Με χρωματιστές περούκες και εκκεντρικά καπέλα, έναν χαρταετό υπό μάλης και μερικά σαρακοστιανά σε τάπερ χιλιάδες Αθηναίοι ξεκίνησαν νωρίς το πρωί της Καθαράς Δευτέρας, γεμάτοι προσδοκίες, με προορισμό το κοντινότερο αλσύλλιο, κάποιο άδειο οικόπεδο, την παραλία ή το Πάρκο του ΚΠΙΣΝ – ανάλογα με τον τόπο κατοικίας τους. «Φέτος, δεν είχα καμία δικαιολογία έναντι των παιδιών μου, έπρεπε να αγοράσω χαρταετό και να παλέψω να τον σηκώσω ψηλά στον ουρανό, αν και είμαι εντελώς άσχετος», ομολογεί ο 45χρονος Αποστόλης, ενώ δίνει αγώνα με την καλούμπα ανάμεσα σε πλήθος πατεράδων στο γρασίδι του Πάρκου του ΚΠΙΣΝ. «Δεν περίμενα να “πορωθώ” τόσο πολύ», λέει γελώντας σαν μικρό παιδί ο 45χρονος πατέρας, δείχνοντάς μας, λίγο αργότερα, όλο καμάρι τον χαρταετό του να υψώνεται στον συννεφιασμένο ουρανό. Σε άλλες εποχές, ο απόλυτα άστατος χθεσινός καιρός θα αποτελούσε ένα ισχυρό άλλοθι, ώστε να περάσουμε την Καθαρά Δευτέρα σε κάποιο στεγασμένο ταβερνάκι με θαλασσινά. Φέτος, όμως, δεν υπήρχαν τέτοιες εναλλακτικές· εξάλλου, για πολλούς το επιτυχές «πέταγμα» του χαρταετού έφερε έναν διαφορετικό συμβολισμό – ήθελαν να ξορκίσουν το κακό και να πείσουν τον εαυτό τους ότι πράγματι η άνοιξη βρίσκεται προ των πυλών.
«Μακάρι να μας μένουν δύο μόνο κρίσιμες εβδομάδες, στην κυριολεξία», σχολιάζει μια άλλη παρέα. «Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που περνώ την Καθαρά Δευτέρα εντός του αστικού ιστού», μονολογεί άλλο μέλος της, «τι και αν πλησιάζω πλέον τα πενήντα; Πάντοτε κατάφερνα να εκδράμω στα πέριξ ή να πάω στο χωριό μου, στην Ορεινή Κορινθία». Μπορεί ημερολογιακά να έχουμε κλείσει έναν χρόνο πανδημίας και περιοριστικών μέτρων, όμως την Καθαρά Δευτέρα του 2020 τα εστιατόρια ήταν ανοιχτά και η μετακίνηση ελεύθερη και μεταξύ των νομών – μόνο το καρναβάλι της Πάτρας είχε ακυρωθεί. «Είχαμε ντυθεί μασκέ και είχαμε χορέψει πολύ», υπενθυμίζει λιλιπούτειος πειρατής, κάτοικος νοτίων προαστίων, ο οποίος, όπως και πολλοί ενήλικες, δεν πτοήθηκε από την έναρξη της Σαρακοστής και συνέχισε να προσέρχεται μασκαράς στο πάρκο. «Πρέπει να αναπληρώσουμε τα πάρτι που δεν πήγαμε», σπεύδει να διευκρινίσει η μητέρα του.
Δεν είναι λίγοι, άλλωστε, οι γονείς που θέλοντας να παρηγορήσουν τα παιδιά τους από τις διαρκείς ματαιώσεις και να διασκεδάσουν την πλήξη τους είχαν υποσχεθεί κάποια εκδρομή. «Παρακολουθώ τις εξελίξεις και ήμουν πεπεισμένη ότι θα είχαν αρχίσει να χαλαρώνουν τα μέτρα τον Μάρτιο», σχολιάζει η 47χρονη Κατερίνα, μητέρα δύο αγοριών στην εφηβεία, ενώ τα παρακολουθεί να διασχίζουν με το ποδήλατο την πλατεία Νερού προς την πεζογέφυρα και το ΚΠΙΣΝ, πλάι σε δεκάδες άλλους ποδηλάτες. «Τα παιδιά δεν μου έχουν συγχωρήσει ότι τους έταξα κάτι και μετά το “πήρα πίσω”». Το Πάρκο του ΚΠΙΣΝ και ο Φλοίσβος προσείλκυσαν πολλούς πολίτες, λιγότερους όμως απ’ ό,τι τα υπόλοιπα Σαββατοκύριακα. Σε αυτό συνετέλεσε ο περιορισμός των δύο χιλιομέτρων αλλά και η απογοητευτική εικόνα του άδειου από νερό καναλιού και σιντριβανιών στο ΚΠΙΣΝ, κάτι που έγινε ακριβώς για την αποφυγή συνωστισμού στον χώρο.
Ωρες ανεμελιάς
Ο ουρανός μια σκοτεινιάζει και μια «ξανοίγει» συμβάλλοντας στην αμφιθυμία του πλήθους, που άλλοτε σηκώνει τις κουκούλες του και αναζητάει με το βλέμμα κάποιο υπόστεγο και άλλοτε αναθαρρεί και τραβάει το σκοινί του χαρταετού. Νωρίς το πρωί της Καθαράς Δευτέρας πολλοί ενθουσιάστηκαν με την ηλιοφάνεια και αντιμετώπισαν τα προγνωστικά της ΕΜΥ λίγο πολύ ως μια ανίερη συμμαχία μετεωρολόγων και λοιμωξιολόγων, προκειμένου να μη βγούμε από το σπίτι.
Ο καιρός, ωστόσο, απείχε από το να είναι ιδανικός, ο δυνατός αέρας, όμως, βοήθησε ουκ ολίγους χαρταετούς να κοσμήσουν τον αττικό ουρανό στέλνοντας το δικό τους μήνυμα – της προσδοκίας για μια ανέφελη άνοιξη και προσφέροντας μερικές ώρες ανεμελιάς σε μικρούς και μεγάλους.