παντού, στα στεγανά μέχρι σήμερα φρούρια της
ανθρώπινης ύπαρξης: στις κοινωνίες και στα κράτη τόσο στο εσωτερικό τους όσο και στις εξωτερικές τους σχέσεις, στις αγορές, στην οικονομία και στην πολιτική, στην επιστήμη, στα ανθρώπινα δικαιώματα, στις αξίες, στην ιδιωτικότητα , στα προσωπικά δεδομένα, στις καθημερινές
ανθρώπινες σχέσεις, στην εργασία, παντού.
Ωραία θα πει κάποιος, είναι τελικά τόσο κακό όλο αυτό που συμβαίνει; Είναι Μόδα και θα περάσει; Θα επανέλθουν τα πράγματα στην πρότερη κατάσταση που είχαμε συνηθίσει και θεωρούσαμε κατεστημένη και “ασφαλή”; Η απάντηση και στα τρία είναι όχι. Πρέπει να το χωνέψουμε και να το
εκμεταλλευτούμε αλλιώς θα μας φάει ο ρόλος του μίζερου κομπάρσου!
Δεν θα είναι κακό αν το δούμε σαν μια πρώτης τάξης ευκαιρία να διορθώσουμε αυτά που ήταν λάθος στο παρελθόν, αν ότι κάνουμε έχει την φύση και τον άνθρωπο στο κέντρο του, διακρίνεται από ισορροπία, μέτρο, ήθος και δικαιοσύνη.
Το Disruption είναι καλό όταν φωτίζει σκοτεινές πλευρές των ανθρώπινων ταμπού, των σχέσεων μεταξύ των φύλων την αξιοπρέπεια και τον σεβασμό της προσωπικότητας. Της κάθε μίας προσωπικότητας.
Είναι καλό όταν απελευθερώνει την κακοποιημένη ψυχή και επουλώνει το τραύμα σωματικό και ψυχικό. Είναι καλό όταν ξηλώνει τα αποστήματα, την σαπίλα και αποδίδεται δικαιοσύνη φέρνοντας την δικαίωση.
Θα ήταν καλό να εφαρμοστεί και στο σκοτεινό συστημικό κράτος. Αυτό που έχει μολυνθεί χρόνια τώρα από τον ιό που το έχει γιγαντώσει. Θα ήταν καλό να εμβολιάσει και να θωρακίσει την κρατική μηχανή από την πανδημία που δημιουργεί συντεχνιακούς, συστηματικά ανεύθυνους μαφιόζους
καρεκλοκένταυρους, αυτούς που με κακουργηματικό δόλο δεν θα διστάσουν να εγκληματήσουν προκειμένου να συντηρήσουν την σαπίλα και να διαφυλάξουν την ισχύ και την θέση τους.
Θα ήταν καλό να εφαρμοστεί στην δικαιοσύνη που εξόφθαλμα προκαλεί με την δόλια “;” κάλυψη που της παρέχει ο νομοθέτης και με τον τρόπο τον οποίο προστατεύει το μολυσμένο κρατικό συστημικό απόστημα. Με τα εμπόδια, τις καθυστερήσεις, την γραφειοκρατία και την πρωτοφανή
κόντρα εισαγγελέα και ανακριτή που χειρίζονται το έγκλημα Μάτι. Θα έπρεπε να συνεργάζονται στενά θα πίστευε κανείς, όμως φαίνεται ότι κάτι σοβαρό τους χωρίζει. Νομικές επινοήσεις και πατέντες όπως τα διάφορα είδη Δόλου πρέπει να σταματήσουν να συντηρούν την ανευθυνότητα και την ουσιαστική ατιμωρησία των υπευθύνων που αποτελούν τα γρανάζια της κρατικής μηχανής.
Η ευθύνη μιας θέσης δεν μπορεί να είναι τυχαία συνθήκη ούτε μπορεί να είναι περιστασιακή. Δεν μπορεί να επαφίεται στην καλή καρδιά και στο φιλότιμο του εκάστοτε δημοσίου λειτουργού. Πρέπει να είναι μια δυαδική συνθήκη. ‘Η έχεις ευθύνη στο συγκεκριμένο πόστο ή δεν έχεις. Δεν χωράει
λίγο ή περίπου ή διάφορες αποχρώσεις του γκρι.
Χθες κύριε Πρωθυπουργέ χάρηκα που άκουσα το Μάτι σαν θέμα σε μια μεγάλη και ουσιαστική εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Αλέξη Παπαχελά. Χάρηκα που μέσα σε όλα τα σημαντικά κι επίκαιρα υπάρχει και το Μάτι. Χάρηκα που ούτε εσείς θέλετε να ξανά υπάρξει άλλο Μάτι. Χαίρομαι που κάτι έχει αλλάξει αισθητά στην πολιτική προστασία. Όντως η διαφορά είναι μέρα με τη νύχτα.
Είπατε μεταξύ άλλων ότι παρακολουθείτε στενά τις δικαστικές εξελίξεις για το έγκλημα στο Μάτι αλλά δεν μπορείτε και να επέμβετε στην δικαιοσύνη.
Δεν σας ζήτησε κανείς να επέμβετε στην δικαιοσύνη. Μπορείτε όμως να βοηθήσετε αλλιώς και το ξέρετε πολύ καλά. Σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου δεν
επηρεάζεις την διαιτησία διαλέγοντας ομάδα. Ούτε δωροδοκείς το διαιτητή γιατί απαγορεύεται. Αν τώρα θέλεις να νικήσει και να συνεχίζει να νικά η ομάδα σου και εκ της θέσεως σου μπορείς, φροντίζεις να είναι η καλύτερη. Να έχει ικανούς παίκτες πρόθυμους να δουλέψουν σκληρά και να
μαθαίνουν από τα λάθη τους. Φροντίζεις οι κανόνες του παιχνιδιού να είναι δίκαιοι και καθαροί και φροντίζεις οι διαιτητές να είναι ικανοί να κάνουν τη δουλειά τους σωστά και απερίσπαστα.
Το έγκλημα που βίωσα μαζί με χιλιάδες συμπολίτες μου στο Μάτι όμως, δεν μπορεί να είναι πλημμέλημα. Είναι πλημμέλημα; Είναι κάτι που συμβαίνει έτσι; Κάτι που τυχαίνει; Είναι ή δεν είναι έγκλημα; Και δεν εννοώ στα χαρτιά.. Εννοώ στην ουσία.
Εγώ ξέρω την απάντηση. Έχω διαλέξει ομάδα. Αυτή λέγεται αλήθεια. Είναι Άχαστη ιερή και μία. Έχει χαραχτεί μέσα μου στον τσάμπα πόλεμο που βίωσα και θα την υπηρετώ μέχρι να έρθει η δικαίωση. Η δικιά μου και των υπολοίπων. Νεκρών και ζωντανών. Δεν θα κουραστώ και δεν θα
σταματήσω.
Υπάρχει κάτι που λέγεται πολιτική βούληση. Σας θεωρώ και έξυπνο και θαρραλέο, και δεν βλέπω κάποιον καλύτερο ηγέτη στη πολιτική σκηνή της χώρας. Πάρτε θέση και διαλέξτε ομάδα. Και μετά βοηθήστε την για να γίνει και να παραμείνει η καλύτερη. Η θέση σας όχι μόνο το επιτρέπει αλλά το
επιβάλει.
Μην υποκύπτετε στην omerta και τους εκβιασμούς της τόσο καλά ριζωμένης μαφίας. Τολμήστε αυτή την περιβόητη μεταρρύθμιση του κράτους που θέλετε ή τουλάχιστον θέλατε κάποτε, πιστεύω ειλικρινά και εσείς. Δώστε στην αγαπημένη σας έκφραση, πραγματικά “εμβληματική” αξία.
Κάντε τα 200 χρόνια πραγματικό σταθμό στην Ιστορία της Ελλάδας.
Αλλάξτε αυτή τη χώρα. Το disruption άλλωστε μπορεί να βγει και σε καλό υπό προϋποθέσεις. Παρακαλώ Μην με απογοητεύσετε. Μην μείνετε πρωταγωνιστής-κομπάρσος, όπως τόσοι πριν από εσάς.
*Ο κ. Γιάννης Οικονομίδης είναι πυρόπληκτος από την πυρκαγιά στο Μάτι